de geur van regen

En zo zitten we hier – côté jardin –  op ons terras met ontbijt, twee kranten en met elkaar. Op de achtergrond klinken enkele vogels en het water van onze nieuwbakken fontein. Natuurlijke geluiden tussen het gezoem van auto’s in de verte.

Heel even klaarde het op en probeerde de zon een doorbraak te forceren, maar nu zit de hemel weer potdicht. Dichtgetimmerd als met een grote loodgrijzen plaat. Zoals voorspeld, begint het te regenen. Eerst druppeltjesgewijs, dan gestaag harder en harder. De geur van regen nestelt zich tussen mijn neushaartjes en verdringt die van koffie. Het geroffel van de regen overstemt het geluid van de fontein. De echtgenoot trekt de stekker van het pompje eruit en we maken zoon vier klaar voor de dagopvang in de zorginstelling.

Ik denk terug aan een artikeltje dat ik enkele weken geleden las en op mijn smartphone bewaarde. Over hoe het komt dat we de regen kunnen ruiken. Die geur van regen heeft trouwens een prachtig klinkende Griekse naam. Petrichor. Van petra, steen of rots en ichor, de gouden vloeistof die door de aders van de Olympische goden en onsterfelijken stroomde. De term werd iets meer dan 50 jaar geleden door twee Australische wetenschappers gelanceerd. Op stenen die lange tijd waren blootgesteld aan warmte en droogte, troffen ze na stoomdestillatie – een techniek voor de extractie van etherische oliën – een gelige, olieachtige vloeistof aan die de typische geur van regen verspreidde.

Uitgerekend vandaag heeft ook de Standaard een artikel over de geuren van de zomer. Daarin lees ik bovendien dat een plensbui in de bodem bacteriën doet opleven die geosmin afscheiden, een stofje met een uitgesproken aards aroma, dat ook rode biet zijn befaamde/beruchte grondsmaak geeft. Aha! 🙂 Vandaar dus dat we de geur van regen vaak beschrijven in termen van grond of aarde.

Tot slot nog een weetje voor gevoelige neuzen: wil je een superruiker worden met een topneus om de wereld rondom je volop te kunnen ruiken, dan ga je best met wat honger en goed gehydrateerd op pad. Liefst met niet meer dan één glas alcohol in je lichaam en zonder parfum want dat zorgt voor ruis op je geurperceptie.

Het is maar dat je het weet. 😉


bronnen:

http://www.eoswetenschap.eu

de Standaard, 13 augustus 2018


 

36 gedachtes over “de geur van regen

  1. Ik leerde veel bij.

    Na de regen ruik ik graag het natte gras, maar misschien is dit ook het aardse aroma geosmin?
    (ik PROBEER die naam te onthouden 🙂 )

    Toont die prachtige foto jullie nieuwbakken fontein?

    Geliked door 1 persoon

  2. Ik heb alvast genoten van de geur van de regen, na die lange droogte, De “ruis op de geurperceptie” is waarschijnlijk de reden waarom honden niet van parfum houden,
    Jullie nieuwbakken fontein mag er wezen hoor !

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.