het stond in de krant …

Auteur anna b.

Zo ben ik niet

De bovenburen hebben een kind op bezoek. Het kind bleef bij de bovenburen slapen. Urenlang trippelden kindervoeten boven me heen en weer. Mijn plafond zakte net niet in van een kabouterdans. In de gang ruikt het naar stront.

Ik moet me beheersen om niet de trap op te lopen, het kind vast te grijpen en het kind door het raam te gooien.

Maar zo ben ik niet.

Ik ben lief voor kinderen. 

Daarom loop ik de trap op, neem het kind in mijn armen en zeg zachtjes in het oor van het kind dat mama en papa haar nooit hebben gewild.

Te kort verhaal van Joke Van Caesbroeck in de Standaard van 16 januari 2019

 

Al een tijdje print onze krant deze te korte verhalen. En al even lang weet ik niet goed wat ik ermee aan moet. Soms vind ik er iéts aan. Meestal niet, maar ik blijf lezen omdat ik van verhalen hou. In velerlei soorten. Warmbloedige én onderkoelde.

Maar met dit genre heb ik het moeilijk. Het is niet grappig en ook niet (helemaal) ernstig. Denk ik. De verteller kan dit toch niet menen. Denk ik ook. Tenzij het ironie is of zelfs straffer. Het ene moment denk ik dat de stem alleen maar met zichzelf spot, het andere dan weer niet.

Als ik de bladzijde omsla, verandert het vertrouwde bladertochtje in een koudeluchtstroom. Kippenvel steekt op en een onbehaaglijk gevoel. Op zoek naar boodschap of bedoeling, strand ik bij de laatste regel.

Een kind influisteren dat het niet gewild is.

Veel kouder kan het niet worden.

 

40 gedachtes over “het stond in de krant …”

  6. Ach, van alle soorten heeft God de vader gemaakt. Dat op papier brengen om er eens over na te denken kan geen kwaad. Er zijn nu eenmaal “slechte” mensen op deze wereld. Of op zijn minst zich slecht gedragende mensen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Ik lees de korte verhalen soms wel, soms niet, maar bijna altijd vind ik ze ‘vreemd’. Ik dacht dat het aan mezelf lag omdat ik de boodschap (weeral) niet begrepen had.

    Net zoals dit, ik weet totaal niet wat hiermee wordt bedoeld?

    Wat wij denken erin te lezen, lijkt me zo onmogelijk? Het voelt aan als of Joke hiermee wil choqueren en schofferen?

    Maar nogmaals, ik begrijp én weet niet…

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  10. Baie keer dink ek dat mense wat sulke goed skryf, bloot anders probeer wees, vir die waarde daarvan om iets te skryf wat niemand ooit aan sal dink nie. Ek hoop jy verstaan wat ek bedoel.Dis met musiek en kunswerke ook so.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  12. Ik vind het een mooi stukje. Mooi in de zin dat alle volwassenen een kind soms wel achter het behang willen plakken, of even opsluiten in een donkere kast (vroeger in het kolenhok…), of vul maar in. De schrijfster kiest woorden die voor mij in overtreffende trap uitdrukken wat we ‘allemaal’ wel eens voelen of gevoeld hebben. Zijn we daarom een beetje geschokt door deze woorden, omdat we het gevoel wat achter de woorden zit herkennen maar vinden dat we het niet mogen hebben?

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

      1. Zo zie ik het ook: als fictie. Een kort verhaal met maar één personage, een personage met een kronkel. In boeken, films en series zie je voortdurend personages (of karaktertrekken) waarmee je liever niet te maken zou krijgen. En in het echte leven zijn die er ook.

        Geliked door 1 persoon

  19. En toch, als ik het nu herlees is het jammer genoeg realiteit. Ik denk aan dat kindje dat deze week in het ziekenhuis achtergelaten werd door het slachtoffer van een tienerpooier. Een meisje van 18 jaar bevalt met een keizersnede van een baby en vlucht de dag nadien weg uit het ziekenhuis. De baby blijft achter: blind met hersenschade en moet nu nog maanden afkicken. Dan blijft bij mij de vraag: wie heeft deze baby ooit gewild? Stel je zo het begin van je leven voor.

    Hilde

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Geef een reactie op Mrs. Brubeck Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.