Het is zes uur in de ochtend. Uit de geïmproviseerde babykamer naast de badkamer – er zijn dromen voor een echte 😉 – klinkt een stemmetje zonder woorden. Een licht gekneut, gelijktijdig met de eerste vogels buiten. Als ik de deur openzwaai, staan twee grijpgrage armpjes al te wachten. Slaapdronken nog en wars van pedagogische aanbevelingen besluit ik hem nog een uurtje tussen ons in te leggen, maar in slapen heeft hij geen zin. Hij rollebolt op opa’s buik en wil dan spelen met de lampjes. U heeft het al begrepen: onze kleine prins is in het land. 🙂
De ochtendfles is in een halve handomdraai leeg. Yoghurt, plattekaas, blauwe bessen of aardbeien, boterhammen met confituur, spinaziepuree met zalm, … .Hij werkt het allemaal met even veel smaak naar binnen. Het is een plezier om dat kind te zien eten.
De rest van de dag zit hij nauwelijks stil. Op de salontafel verrijzen houten blokkentorens die even later omver geblazen worden met … de neus. Auto’s vroemen door het huis. De strandbal vliegt van hier naar daar en weer terug. Er is zoveel te ontdekken dat er drie pogingen nodig zijn vóóraleer een hazenslaapje lukt. Ik bak snel een citroencake en doe wat mise-en-place voor het eten vanavond.
Een goed uur later trekken we onder licht gedruppel toch naar buiten. De eendjes bij de beek achter de tuin blijken het orgelpunt van de dag. Klein gelaarsd probeert hij ze te vangen. Kijkt me verbauwereerd aan als ze opvliegen of het op een versneld waggelen zetten. Het nawinterse gras ligt er zo hobbelig bij dat hij een onvoorziene buiklanding maakt op een verse molshoop. Het deert hem niet. (Mij ook niet, want de wasmachine heeft een snelprogramma van 20 minuten.) In de snoezelruimte van zoon vier wordt alle activity speelgoed aan een grondige inspectie onderworpen. Er wordt ge-boem-d en ge-o-owd als er iets valt of crasht. Overal wil hij kijken en knopjes uitproberen, kasten opentrekken en weer dichtdoen. Hij brabbelt honderduit en lacht guitig in het rond. Eénmaal op de arm neemt hij hapjes uit mijn wang. De pretlichtjes in zijn donkerbruine ogen doen dit omahart smelten.
Het is negen uur ’s avonds en alles is stil. Onder de tafel liggen de kruimels van de dag en de kinderstoel plakt als een banaan. De badkamervloer likt zijn wonden na het ploeterbadje van vanmiddag.
Maar ik laat de boel de boel en plof in de zetel. Moe van zo’n dag zorgen, bouwen en sjouwen, maar het ventje voelt zich hier thuis en dat is een nauwelijks te beschrijven, hartverwarmend gevoel.
Vaarwel, zei de vos. Dit is mijn geheim, het is heel eenvoudig: alleen met het hart kun je goed zien. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar.
Voor de ogen is het wezenlijke onzichtbaar,herhaalde de kleine prins om het goed te onthouden.
Alle tijd die je aan je roos besteed hebt, maakt je roos juist zo belangrijk.
De tijd die ik aan mijn roos besteed heb ..., zei de kleine prins om het goed te onthouden. Dat is een waarheid die de mensen vergeten zijn, zei de vos. Maar die moet jij niet vergeten. …
Uit De Kleine Prins van Antoine de Saint-Exupéry
Kleinkinderen in huis zijn een echte verjongingskuur (op alle vlakken).
😉
LikeGeliked door 1 persoon
O ja. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Heerlijk, maar een wel een ietsiepietsie vermoeiend lijkt me zo’n dagje.
Geweldig boekje van De Saint-Exupéry trouwens. Eens kijken of ik dat nog ergens rond heb slingeren.
LikeGeliked door 1 persoon
Dan vraag je je af hoe we er zelf 5 hebben groot gekregen. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Wat heb ik hier samen met jou van genoten! 😉💙
LikeGeliked door 1 persoon
Ik herken het gevoel in jouw logjes over je kleinkind.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat heerlijk herkenbaar om te lezen.
Ze zijn toch om op te eten he! Ook al is hij het die hapjes neemt uit jouw wang …..
En dan achteraf de opruim laten voor wat het is, en gezellig doodop in de zetel ploffen.
De kleine Prins, prachtig verhaal, nu ook verteld in jouw woorden.
LikeGeliked door 1 persoon
Omapraat voor oma’s onder elkaar. ☺
LikeGeliked door 1 persoon
Zoveel liefde in één schrijfsel…
LikeGeliked door 1 persoon
Zot hè.
LikeGeliked door 1 persoon
Moest ik zo schoon kunnen schrijven als jij, dan had dit mijn logje kunnen zijn. Alleen blijven slapen… dat kan onze Kleine Man zijn mama nog niet aan.
LikeGeliked door 1 persoon
🌞Dat komt nog wel. Hoe oud is hij nu?
LikeLike
Wannes is bijna 17 maanden. Een heerlijke leeftijd! Zo fijn om te zien hoe hij op ontdekking gaat. Als oma en opa beleef je dat toch heel anders dan als mama en papa.
LikeGeliked door 1 persoon
Hier 18 m. 🌞
LikeLike
Zo grappig en zo lief – met het gekneut en de stoel die plakt als een banaan :D!
LikeGeliked door 1 persoon
😄 Zo is het wel.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een lekker ventje, ik geniet gewoon mee. Die hapjes in je wang. Dat lijkt me zo zalig! 😍
LikeGeliked door 1 persoon
Sorry, hapjes uit je wang…
LikeGeliked door 1 persoon
😄 Heel fijn, die hapjes, maar wel een beetje nat!
LikeGeliked door 1 persoon
Oooh 🤗
LikeGeliked door 1 persoon
Je (omahart) zou voor minder smelten… Je schrijfsel(s) -> pure poëzie !
Lie(f)s.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel, lieve Lies.
LikeGeliked door 1 persoon
Dit klink so bekend! Jy het dit pragtig beskryf, Anna. Geniet die mannetjie. Hy word so gou groot.
LikeGeliked door 1 persoon
Het gaat ontzettend snel. Hoeveel kleinkinderen heb jij?
LikeGeliked door 1 persoon
Ek het twee seuntjies van twee en vyf jaar. Hulle is baie besig en ek kon goed assosieer met jou!
LikeGeliked door 1 persoon
Zo fijn. 😃
LikeGeliked door 1 persoon
Hoeveel kleinkinders het jy?
LikeGeliked door 1 persoon
Eentje van 1,5 en eentje onderweg … Nog een kleine 3 maanden te gaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Wonderlik..dis so ’n voorreg!
LikeGeliked door 1 persoon
Ben ik hier nu echt de enige pake – opa voor niet-Friezen – die herkent hoe fantastisch het is om kleinkinderen liefst al heel snel en heel vaak over de vloer te hebben …?
Die bengels van ons zijn intussen 8 en 13, maar wat zijn we blij dat we eigenlijk al vanaf dag één heel veel met die mannetjes hebben kunnen doen en genieten. En zij en hun ouders trouwens niet minder. Want dat is toch wel de kunst: elk momentje meepakken, want voordat je het weet zijn die leukste jaren met de mooiste onschuld voorbij.
LikeGeliked door 1 persoon
Je bent zeker niet de enige, maar de anderen reageren hier voorlopig nog niet. 😄 Dat zijn al bijna kerels die jullie hebben.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, daarom adviseer ik ook iedereen om elk momentje mee te nemen. De tijd lijkt ineens nog sneller te gaan als je die mannetjes ziet opgroeien. En ja, de oudste is intussen echt al een hele kerel, een prachtige langharige bengel. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een liefde spreekt uit dit bericht! En heerlijk, die stoel die plakt als een banaan 🙂
LikeLike
Heel mooi
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel.
LikeLike
Wat een rijkdom en wat heerlijk,
jammer genoeg zijn wij geen Oma en Opa
een heel gemis maar wat niet is
kan misschien nog komen.
Groetjes Erica
LikeGeliked door 1 persoon
Wij vinden het fijn maar ik heb ook vriendinnen die (nog) geen oma willen zijn.
LikeLike