winteruur

Auteur anna b.

Het is de eerste zondagochtend van de herfstvakantie. Het licht dat door de houten jaloezieën naar binnen valt, trekt zich niets aan van het winteruur waarin we zijn beland. Ik ben wakker voor de wekker en sluip stilletjes naar beneden. Als ik mijn neus buiten de achterdeur steek, slaat de kou er zich als een sjaal omheen. De mist die vannacht over de tuin hing, is verdwenen en de hemel breekt een lans voor een heldere dag.

Een dag van ont-moeten. Van gewone dingen doen zonder dat iets echt moet. Traag en verstild als het Winteruur van Wim Helsen. Vanaf zijn bank werd al menig woord en vers onze huiskamer in gefluisterd. Zoals dit winteruur-gedicht met een vleugje Allerheiligen.

 

Poëzie

Je in verstrijkende tijd
onder een ondergaande zon
tijdens een eindig leven
in een uitstervende taal
proberen te zeggen
dat iets ondefinieerbaars
niet zal blijven.

En dat
dat troost biedt.

(Marco Houtschild)

32 gedachtes over “winteruur”

  1. Ook hier ‘straalt’ nu de winterzon. Het belooft een fijne ZON-WINTER-dag te worden.

    Winteruur van Wim Helsen volg ik ook. Het gaat vaak om (be)grijpbare poëzie en zo heb ik het graag.

    Jouw schrijven en het stukje van Houtschild maakt mijn zondag poëtisch mooi. Bedankt.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  3. Prachtig, het winteruur is het natuurlijke uur en wat mij betreft? het hele jaar door, hahaha

    Ennuh, ik ben dus later naar bed gegaan en werd pas om half 9 wakker, of iets eerder, maar kwam er toen uit, dus dat valt nog mee.

    X

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.