“in je kracht staan”

Het heeft iets van “ik heb zoiets van“. Plots duikt het op uit de diepten van het niets. Geen levende ziel die weet waar het vandaan komt en toch wordt het in geen tijd, bij tij en ontij, gebruikt alsof het altijd bij de taal heeft gehoord. En eens je ervoor open staat, – al dan niet met het puntje van je tong even tussen je tanden 😉 – volgen andere vage uitdrukkingen in het kielzog. Geraak je in je flow of treed je uit je comfortzone. Dan sta je in je kracht dat het een lieve lust is.

In je kracht staan dus. Voor sommigen een modern mantra om bij te zweren, voor anderen een geitenwollensokken breisel dat te pas en te onpas gedragen wordt binnen de hedendaagse focus op zelfzorg. En als je erin kunt staan, dan ook misschien ernaast? Erop en eronder? Maar wat is kracht? Een neerwaartse die je verhindert te gaan zweven en je met je twee voeten op de grond houdt? En kun je die dan met je eigen ogen zien? Als een kringetje dat rond je voeten past? Of is het iets wat alleen de ander ziet? En hoeveel Newton heb je minimaal nodig? Of is die kracht gewoon al wat je bent? Al wat in je zit. De som van hoofd en lijf? Of is het dat wat in je natuur ligt, maar dat ondergesneeuwd geraakte door ambitie, omstandigheden of wat dan ook? Is het misschien je ware aard? Dat wat je in aanleg bent? Je kern met alle plusjes en minnen? … Zoveel vragen, zoveel antwoorden blijkbaar. Vraag het aan tien believers en niet één antwoord klinkt hetzelfde.

Wat is het dan, dat in je kracht gaan staan? Dat wilde redactrice Dorien Knockaert enige tijd terug wel eens uitspitten en ze schreef er twee volle krantenpagina’s over.

Het zal niet verbazen dat ze er niet echt uit geraakte. Dat ze geen pasklaar antwoord vond op de vraag wat het nu precies is. En dat ze, naarmate het einde van bladzijde twee naderde, de uitdrukking van lieverlee het voordeel van de twijfel gunde, om het met een andere nietszeggende dooddoener te zeggen.

Zelf weet ik het ook niet. Ik heb niet zoiets van. Of het moet iets zijn van een lege doos. Van een pakketje leentjebuur mét strik maar zonder tastbare inhoud. En van een zoveelste hippe term die ik, uit angst voor het cliché, aan de kant schuif. Weggezet tussen rode kerstballen en slingers van goud. Want …

“Clichés zijn altijd geleende woorden, iemand anders heeft ze bedacht, en hoe meer clichés je gebruikt, hoe minder geloofwaardig je klinkt.”

Japke-d Bouma

En dat is toch het laatste wat je wil, niet?  😉


 

24 gedachtes over ““in je kracht staan”

  1. ik heb zoiets van ‘doe wat je zelf wil en kan, en niet wat je moet, omdat het je vroeger nu eenmaal zo werd voorgedaan en aangeleerd’. Kom dus inderdaad uit je comfortzone ‘where the magics happens’

    Loesje wist het al ‘waarom binnen je comfortzone blijven, als daarbuiten veel meer te beleven valt?’

    Geliked door 1 persoon

  2. Heerlijk Anna! Nu ben ik best spiritueel aangelegd, wat dat ook moge betekenen, ahum ~kuche~ maar dat in je kracht gaan staan, daar krab ik ook vaak van even op mijn hoofd of haal een vinger langs mijn neus… hahahahaha Geef mij maar begrijpelijke taal, affirmaties etc. die ik snap en begrijp en gewoonweg van merk dat het werkt als ik juist wat sceptisch ben om zo de magie des te meer te waarderen. Voor mij, is dat in je kracht zijn, zijn wie je bent met alle ups en downs… ik benoem het tot de geitenwollensokkencultuur…. 😉

    X

    Like

  3. Evolutie van de taal, zeker? Ik vind ons Nederlands eerder achteruit gaan, tegenwoordig, dan vooruit, met spelfouten die schering en inslag worden (en mensen die beledigd zijn als je ze verbetert, ipv dat ze hun best gaan doen om ze te vermijden). Dus. Ik weet het niet 🙂

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op omabaard Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.