Het oudste en kleinste hondje van zoon twee en zijn geliefde is niet meer. Wat rest, ligt in hun tuin te rusten. Onder een vers aangeplant olijfboompje mét opschrift. Opdat ze verder kan leven. In hun verdriet zit symboliek. De kringloop van leven en dood. Ik vind het mooi.
Vanuit mijn luie zetel kijk ik op de bloesems bij de overburen. De jonge, witroze blaadjes steken mooi af tegen de blauwe lucht. Die vandaag vol lente hangt. Een hagelnieuw seizoen. Bloei. Altijd opnieuw. Jaar in, jaar uit een heen en weer. Ik vind het mooi.
Ik neem een foto en bij het herbekijken denk ik als vanzelf aan de retrogradegedichten die ik las. Bij Wizzewasjes en Grensgevallen. Gedichten die je in twee richtingen leest. Heen en ook weer terug. En telkens houden ze steek. Ik vind ze mooi.
En willen we dat niet allemaal? Dat de dingen steek houden, van waaruit je ze ook bekijkt? Dat het leven steek houdt. Vooruitziend én terugblikkend. Zou dat niet mooi zijn?
mag het?
gewoon een stralende dag
zonder mist of koffiedik
glashelder en loepzuiver
– what you see is what you get –
ik zie bloesems tegen een lucht vol blauw
een vliegtuig trekt een witte lijn
de lente in volle vlucht
als pluisjes in een bries
bloemblaadjes dwarrelen kringelend neer
een vrij(e)dag
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Wat heb dat prachtig omschreven.
LikeGeliked door 1 persoon
O dankjewel. ☺
LikeLike
Mooi én poëtisch!
😉
LikeGeliked door 1 persoon
Met dank aan jou en Matroos Beek …
LikeLike
Heel mooi. Wie weet waag ook ik ooit een poging?? Alhoewel…..
Prettig WE.
Dat doet pijn , een hond verliezen, ik herken het bij mijn zoon.
LikeGeliked door 1 persoon
Moet je zeker doen. Ja, ze zijn er niet goed van.
LikeGeliked door 1 persoon
Ben je dar zeker van? 🙂 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mooi Anna! Het waait als een frisse lentebries van voor naar achter en van achter naar voor.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank voor dit mooie commentaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Pragtig geskryf en lieflike lentebloeisels, Anna! Mooi gedagte om die hondjie te begrawe onder ’n olyfboompie.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankie Dina. Lief van je.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi en knap dichtwerk weer.
Ik zou zeggen dat jouw vice versa vers nauwelijks of niet onderdoet voor dat van de matroos. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
😃
LikeLike
Kijken naar de toekomst, en even stilstaan bij het verleden…, moet kunnen…
Lie(f)s.
LikeGeliked door 1 persoon
☺
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi! En zo’n bloesem… ik kan daar uren naar kijken.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je. Natuurlijke schoonheid verveelt niet.
LikeLike
Mooiiii
LikeGeliked door 1 persoon
Sterkte voor je zoon en zijn geliefde!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel.
LikeLike
Moh! Wat een straffe madammen ga ik binnenkort ontmoeten. Ik voel me heel klein worden. Jij en Matroos, jullie goochelen met woorden!
LikeGeliked door 1 persoon
Niet iedereen is goed in tuinwerk hè. Dus wieden we maar wat in de taal. 😉
LikeLike
Veel sterkte voor je zoon en zijn vriendin; fijn dat ze hun hondje op zijn minst bij hen zelf konden begraven.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat was heel belangrijk denk ik.
LikeLike
Ja, dat kan ik mij inbeelden. Ik was op Erasmus toen onze hond stierf (hij ging heel snel achteruit, waardoor ik er ook niet meer op tijd geraakte) en het feit dat hij bij mijn ouders in de tuin begraven is, was echt een troost toen. Zo kon ik toch nog “goeiedag” gaan zeggen.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi….. en zo verdrietig, afscheid van de hond
Mijn honden zijn ook in de tuin begraven en al had ik er geen gedenktekentje bij
dan nog kon ik zien waar. Op die plekken groeit alles het uitbundigst. Kringloop van het leven inderdaad.
LikeGeliked door 1 persoon
☺
LikeLike