de ochtendstond had stippen en een regenboog in de mond

Auteur anna b.

7:07. Ik swipe de wekker weer naar dromenland en wip uit bed. De rest van het huis hult zich nog in een stilzwijgende slaap, maar ik neem geen risico. Vandaag wil ik zeker zijn van koffiekoeken bij de warme bakker en dus spring ik – iets minder gezwind dan mijn woordkeuze doet vermoeden en na een onderbroken nacht – de fiets op. Blijgezind trap ik de opgeklaarde lucht doormidden. De buitenthermometer geeft nog/al 19°C aan. Zo’n frisse duik is dat nu ook weer niet.

Onweer kregen we hier niet en wolken staken een stokje voor het bloedmaanspektakel, maar ergens tussen 01:25 en 7:07 moet het wel hebben geregend. Meer dan het gras en het terras aaien hebben de voorspelde druppels echter niet gedaan. De kruiwagen in de tuin staat nog even droog als gisteren en de graskorst even hard, maar op de taxus kleven huisjes met hun slakken.

Ik peddel, alleen met mijn moederziel, over het pad naast de Ijse. Buiten het gespin van mijn fiets en wat vogelgekwetter blijft het muisstil. De beek kleurt bruin maar lijkt nauwelijks gezwollen. Bakken zijn er dus niet uit de Dijlelandse lucht gevallen. En ook geen ‘oude wijven’. Ik kruis vanochtend niet één jogster of wandelaarster. 😉 Alleen een blauwe reiger schrikt zich een verenhoedje en klapwiekt weg. Zo close waren we nog nooit.

Op het plein achter het gemeentehuis is er beweging. De mannen van Ecowerf installeren vandaag een pop-up containerpark en verwachten duidelijk volk. Ik parkeer mijn fiets op de nieuwe stoep, haal de extra krant en betaal met rosse muntjes van vijf. Bij de bakker liggen de plateaus met koeken gelukkig nog vol en ik kan, mission accomplished, naar huis terug.

Als ik weer op mijn fiets zit, begint het te druppelen. Mijn appelblauwzeegroen zomerkleedje krijgt als bij toverslag donkere stippen en boven de boomtoppen prijkt een stukje regenboog. De eerste van deze magische zomer.

Ondertussen schijnt weer de zon en bij de overburen wordt verhuisd. Ik blijf lekker thuis. 🙂

 

Voor de foto bovenaan gebruikte ik een prentkaart die al een tijdje in een lade lag.

 

18 gedachtes over “de ochtendstond had stippen en een regenboog in de mond”

  3. Te mooie kaart om in de lade te liggen.

    Gisteravond om halftwaalf regende het enkele druppels, deze morgen ook, rond de middag nog wat. Ik heb toch een drievierde emmer vol die onder de tweede dakgoot stond.

    En het waait momenteel heel erg hard. Je moederziel zou zich goed moeten vasthouden.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.