Het is twee uur in de namiddag. Het noodpoetsen is achter de rug en ik kraak in al mijn voegen. De vaste hulp is nu al meer dan een maand ziek en de vervangster die vandaag zou komen, stuurde haar kat. Verkeerde bus en ons huis dus niet gevonden. En bij gebrek aan levende kabouters in huis, heb ik de klus dan maar zelf geklaard.
Stram als een stuk steigerhout plof ik in de zetel en dan zie ik het: wabi sabi op de salontafel. Eén van mijn favoriete meubelstukken in huis, die tafel. Met een blad van gerecycleerd Aziatisch hout en een zwart metalen onderstel. Het hout trekt krom, is diepgegroefd en vertoont barsten. There’s a crack in everything. That’s how the light gets in, echoot het in mijn hoofd. Barsten en scheuren. Ook in de orchidee in de zwarte cachepot. Er is al jaren een hoekje van die pot, maar ik doe ‘m niet weg. Daarvoor is hij een te graag geziene restant van onze huwelijkslijst 32 jaar geleden. Een ongeduldige ruk aan de stofzuigerslang heeft een stukje van de plant doen afbreken, zodat twee bloemen nu op apegapen liggen, met hun neuzen in de richting van het houten dienblad.
Ik kijk en geniet van het onbedoelde, gestileerde tafereel. Van de ziel die vanzelf en door de tijd in de dingen is geslopen. Van de idee erachter ook. Dat er zoveel vervat zit in dit moment. In de schoonheid van het onverwacht onvolmaakte. Ik vind het helemaal perfect. 🙂
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Leonard Cohen en perfecte imperfectie staan samen garant voor dat “lichtig” gevoel.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, hé.
LikeLike
Er is zelfs moois te zien in het einde … en dat is dus geen troosteloze gedachte.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat klopt. ☺
LikeLike
Dat Is Prachtig!
En die salontafel, ik denk dat ik daar ook op slag verliefd zou op kunnen worden…😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je. Liever dat dan blinkend gepolijst.
LikeLike
Mooi verwoord, je wabi sabi-uitleg !
Lie(f)s.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Lies.
LikeGeliked door 1 persoon
Leve de imperfectie, dingen mogen doorleefd zijn, een ziel hebben.
Het mogen zijn zoals het is geworden. Het geeft mij rust.
Van gladheid word ik niet bepaald gelukkiger.
Mooi stukje!
LikeGeliked door 1 persoon
Het tijdelijke zien in de dingen van het land en van de zee, las ik ergens.
LikeGeliked door 1 persoon
En een prachtig stukje salontafel. Oud hout is goud.
LikeGeliked door 1 persoon
Oud hout is goud. Een knap vierwoordenverhaal! 😉
LikeGeliked door 1 persoon
😆
LikeLike
Maar niet makkelijk voor een West-Vlaming 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dat sloeg dus op “oud hout is goud”. Mooi logje. Zeer leuk. Wabi sabi werkt.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat sloeg inderdaad op Matroos haar zin. ☺
LikeLike
Lijkt op onze salontafel 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
😃
LikeLike
Goed stuk! Ik besef me opeens dat onze eettafel gehavend door gezinsleven, feestjes en creatieve acties doorleefd ons huwelijk weerspiegeld. Er wordt niet geschuurd en gelakt!
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is de wabi sabi-spirit. ☺
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ook 💕
LikeGeliked door 1 persoon
Schoonheid zit hem in de imperfectie. Dat wist Leonard Cohen ook. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, inderdaad.
LikeLike
Oh, dat is een mooie foto! En fijne overspiegelingen. Zit dit te typen aan mijn bureau dat gemaakt is met het blad van een tafel die bij een ander gezin een geschiedenis opbouwde (ook op een metalen onderstel 🙂 ). Als ik vast zit bij het schrijven (voor taken voor univ), dan helpt het soms wel om mijn vingers over de barsten in het hout te laten glijden. Alsof er dan letterlijk wat licht bij mij naar binnen schijnt 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, dat is zo. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Hout gaat nooit dood, het blijft leven.
Bekijk die diep gegroefde nerven… heerlijk mooi doorleefd en puur !
en ja, There is a crack in everything 🙂
Leonard heeft dat zo mooi bezongen
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, inderdaad.
LikeGeliked door 1 persoon