het lied van de Vriezeman

Auteur anna b.

Toen ik vanochtend in alle stilte naar het kippenhok liep en het gras onder mijn voeten hoorde kraken, begon mijn zanggeheugenschijf uit het bevroren niets te draaien. Het lied van de Vriezeman zwol aan en kringelde met mijn adem de ijskoude buitenlucht in. Bij manier van spreken.

Vriezeman heeft op straat gezeten

heeft in mijne neus gebeten

en mijne neus ziet rood, rood, rood

kwenste de vriezeman dood, dood, dood

Het moet in de lagere school geweest zijn. Nog net geen 50 jaar geleden. Met in het zog van Vriezeman een hele rist andere ‘Vlaamsche liedekens en verskens’, vermoedelijk nog uit de Zanglust. Liederen voor School en Haard uit 1936. Toppers die, onder het strenge en ook vaak boze oog van onze klankminnende ‘meesters’ door de hele graadklas werden meegebruld. Hoog op den gelen wa-ha-gen was er nog zo één. De meester zong voor, sloeg de maat en duidde na de verplichte solo’s ook nog zieltjes voor het kerkkoor aan.

Mijn eerste herinnering aan die verplichte zangstonden dateert uit de tweede kleuterklas. De wc’tjes bevonden zich toen nog buiten en een flink eind van het klaslokaal weg. Dus gingen we op cruciale momenten in stoet op pad. De handjes op de rug en ondertussen, ingehouden kelend, het wc-lied dat juffrouw Mia ons geleerd had:

sjok sjok sjok

achter aan mijn rok

zo gaan wij naar buiten

waar alle vogels fluiten

Of het nu winter of zomer was, lente of herfst, de hele tweede kleuterklas door zongen we dit sjok-lied. We stonden er toen natuurlijk niet bij stil – het was vaak berekoud en we zagen de ‘hoge nood’ van het ritueel wel in. We waren als de dood voor de rode onderbroeken van de school en niemand wilde met een doorweekt pakje krantenpapier naar huis 😉 -, maar nu ik eraan terugdenk, vind ik het allemaal een beetje triest.

Want het enige wat die liedjes deden, was rijmen en de orde bewaren. Voor de rest hadden ze niets om het lijf. Zelfs geen pegel poëzie. Die moesten we later maar zelf ontdekken.

Fijn weekend!

25 gedachtes over “het lied van de Vriezeman”

  1. Zelf herinner ik me eigenlijk bitter weinig van de goede (?) oude/jonge tijd. Noch de liedjes, noch de broekjes, noch bittere gevoelens, noch het vrolijke kind in mij. Ik vermoed steeds meer dat ik er zelf niet bij was?

    Prachtig, die rijmfoto, ook al houd je niet van simpele rijm 🙂

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Wat mooi verwoord. Ja, zo was het. Die natte onderbroekjes in een oude krant gerold… dat wou toch niemand. En kleutertjes werden gedrild in meegaandheid op het ritme van een lied of gedicht zonder inhoud. En toch is het goed gekomen met ons. 😉

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  7. Hoog op de gele wagen, rijd ik door berg en dal. Toen 1 van mijn favorieten. We hadden ook nog zangles via de radio. Daar herinner ik mij “klokke Roeland” nog van. Een tijd van veel zon, spelen in grote zandbakken en wandelingen in het bos dichtbij school. Nostalgie :-). Ik houd ervan.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Wordt er op school nog gezongen? In mijn hoofd wemelt het van de liedjes uit die tijd (jaren 60). Niet de Vriezeman, die kenden we in Nederland geloof ik niet. Wel Vlaamse liedjes, ’t Ros Beiaard! (in Aalst ben ik al eens geweest, ik moet nog eens naar Dendermonde.) Grappig genoeg ook veel Zuid-Afrikaanse liedjes in de tijd dat dat land nog niet geboycot werd vanwege de apartheid. Hoe rij die Boere, Sarie marijs, Mamma ‘k wil een man hé, etc. En naast talloze andere natuurlijk ook nog de liedjes waarvan we pas later de scabreuze inhoud begrepen: Altijd is Kortjakje ziek. 🙂

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. Echoënd tussen ijspegels

    het koude lied van de Vriezeman klinkt door alle tijden
    de woorden nagalmend in vuurrode oren
    omdat ze tot in het slakkenhuis zijn bevroren
    doet soms het verlangen naar een warme zomer glijden

    Dankjewel voor de inspiratie, Anna. 🙂
    Lenjef

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  12. Vreemd toch hoe die liedjesteksten in het geheugen blijven hangen. Ook bij mij borrelt er zo nu en dan een liedje op uit lang vervlogen schooltijden. De tekst ken ik nog helemaal van buiten. Geen computer wiens harde schijf daar tegenop kan.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  13. Juist omdat ze bleven doorborrelen hebben ze toch hun effect gehad. Al die onzinversjes doen veel met de taalontwikkeling, al lijkt het nergens op. Niets leukers dan de ouderwetse versjes met de kinderen door te nemen en daarbij vooral de betekenis van het brabbelen en de lariekoek meegeven. Ze zorgen voor een schat aan ervaring en openen een wereld van taal. ❤

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  14. Ja, hier zijn wij ook al enige jaren mee bezig, kinderliedjes als Altijd is Kortjakje ziek, midden in de week maar zondags niet? Blijkt het om een prostituee te gaan…

    Zelfs een liedje als ‘In de maneschijn’ blijkt over een meisje en jongen te gaan die samen ervan door willen gaan…

    Of de zeven kikkers al in de boerensloot? Vroren allemaal dood?

    In een groen, groen knolleland? Zaten twee haasjes heel parmant?

    Ik bedoel maar, al die kinderliedjes zijn eigenlijk heel gemeen en zielig… en met welk doel eigenlijk.

    X

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.