een apart logeeradres

Auteur anna b.

Om onze Zuidfranse vakantieweek af te ronden, overnachten we meestal in een B&B om het leeuwendeel van de terugreis op een rustige(re) zondag te kunnen afleggen. Dit jaar bracht het lot, een flinke hand geholpen door Mister Google, ons naar het onooglijke Les Percivaux, een gehucht van Anneyron, een klein uur ten zuidoosten van Lyon en op amper 10 minuten van de Autoroute du Soleil.

De locatie is nochtans allesbehalve toeristisch en dus niet zo makkelijk te vinden – onze gps raakte totaal over-stuur 😉 -, de naam – Magnificent Renovated Farmhouse – allesbehalve Frans. Buiten wat petanque spelende buren en een enkele kat, was er niemand te zien en boven de bergen van de Vercors hing onweer.

The Magnificent Renovated Farmhouse bleek een gerestaureerde boerderij uit de negentiende eeuw. Met een suite voor 6 die wij bemanden met 3 en die ons, ontbijt inbegrepen, 30 euro per persoon kostte. Een peulschil voor een zee van rust en ruimte. Want de living was het dubbele van doorsnee, de badkamer ruim, beide slaapkamers nog ruimer. Er was wifi en tv en in de koelkast wachtte Bio appelsap en melk van bij de boer. Voor 10 euro per persoon kregen we ’s avonds een lekkere quiche met een slaatje en Frans brood. Aan tafel gebracht op het gevraagde uur. En nadien werd onze tafel afgeruimd en weer ingedekt voor het ontbijt. Met zelfgemaakte aardbeienyoghurt, huisbereide confituren en homemade cake met bosbessen. Voorts brood, koffie en thee à volonté en een ruim assortiment granen en granola’s. Iets te veel zoet naar onze smaak, maar er was meer dan voldoende.

Gastvrouw Zoë ontving ons hartelijk. In vloeiend Frans met een Brits accent. Het duurde dan ook niet lang voor we overschakelden op Engels. Zoveel makkelijker om te vertellen over haar verhuis naar Frankrijk en onze gedeelde zorg: een kind met een handicap.

De Britse kwam jaren geleden naar Lyon voor het werk en bleef er voor de liefde. Met haar Franse Yannick kreeg ze drie kinderen die ze op het platteland wilden laten opgroeien. Ze zochten en vonden deze boerderij die ze de voorbije 14 jaar met smaak renoveerden en herinrichtten. Er waren enkele leuke decoratieve vondsten, zoals de doorgeslepen auto als onthaalbank (zie boven) of de antieke naaitafels als nachtkastjes.

 

 

 

Zoë is wat verbaasd dat zoon vier, ondanks de ernstige retardatie, toch kan stappen. Haar Lily kan dat niet. Spreken doet ze ook niet. Maar ze prijst zich gelukkig dat ze in Frankrijk wonen. De sociale zekerheid is er zoveel beter dan in Engeland, zegt ze. Lily heeft veel zorg nodig. Meer nog dan zoon vier. Sondevoeding, een zit- en ligschelp, pampering, enz. Net als wij hebben ze een deeltijdse opvang voor haar, niet te ver van huis. In hun geval volledig gratis. Inclusief alle therapieën en medicatie. Alleen de pamperkost is voor hen. We praten nog even over de impact van epilepsie op het gezinsleven en over communiceren met iemand die niet in woorden of zinnen praat. Tien minuten volstaan voor een zee van begrip. 

Voor we op zondagochtend afscheid namen, vertelde ze nog over hun plan om een tweede ruimte in te richten voor gasten. Heel toegankelijk en geschikt voor wie extra zorg nodig heeft. Ouderen en/of gehandicapten bijvoorbeeld.

Misschien moeten we over enkele jaren nog eens terug. 🙂

http://www.magnificentrenovatedfarmhouse.com

 

30 gedachtes over “een apart logeeradres”

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.