Een knal. Een regelrechte. En loeihard. Als in een ontploffing niet ver van je bed. We sprongen er ongeveer gelijktijdig uit, de echtgenoot en ik. Het was zo plots, zo hard, zo dichtbij dat we dachten dat het bij ons was. Dat we prijs hadden. Een blikseminslag of zo. Met schade. Een brand misschien. Je weet maar nooit.
Een donderslag komt ook bij heldere hemel, maar gisterenavond niet. We waren gewaarschuwd. Code oranje voor onweer. En de lucht, die wist ervan, denk ik. Het avondlicht was van zo’n vreemd oranjerood dat er wel onheil moest van komen.
We waren net op de terugweg na een chicken-/goudvis-/plantencheck bij zoon twee, toen de eerste druppels tegen de warme autoruit ploften. En toen we even later thuis kwamen, begon het ook daar te regenen. Hard te regenen. Met wat donder en gebliksem, maar niets ongewoons. Toen we om iets voor twaalf gingen slapen, regende het nog altijd. Voor de rest was het stil. Goed voor de tuin, zeiden we nog. Want ondanks de nabijheid van een beek en schaduwrijke, hoge bomen, is nu ook ons gras op sommige plekken veranderd in een krakende, geelbruine korst en hangen de planten half bewusteloos van de hitte.
Terug naar de knal. We vlogen het bed uit, er volgde een check boven en beneden, een blik naar buiten en een glaasje water om onze hartslag wat te doen zakken. Geroep bij de buren of sirenes bleven gelukkig uit en niet veel later konden we weer naar bed. Ik lag nog een tijdje wakker en bedacht dat het de derde keer in dertig jaar was dat we zo’n nachtjump moesten maken.
De eerste keer was in april 1992, toen we ’s nachts opgeschrikt werden door een heuse aardbeving. We gristen zoon één en twee vliegensvlug mee naar beneden en gingen op een veilige plek wachten tot het gerommel en gedaver over was. Schade was er voor zover ik me herinner niet. De kinderen lagen nadien snel weer in slaap, maar ons was de slaap vergaan.
De tweede keer was in 2007, toen we gewekt werden door een ijselijke gil van zoon twee die een inbreker naast zijn bed zag weglopen. (Omdat hij net geopereerd was aan zijn knie en met krukken moest lopen, sliep hij beneden in de living.) De echtgenoot spurtte met twee, misschien wel drie, treden tegelijk de trap af. De zoon zat rechtop in bed, starend, bevend en wijzend en nauwelijks in staat om ook maar iets te zeggen. Een nachtmerrie, dachten we, maar dat was het niet. Of eigenlijk toch wel. Want door het smalle, hoge raam konden we zo de nacht in kijken. De vloer lag bezaaid met glasscherven en midden daarin een betonnen blok die gebruikt was om het raam in te gooien. De laptop van de echtgenoot en mijn handtas waren verdwenen. Hoeft het gezegd dat er die nacht nauwelijks nog geslapen werd. Want eerst kwam de politie langs voor verhoor en sporenonderzoek en nadien kon de echtgenoot met hout en platen aan de slag om de raamopening voorlopig dicht te maken. Achteraf pas kwam het besef dat we aan veel erger ontsnapt waren. Want wat als die betonnen blok op het hoofd van de zoon was terechtgekomen?
De foto is gisteren genomen rond 22:00u tussen Huldenberg en Sint-Agatha-Rode.
Ik hoop voor jullie dat de volgende 5 knallen van champagne-flessen zijn. Dat betekent meestal goed nieuws.
LikeGeliked door 3 people
😄 Dank voor je sprankelende hoop.
LikeGeliked door 1 persoon
Schrikken hè? Kan me voorstellen na de vorige knallen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja. Dat wel.
LikeLike
Al zou een beetje regen hier ook deugd doen, aan nachtelijke knallen hebben we ook geen behoefte. Dat is niet echt goed voor de tikker.
LikeGeliked door 1 persoon
Nee, deugd doet dat niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Gelukkig was er ooit de oerknal. Verdere knallen mogen me gestolen worden
LikeGeliked door 1 persoon
Heel wijs opgemerkt. 😊
LikeLike
Wat? Een betonnen blok? Omg, dan is toch iedereen wakker, en nog levensgevaarlijk ook!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, enkele meters verder en het had fataal kunnen zijn. 😣
LikeLike
Vind ik NIET leuk!!
LikeGeliked door 1 persoon
Terecht! Was een zeer akelige ervaring.
LikeGeliked door 1 persoon
Veral as ’n mens slaap en dan wakker word daarvan, is dit heel erg. Ek het ook vanoggend met so ’n knal wakker geword, soos wat jy reeds van gelees het daar by my.
LikeGeliked door 2 people
Ja, inderdaad. Toevallig dat we allebei rond die knal schreven. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dis heel grappig, né, Anna.😄
LikeGeliked door 1 persoon
Pragtige foto…lyk heel dreigend!
LikeGeliked door 1 persoon
Er hing een vreemde sfeer …
LikeGeliked door 1 persoon
Die aardbeving kan ik me ook nog goed herinneren. Maar van zo’n inbraak zou ik ook gigantisch uit mijn doen zijn. Je snapt dat soort mensen niet. Gelukkig dat een echt drama uitbleef.
LikeGeliked door 1 persoon
Zoveel risico voor een gebruikte laptop en 25 euro cash. 😣
LikeGeliked door 1 persoon
Hier heeft het wat geregend rond middernacht. Gelukkig geen onweer.
Hopelijk geen knallen meer bij jullie!
LikeGeliked door 1 persoon
De eerste tien jaar toch niet. 😉
LikeLike
Elke keer er een vogel tegen een raam vliegt is er hier ook een knal. Gelukkig zijn de vogels niet uit steen of beton.
LikeGeliked door 1 persoon
😊
LikeLike
Brr, gelukkig dat het gisteren uiteindelijk maar onschuldige onweerknal was! Die aardbeving herinner ik mij ook nog; weet nog dat ik toen mijn kamer uitliep om aan mijn ouders te gaan vragen wat er gebeurde (ik was 5 toen). Die waren natuurlijk ook al wakker en konden mij direct geruststellen 🙂
Een inbraak heb ik gelukkig nog nooit meegemaakt en ik hoop dat bij jullie die eerste keer ook de enige blijft! Een betonnen blok, wat een idee?!
LikeGeliked door 1 persoon
Volgens de politie wees dat erop dat het geen professionals waren. Alsof je dat op zo’n moment wil horen. 😣
LikeGeliked door 1 persoon
Loos alarm gelukkig deze keer. Nog altijd vind ik onweer een spannende gebeurtenis, vooral gedurende de nacht. 3 x Is scheepsrecht, dus hopelijk blijft het voor jou hierbij.
LikeGeliked door 1 persoon
😃
LikeGeliked door 1 persoon
Als je net zonnepanelen op je dak hebt liggen durven die ook enkele keren knallen. Geen idee hoe dat komt. Ik kon het geluid pas thuiswijzen toen de buurvrouw me daarop wees (zij installeerden later dan ik).
Nachtelijke geluiden zijn zelden prettig. Hopelijk heb je ze nu allemaal gehad 😀
LikeGeliked door 1 persoon
De uilen en vossen blijven natuurlijk. 😉
LikeLike
Akelig log…
Lie(f)s.
LikeGeliked door 1 persoon
Die momenten zijn er ook, hè.
LikeGeliked door 1 persoon
De smerigheid van die inbrekers en je mag ze niet eens aanpakken. Ook hier paar jaar terug 1 gigantische onweersknal vreselijk geschrokken maar het wad in een flatgebouw geslagen kwam ik pas de dag erna achter.
LikeGeliked door 1 persoon
Hier nog niets gehoord.
LikeLike
Dat de vierde onaangename knal nog lang op zich mag wachten….
LikeGeliked door 1 persoon
😃
LikeLike
Ik herinner mij jouw verhaal van de inbraak. Vreselijk. Zoiets vergeet je nooit.
En dan vorige nacht zo’n knal door onweer. Ja, dat is echt schrikken.
Voor onweer deed ik als kind een schrik op toen de bliksem insloeg bij drie buren tegelijk en de stier op de weide naast ons werd dood gebliksemd. De knallen waren ook verschrikkelijk hard.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik dacht echt dat er iets ontploft was. Als je zoiets als kind meemaakt, laat dat ongetwijfeld een diepe indruk na.
LikeGeliked door 1 persoon
Zeker, maar dus ook bij de volwassenen…
LikeGeliked door 1 persoon
Ha ja. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
ooit ben ik erg verschoten van de bliksem die op een boom insloeg… dat herinner je nog steeds…
en toen er bij ons is ingebroken in ons vakantiehuis hebben we dagen geslapen zonder voordeur met alle tafels op elkaar en bestek erop gelegd als het rammelde dan konden we onder het bed vluchten…
LikeGeliked door 1 persoon
Echt? Pfff.
LikeLike
Met knallen mogen ze hier ook wegblijven. Regen hebben we trouwens ook niet gehad.
Maar wat een nare ervaring met die inbreker…je mag er niet aan denken.
LikeGeliked door 1 persoon
Niet leuk hè.
LikeGeliked door 1 persoon
Onrust bij nacht, het is allesbehalve prettig. Bliksemschade kan men best missen en inbrekers wil je zeker niet huis hebben. Jullie zoon is toen gelukkig aan het ergste ontsnapt.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, echt wel.
LikeLike