Dat het klopt dat je de ander nooit helemaal kent, denk ik als ik het verhaal aan de nieuwjaarstafel hoor. Soms niet eens half. En hoe je zoiets volhoudt. Zo’n leven in dubbel. Twee openbare en twee in het verborgene, het ene voor het andere. En nooit samen voor het voetlicht. Tot er iets boven water komt, natuurlijk. En de maskers afvallen, de mistgordijnen opgetrokken. Als vaten vol leugens bovendrijven en een arsenaal aan smoezen en uitvluchten ontmanteld wordt.
Hoe je zo kunt leven, vraag ik me af. Hoe zie je jezelf in de spiegel of kom je de ander onder ogen? De nietsvermoedende partner(s)? Je kinderen, je ouders en alle anderen. Hoe dat zo gaat, vraag ik me af als je naast de ene ligt en misschien droomt van de andere of omgekeerd? Hoe kan een dubbellever zoveel tweevoud aan? Draait die zomaar knoppen om? Zonder schuldgevoel? En zou zo’n dubbellever ooit denken aan de pijn van de ander als die van het dubbelleven wist?
Het slaat me telkens met verstomming hoe het kan en blijft gebeuren. Dat geliefden worden belogen en bedrogen. Overal ter wereld. Soms jaren aan een stuk. En niet alleen in Amerikaanse weekendfilms.
Want het overkwam ook een vrouw uit de buurt. Jaren geleden werd ze verliefd op een student. Een grote, Afrikaanse man. Haar vader had zijn twijfels. Hij was er niet gerust in. Dat heeft ze me zelf ooit verteld. In het land waar haar lief vandaan kwam, mochten mannen namelijk meerdere vrouwen hebben. Zij wist dat wel, maar ze was verliefd en had vertrouwen. Hij had tenslotte hier gestudeerd, zei ze. En dus trouwden ze. Ze kregen drie kindjes met prachtig krullend haar. Op een dag kochten ze samen een stukje grond in zijn thuisland. Ze zouden er hun eigen (t)huis bouwen vlakbij de oceaan. Om familie te bezoeken tijdens vakanties en ook voor later. Haar familie vloog naar ginds om te helpen waar het kon. Soms reisde haar man ook alleen af om verder te werken aan het huis of een oogje in het zeil te houden bij uitgegeven werken. Ook dat heeft ze me ooit verteld. Ze leek gelukkig en hij paste zich hier wonderwel aan.
Dat dacht men toch. Want ondertussen zijn ze blijkbaar gescheiden en woont zij met haar tienerkinderen bij haar moeder in. De realiteit haalde hen in. De man bleek ginds bij de oceaan immers nog een vrouw te hebben. Al jaren. En vier kinderen op de koop toe. Hij vertrok. Zij bleef hier met de kinderen..
Ik probeer me voor te stellen hoe dat dubbelleven bij haar en haar kinderen is binnengekomen. Druppelsgewijs en af en toe een beetje of plots, als een aardschok die onherstelbare breuken maakt?
Een mens kan veel hebben in zijn leven, denk ik dan, maar als het vertrouwen helemaal kopje ondergaat, kan niets het nog redden.
foto uit een album van Natuurgids Oud-Heverlee, via Facebook
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Soms lees je als verontschuldiging dat ze daar nood aan hebben om gelukkig te zijn. Kan zijn, maar waarom moet het dan stiekem?
Of nog een dooddoener: ze houden van beide evenveel. Ik denk dan dat ze niet weten wat houden van is. Want ze kwetsen sowieso van wie ze beweren te houden.
Sommige spiegels weerspiegelen wat gezien wil worden.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat laatste moet wel zo zijn. 😣
LikeGeliked door 1 persoon
Je foto is prachtig, het beeld daarentegen….
En toch is het schering en inslag, in het toen, het nu en in wat komt.
Als bedrogen partner moet het een vreselijk gevoel geven. Soms ziet en weet de hele omgeving eerder dan de betrokken persoon.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, inderdaad. Ter bevestiging van de volkswijsheid dat liefde blind of dronken maakt.
LikeGeliked door 1 persoon
Of te grenzeloos vertrouwen? (wat toch de bedoeling zou mogen zijn…)
LikeGeliked door 1 persoon
Mag heel zeker de bedoeling zijn. ☺
LikeLike
Ek kan ook nie verstaan hoe mens jou lewensmaat so kan bedrieg nie! Dis so hartseer vir almal betrokke.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad, Dina.
LikeGeliked door 1 persoon
Een treffende blog, krachtig geschreven. Ik blijf me elke dag verbazen hoe mensen elkaar pijn kunnen doen, scherven maken en verwachten dat de ander alles maar normaal vindt en vergeet en vergeeft…
Ik zal het nooit begrijpen!
LikeGeliked door 1 persoon
Dan denken we in dezelfde richting.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een verhaal en zo erg voor die vrouw! Ik snap zoiets niet, bedrog hoort voor mij gewoon niet thuis in een relatie. Al kan je idd niet in het hoofd van je partner kijken he… Ik vind trouwens dat er tegenwoordig heel losjes gedaan wordt over bedrog, alsof het niet meer zo’n big deal is. Ook dat snap ik niet…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik blijf het wel een big deal vinden. Net als jij blijkbaar. ☺
LikeLike
Kan me bijna niet voorstellen dat dit kan. Maar cultuurverschillen zijn soms ook niet te onderschatten. Al gebeurt het hier ook wel eens dat mensen een dubbelleven leiden.
LikeGeliked door 1 persoon
Die onvoorstelbaarheid leidde tot dit logje. 😣
LikeLike
*Zucht*…
Lie(f)s.
LikeGeliked door 1 persoon
Begrijpelijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan helaas uit ervaring heel goed vertellen hoe dat voelt, bedrogen worden. Het maakt je letterlijk stuk, klein, weggegooid als was je afval, je vrouw-zijn wordt heel erg in vraag gesteld,… En die man zei me elke dag dat hij me graag zag. Yeah right!
Herstellen van zoiets gebeurd in stukken en beetjes, met heel vaak de vraag of je wel goed genoeg bent.
Ik prijs me gelukkig dat mijn hudige partner me weer ‘heel’ heeft gemaakt.
LikeGeliked door 1 persoon
Je beschrijft het mooi. Onvoorstelbaar hard om mee te maken. En dikke pluim voor B. 👌
LikeGeliked door 1 persoon
Wel jammer dat hij me niet foutloos leerde spellen *bloos*
LikeGeliked door 1 persoon
🤣
LikeLike
Het lijkt me heel lastig om te volharden in de leugens bij zo’n dubbelleven…
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, dat is zo moeilijk te vatten, hè. Verliefd worden op een ander kan altijd, maar zo een parallel leven uitbouwen?
LikeLike
En toch hoor je het heel vaak. Het overkwam twee collega’s van me. De ene had een Afrikaanse man. Ze kreeg twee kinderen bij hem. Nadien ontdekte ze dat hij er nog zes had bij andere vrouwen. Een ander collega had bijna tien jaar een lat-relatie met een landgenoot waarvan ze het bestaan van zijn andere vrouw en gezin bij toeval in de krant ontdekte omdat zijn kind een zeldzame ziekte had….
LikeGeliked door 1 persoon
Dat hou je toch niet voor mogelijk, hè. Ik snap dat niet goed want er moet toch ook geld gaan naar dat andere gezin? Of hebben die partners compleet gescheiden portemonnees?
LikeLike
Dat denk ik wel. Hoe moet het anders?🤔
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben helaas vaker besodemieterd en geloof warempel dat ik er nu 1 heb die zo niet is. Vreselijke eigenschap alsof je niet genoeg heb aan 1 persoon.
LikeGeliked door 1 persoon
Jammer dat je die dingen moest meemaken. Ik begrijp niet hoe het kan.
LikeLike
“Een mens kan veel hebben in zijn leven, denk ik dan, maar als het vertrouwen helemaal kopje ondergaat, kan niets het nog redden.”
Ik hoop met heel mijn hart dat dat toch niet waar is, al heb ik tegelijk schrik dat dat wel degelijk het geval is.
Bij mij was het helemaal niet zo lang, noch zo extreem en dat heeft er al gigantisch hard op ingehakt, laat staan waar die vrouw nu door moet…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik bedoel het vertrouwen in diegene die je jarenlange voor het lapje hield.
LikeLike
Ik weet het…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben ooit zo’n dubbellever geweest. Een half jaar lang. Ik weet niet meer wat er toen door mijn hoofd ging. Niets, denk ik, want ik volgde mijn gevoel en dacht niet aan de gevolgen. Toen alles aan het licht kwam, volgden er enkele zeer intense maanden. Maar kijk, intussen zijn het lief en ik getrouwd. We hebben ons er doorheen geworsteld. Ik neem aan dat alles nog anders is als je ouder bent (en dus wijzer zou moeten zijn) én er kinderen zijn. Dan zet je zoveel meer op het spel. Ik ben naar The Affair aan het kijken en herken er veel in – mijn eigen worstelingen, vooral – en tegelijk denk ik: allez mens, denk aan wat ge weggooit!
Enfin. Ik wou maar zeggen: there’s 2 sides to every story. Dat was bij ons niet anders. En ik geloof dat we er als koppel toen sterker door geworden zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Natuurlijk zijn er 2 kanten aan het verhaal. Ik kan het me vanuit mezelf niet voorstellen maar dat betekent niet dat ik niet weet hoe bedrogen worden voelt. 😣
LikeLike
Ik hoop dat ik het nooit hoef mee te maken – al kan dat hypocriet klinken. En ik ben er zeker van dat ik nooit meer opnieuw zou doen. Zeker niet nu ik er mijn huwelijk mee op het spel zou zetten – dat is nog wel wat anders dan een prille relatie in mijn jeugd.
LikeGeliked door 1 persoon