(het) Licht (was) mis

Auteur anna b.

Had ze zich van dag vergist? (Ver)Scheen ze daarom een dag te laat? Feit is dat ze zaterdag, uitgerekend op haar dag, de Hoogmis van het Licht, compleet de mist in ging. Want de hele ochtend door viel er sneeuw, die later, in één vloeiende beweging, overging in somber gemiezer. Geen weer dus om met zoon vier in de rolstoel naar buiten te trekken, het schaarse, broodnodige licht tegemoet.

Hoe fijn zou het dan zijn als je op die grijze dagen een portie zon kon kopen. Lokaal, in de winkel om de hoek. Dat je haar stralen drinken kon uit een kom bij je ontbijt. Enkele zonnegrammen strooien kon als hagelslag op je boterham. Of zomaar wat knabbelen aan een zonnereep. Lepelen van zonnemoes. Waardoor je binnenin straalt en zo zelf licht geeft op donkere dagen. Uitvinders aller landen, waarop wachten jullie? 😉

37:56. Zo bitter weinig heeft de zon hier in januari geschenen, zegt het KMI. Omgerekend is dat zowat 1,5 etmaal. 1,5 op 31. Dat is uiteraard veel en veel te weinig, maar geen record. Vorig jaar was januari naar verluidt nog triester. Met Vitamine D-tekorten, chagrijnige gezichten, wankelende immuunsystemen, slaaptekorten en heel wat opstoten van winterblues tot gevolg.

Gelukkig bestaan er, naast de D-Cure shots van bij de apotheek, klimaatvriendelijke oplossingen waarbij je niet moet liggen braden onder een huidonvriendelijke zonnebank of geen vervuilend vliegtuig moet nemen naar een land waar de zon wel volop schijnt. Zet eens portobello’s op het menu bijvoorbeeld. Of vette vis, zuivel, kaviaar of gewone eieren. Haal die frisse neus, ook al is het grijs. Ver-licht je huis. Brand een kaars. Beweeg. Sport. Nip van zwarte chocola. Knuffel erop los. Niet alleen je Vitamine D-gehalte, maar ook je endorfines en dopamines zullen pieken. Zegt men.

Ik bakte op zaterdag gezonde(re) pannenkoeken met volkoren speltmeel, ruwe rietsuiker en eitjes van onze eigen kippen, dronk koffie met veel melk, trok met Snapseed een zonnige filter over deze foto en stapte zondagnamiddag, samen met de echtgenoot en zoon vier, alsnog het zeldzame zonlicht tegemoet.

Je had ons moeten zien opveren. Voorspoedig en al. 😉

Nawoordje

Vanwaar het gebruik met Lichtmis pannenkoeken te eten eigenlijk vandaan komt, vroegen we ons af. De echtgenoot zocht het op en vond een dubbele verklaring. Eén mogelijke oorsprong zou liggen in de haardkoeken die rond 2 februari gebakken werden om te vieren dat mensen op het platteland van werk of hoeve veranderden. Een andere verklaring zou liggen in de vorm en de kleur van pannenkoeken, als verwijzing naar zon en licht. En in het volksgeloof dat wie op Lichtmis pannenkoeken at, een jaar vol voorspoed tegemoet trad. (bron: http://www.kerknet.be)

 

 

24 gedachtes over “(het) Licht (was) mis”

  2. Ik vrees dat we de voorbije zomer onze portie zon voor een jaar kregen😉.
    Hoewel zondag heerlijk was. Het rook al naar lente.
    De traditie van pannenkoeken die ik bij ons thuis gewoon was, heb ik -jammer genoeg- niet doorgezet. Teveel kleinkindjes hier die daar- vreemd maar waar- geen echte fan van zijn.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Geef een reactie op omabaard Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.