Vroeger schreef ik als een beeldhouwer. Ik schreef en schreef en schreef. Vele uren, vele bladzijden. Ik liet geen idee passeren. Ik sliep met mijn telefoon naast mijn hoofd en als ik wakker werd met een idee, dan stuurde ik mezelf in het holst van de nacht snel-snel een mailtje. Op het einde begon ik dan weg te schaven tot ik iets goeds overhield.
… Ik werk nu meer als een schilder: ideeën vormen zich volledig in mijn hoofd en wanneer ik dan eindelijk kan neerzitten, laat ik alles er in één stroom uitvloeien. Ik laat ideeën varen en reken erop dat de sterkste zullen overleven in mijn gedachtestroom.
De Standaard, 8 november 2018.
Aan het woord is Kristof Hoefkens, scenarist van onder meer Spitsbroers, een voetbalfictiereeks waarin zoon twee ooit nog figureerde. De reden van zijn artistieke ommezwaai: de komst van zijn kinderen. Ze zetten niet alleen het huis, maar ook zijn creatieve schrijfproces en leven als jonge vader op hun kop.
Ik kan het me voorstellen dat huilende of zieke kindjes je schrijfsapstroom kunnen doen opdrogen. Of minstens tijdelijk een dam opwerpen. Dat het stroompje ondergronds gaat en pas in rustiger vaarwater weer boven komt. Als een schildpad na haar winterslaap.
Mij overkwam het de voorbije week. En dat lag niet alleen aan de kinderen. 😉 Zoon vier kan er namelijk helemaal niets aan doen, aan die mallemolen rond handicap en zorgbehoevendheid in Vlaanderen.
Ik schets even de achtergrond. Rond de 26ste van de maand verschijnt er al jaren een mantelzorgpremie van 130 euro op de rekening van zoon vier. Niet zo in oktober. Ik wachtte enkele dagen, maar het getal op zijn rekening groeide niet. Ik stuurde daarop een mail naar de sociaal assistente voor onze regio, maar die was Out of office. Dan maar naar de Zorgkas zelf gebeld. De dame aan de lijn wist vriendelijk van niets en schakelde door tot ik een andere dame aan de lijn had die de betaling had stopgezet. Dossier gesloten. Zonder boe of ba. Zonder brief of wat dan ook. De wet, mevrouw. Die is veranderd per 1 januari 2017 en een combinatie van een pvb (persoonsvolgend budget) en een mantelzorgpremie kan niet.
Ik opperde dat ik dat drastisch en onrechtvaardig vond, aangezien zoon vier maar budget krijgt voor een deeltijdse opvang in de zorginstelling en wij de andere dagen de mantelzorg voor hem verderzetten. Ik kan daar niets aan veranderen, mevrouw. Wij krijgen de lijst ook maar door van het Vaph (Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap). Het Vaph weer. Mijn bloed begon zich te roeren.
Voor ik mijn telefoonronde verderzette, toch maar eens mijn licht opgestoken op de websites van CM en Vaph. Daar las ik inderdaad over de onverenigbaarheid van beide, maar ook dat er een overgangsmaatregel voorzien was en afhankelijk van hoe je de tekst interpreteerde, kon zoon vier daarvoor in aanmerking komen. Met die info belde ik naar Schone Dochter twee die nog een andere versie van dezelfde overgangsmaatregel had gevonden bij de Vlaamse Overheid en op basis van de datum die daarin stond, kwam zoon vier heel zeker wel in aanmerking. Mijn bloed was ondertussen al flink aan het borrelen.
Omdat het toch herfstvakantie was, belde ik vervolgens naar het Vaph in Brussel en ik legde het probleem opnieuw uit. De helpdeskmedewerker had geen idee. Hij raadde me aan mijn vraag op mail te zetten en gaf me het nummer van de Provinciale Afdeling in Leuven. Daar verbonden ze me dan weer door met de dossierbeheerder, die daar wat lastig over deed want hij was aan het thuiswerken en hij deed alleen het uitvoerende werk. Dan maar weer naar Brussel gebeld, waar ik nu een zeer assertieve dame aan de lijn had die de overgangsmaatregel op nog een andere manier uitlegde. Er volgde een sneer aan het adres van haar collega’s die het niet wisten, aan ons omdat we zo ‘dom’ waren geweest niet voor een cash-budget te kiezen en aan de instelling die ons in haar ogen verkeerde info had gegeven.
De temperatuur van mijn bloed naderde nu het kookpunt. Van frustratie en ook van boosheid. Want wie je ook belt, je krijgt telkens een andere versie te horen. Niemand die precies weet hoe de vork aan de steel zit. Terwijl wetteksten en besluiten toch duidelijk horen te zijn? En aangezien de betrokken diensten mekaar de Zwarte Piet doorschuiven, zijn wij ondertussen ge-Jos-t en ge-Sjarel-d tegelijk. Ondertussen was de sociaal assistente van CM terug uit vakantie zodat zij het probleem mee kon “opnemen” en ook de directie en de sociale dienst van de zorginstelling zijn hun eigen onderzoekje gestart.
Zelf schreef ik nog een klachtenmail naar het Vaph. Die hebben ze “goed ontvangen” met de belofte “een eigen onderzoek op te starten en ons van antwoord te dienen vóór 20 december”.
Tijd voor een kort winterslaapje dus.
Hoeveel uren ik sinds 26 oktober heb doorgebracht met telefoneren en mailen, weet ik niet. Ze gingen alleszins niet op aan bloggen of andere leuke en creatieve dingen. Maar dat frustraties en onduidelijkheid rond gehandicaptenzorg in Vlaanderen flink wat vocht kunnen wegzuigen uit de creatieve schrijfsapstroom, dat staat als een paal boven water.
De schildpad gaat in winterslaap. Foto via een ‘vriendin’ op Facebook.
Ooo gruwel van bureaucratische besluiten, zijwegen en doodlopende straten. Sterkte.
Ik zag gisteren een vraag over een schildpad. Misschien tovert dat kortstondig een glimlach op je gezicht.
Hoe noemen we een schildpad zonder schild? Een dakloze of een nudist?
LikeGeliked door 1 persoon
Haha. Leuk grapje, Koen. Dankjewel!
LikeGeliked door 1 persoon
‘k Heb met je te doen…, ‘k begrijp de situatie, maar daarmee krijg jij die € 130 nog niet.
Hier gaat het over een veel groter bedrag, verzekering, naar aanleiding van huisbrand… Vergeet het ! Jàààren verder…
Goeie moed, en laat eens weten wanneer ze toch op je rekening staat.
Lie(f)s.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vrees dat we ze niet meer zullen krijgen, maar ik geef voorlopig niet op.
LikeLike
Errrggggg… !
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is toch droevig… Waarom kan dat niet allemaal duidelijk en klaar?
En dat zoiets ineens wordt stopgezet zonder boe of ba, en zonder een juiste uitleg?
Lijkt me inderdaad heel frustrerend
LikeGeliked door 1 persoon
En dat is niet het enige, hoor. Hondsmoe word ik ervan en tegelijk geeft het energie voor verzet.
LikeLike
De bureaucratie blijft zijn molen malen, triestig….
LikeGeliked door 1 persoon
Je moet er altijd zoveel energie in steken om a) te weten hoe het precies zit b) het opgelost te krijgen.
LikeLike
Belachelijk dat ‘Zwarte Pieten’. Gelukkig maar dat het baantje van Zwarte Piet (hier in Nederland) op de tocht staat.
Sterkte met de strijd (maar vooral de erkenning, denk ik zo).
LikeGeliked door 1 persoon
Afwachten hè.
LikeLike
Mijn bloed gaat meekoken als ik dit lees… Hoe is het mogelijk… Dergelijke bureaucratie en miscommunicatie zuigen een mens inderdaad helemaal leeg. Ik hoop dat het spoedig wordt opgelost.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel. We houden ons bezig. 😣
LikeGeliked door 1 persoon
Pfff…
LikeGeliked door 1 persoon
Ergerlijk allemaal en zonde van die negatieve energie, die je erin moet steken. Sterkte, ik hoop dat het snel goed komt.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel . 😊
LikeGeliked door 1 persoon
De sociale voorzieningen in NL en B zijn een zegen voor de mensheid, maar vaak zo ingewikkeld en bureaucratisch geworden doordat er voortdurend aanpassingen en uitbreidingen nodig zijn. En jij bent daar dus de dupe van geworden. Jammer.
LikeGeliked door 1 persoon
Het kan eenvoudiger, denk ik.
LikeGeliked door 1 persoon
Absoluut.
LikeGeliked door 1 persoon
jezus 😦
LikeGeliked door 1 persoon
Ik weet dat er veel ergere dingen zijn, maar ik kan mij hier zo in opjagen …
LikeLike
Volstrekt begrijpelijk, je wil het juiste doen en dan krijg je alleen maar tegenstrijdige non-communicatie. Exact (en alleen) dat jaagt me op het werk ook nog steeds de bomen in.
LikeGeliked door 1 persoon
Klopt. 😥
LikeLike
Het zal je maar overkomen dat je op ene valt die het gaat interpreteren in je nadeel. Net of zij daar voordeel uit haalt. Als je met instanties te maken krijgt is het schering en inslag en ja, de verantwoordelijke is afwezig en dan komt er een ander die de poten onder die haar/zijn stoel wil uitzagen en dan ben je inderdaad gezien.
Hopelijk wijst het onderzoek ten gronde uit dat ze je die bedragen met terugwerkende kracht moeten storten. Ze moesten zich schamen.
Deeltijdse zorg en mantelzorg gaan niet samen? Jij schaft het dan toch maar.
pske: ik kan me daar ook over opwinden als je hoort welke bedragen er tegen andere zaken aan gesmeten worden.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, inderdaad. We moeten telkens opnieuw bewijzen en argumenteren terwijl hij van de adviserende geneesheer op alle vlakken de hoogste score van handicap heeft gekregen.
LikeGeliked door 1 persoon
Hemeltergend dat ze steeds weer opnieuw proberen om je in de verdediging te drijven, wat in feite op pesten gaat lijken.
LikeGeliked door 1 persoon
Een overheid die zo omgaat met zij die het zwakst staan, ze moesten zich schamen!
LikeGeliked door 1 persoon
Ze zoeken overal manieren om te besparen.
LikeLike
Vreselijk dat de betrokkenen hiermee worden geplaagd.
De tijd en energie die jij er al in stak… en dan nog van het kastje naar de muur gezonden worden…..
Ik herken het bij heel naaste familie en vind dit vooral heel oneerlijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is het ook. 😣
LikeLike
Rompslomp van die burokrasie…daar is niks so erg nie! Al my simpatie, Anna.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankie Dina.
LikeGeliked door 1 persoon
Dit ligt dus totaal gelijk aan toestanden als bij ons qua handicap regelingen of wat er ook aan e hand is, zo heeft een vriendin van mij op dit moment ook een akkefiet met de gemeente en een ander huis met haar inwonende gehandicapte zoon… men wil dat ze haar zoon maar uit huis plaatst bijv. zodat zij een kleiner huis kan intrekken…. ik bedoel, wie zijn zij om dat te bepalen.. geef hen gewoon een aangepast huis!
X
LikeGeliked door 1 persoon
O, dat is helemaal te erg. Terwijl uit huis plaatsen de overheid veel meer kost dan als ouders de zorg (deels) thuis blijven opnemen.
LikeGeliked door 1 persoon
PRECIES! Dat is hier helemaal gelijk…. van uit huis plaatsen of kind nou ja, in dit geval jong volwassene alweer thuis houden.
LikeGeliked door 1 persoon
Beide verhaallijnen zijn me zo bekend. Hoe gebeurtenissen in je directe omgeving het creatieve proces van het schrijven , iets waar je normaal gezien kracht uit put, helemaal kunnen verlammen. Ik bevind me volop in zo’n periode, hoewel er nu en dan nog kleine stuiptrekkingen van leven waar te nemen zijn, een commentaartje op andermans inspirerende blog bijvoorbeeld. En dan die bureaucratie. In een vorig leven was ik een professioneel radertje in de bureaucratische machinerie. Ik gaf methodes , procedures en werkprocessen mee vorm en maakte mezelf wijs dat ik daarmee het verschil kon maken. Maar bureaucratie is een pervers mechanisme, ook binnenin word je monddood gemaakt, met in mijn geval een bore-out als gevolg. Het lezen van dit stukje herinnerde er me aan hoe geprivilegieerd ik eigenlijk wel niet ben, dat ik aan dat monster ben kunnen ontsnappen. Wanneer het voor me staat te brullen, kan ik, dankzij de kennis die ik opdeed in het hol van de leeuw, er nog steeds behoorlijk zen onder blijven, hoewel het besef er wel degelijk is dat voor hetzelfde geld ik morgen weer aan zijn klauwen wordt gespiesd. – pff, zo’n stuiptrekking is precies niet gespeend van bombast, maar allez , het staat er nu toch 😉 ik zal het maar laten staan.
LikeGeliked door 1 persoon
Wow. Dit is een monsterreactie 😉 . Dankjewel.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop dat de bureaucratische schrijfsapstroom een positieve handtekening uit een ‘mens’ laat vloeien voor jou in plaats van een het kan me niet schelen koeienvlaai op je hoofd van een letterherkauwer. Dergelijke dossiers zouden altijd en op voorhand besproken moeten worden met betrokkenen. Succes!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel. Besprekingen vooraf hebben we in deze regionen nog nooit gehad. En zelfs het letterherkauwen gebeurt met veel willekeur. Ik krijg er horens van. Bij manier van spreken. 😉
LikeLike
Diepe zucht… Ik duim dat het zo snel mogelijk en op een voor jullie positieve manier opgelost geraakt. En vloek ondertussen even mee op de logheid en ondoordringbaarheid van die instanties. Terwijl ik hier zo vaak zie dat het wél kan, een administratie die vlot en transparant werkt (al kom ik natuurlijk niet in contact met bijvoorbeeld gehandicaptenzorg, dus misschien is het daar wel heel anders).
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk dat het overal kan. Waar een wil is …
LikeGeliked door 1 persoon
Zwijg me van die ellendige bureaucratie en die parapluutjes-mentaliteit. Niemand die ergens wat van weet of er iets kan aan doen. Een mens zou voor minder uit z’n krammen schieten.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je.
LikeLike
Allez zeg. Dat ze een mens zo aan het lijntje kunnen houden. Ik hoop dat je intussen uit die bureaucratische mallemolen bent ontsnapt!
LikeGeliked door 1 persoon
Eraan ontsnappen kun je niet. Maar voorlopig is één en ander wel in theorie opgelost. Nu nog afwachten wanneer ze de uitbetaling hervatten.
LikeLike