van wolken en watten

Auteur anna b.

De verbrijzelde tand is eruit. Hij sneuvelde enkele weken geleden tijdens het kauwen op zo’n ouderwets groentje met muntsmaak. In gruzelementen vaneen. Uitgerekend nu we in een tandartsvacuüm zitten. Want die van ons heeft er de brui aangegeven. Boren aan de haak gehangen en zaak gesloten. Huis te koop gezet en weg was ze. Een opvolger vinden is niet evident. We weten niet goed wie en bovendien zijn de wachttijden hier in het Leuvense best lang.

Ik besluit dan maar naar het UZ te bellen. De dame aan de lijn zegt dat ze op urgentie misschien wel plaats hebben maar dat ze me geen afspraak kan geven. Ik mag elke werkdag om half vijf bellen en dan kunnen ze zeggen of ik de dag nadien gezien kan worden.

Dat is ondertussen enkele weken geleden. Na twee dagen bellen kwam ik in de doortastende handen van een urgente tandarts terecht. De man wilde een foto van wat er over bleef. Mijn overgevoelige mond duidelijk niet. Maar de man had geen tijd te verliezen. Uit de zak van zijn witte schort toverde hij een spray tevoorschijn die mijn tong en keel lam legde en de foto kwam er. Wat hij zag, deed hem besluiten dat de onderneming te riskant was en dat ik ermee naar kaakchirurgie moest. Ik kreeg een afspraak voor nog een raadpleging én een datum om de snoodaard – de tand wel te verstaan – in het chirurgisch dagcentrum te laten verwijderen.

Dat gebeurde eergisteren. Op een dag die begon met wolken als watten maar tegen de tijd dat ik uit de bus stapte, overliep in pijpenstelen. Ik rende het ziekenhuis binnen, kreeg een wit bandje om de pols en werd een kwartier te laat binnen geroepen. Nauwelijks een kwartier later was de klus geklaard. Ik verdween onder een groen operatielaken. Tijdelijk herleid tot een neus en een mond. Er werd verdoofd, gesneden, getrokken en weer dichtgenaaid. Bijgevolg loop ik nu rond met zelfontbindende draadjes maar pijn of last heb ik gelukkig niet gehad. Brufen en Dafalgan liggen werkloos in de kast.

Ik kon dus volgens plan beginnen aan de verfwerken in de kleinkinderkamer. Eerst moest er een primer op het houten plafond. Best een pittige onderneming, want het goedje strijkt moeilijk uit en je zit de hele tijd boven je hoofd te smeren. En dus zit ik op de meest onwaarschijnlijke plaatsen onder de verf en staan mijn arm en schouder onder hoogspanning. De eerste laag lakverf aanbrengen ging net iets vlotter maar voor een afgelikt resultaat moet er morgen nog een tweede laag op.

En na het weekend, als zoon vier weer naar de zorginstelling is, zijn de muren aan de beurt. En wat oude kastjes die ik kindvriendelijk ga pimpen. Dan pas kan ik met Schone Dochter twee naar Ikea om nog wat beddengoed en decoratiespulletjes te halen. Ik kan nauwelijks wachten. 🙂

29 gedachtes over “van wolken en watten”

  4. Ik leefde intens mee met je plastische beschrijving over tandproblemen. Niet voelen, akelig.
    Je arm voel je wellicht dubbel goed na dat houten plafond. Maar de nieuwe baby zal beloond worden met een prachtig warm nestje, daar ben ik van overtuigd.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  5. Wat een ellende met die kies én dan die wachttijden en die nare spray. Het is altijd eng dat gepruts in je mond, vind ik. Gelukkig is dat probleem nu van de baan. Wat ben je een dappere schilder. Het is natuurlijk wel een heel mooi project. Kleindochter komt terecht in een heus paradijsje.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Tandartsen die stoppen, het is een fenomeen blijkbaar. De mijne ging met pensioen, die van mijn wederhelft (een jonge vrouw) gooide het over een heel andere boeg. Het is inderdaad niet simpel om een nieuwe te vinden en daar dan ook op je gemak bij te zijn (ik spreek voor mezelf, schrik van de tandarts). Goed dat jouw problemen toch opgelost geraakt zijn.
    Wat het verven betreft: ik ben niet jaloers van jouw klus. Plafonds verven zijn zowat de vervelendste om te doen. Maar ik ben wel benieuwd naar het resultaat, want ik weet dat jij kan inrichten zoals in ‘de boekskes’. Die kleinkindjes zullen daar ongetwijfeld zeer mooi liggen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  7. Wat een gruwelijk begin van dit verhaal. Als ik ergens slecht tegen kan, is het tandartsverhalen … brrr …
    Enfin, gelukkig is de operatie goed verlopen. Ik vind het bewonderenswaardig dat je er al weer fiks mee aan de slag bent.
    Het wordt vast een kamer waar je ‘beppesizzers’ (letterlijk vertaald: oma-zeggers )heerlijk weg zullen dromen. 🙂

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

      1. Ah ja, dat klopt. Weet van mijn zonen (voormalige studenten – niet in Leuven – maar inmiddels afgestudeerd) dat het zoeken/vinden van patiënten niet altijd even makkelijk was, vandaar mijn opmerking.

        Geliked door 1 persoon

  10. Een spray… dat klinkt gek genoeg goed, voor zover ik weet hier, is het nog altijd van die dikke vette naalden…. en dan wachten tot…

    Heel veel beterschap, maar dat zit wel goed geloof ik.

    Leuk, samen met schone dochter voor… 😉

    X

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. O zo leuk, een kleinkinderslaapkamer inrichten! 🙂
    Als je een tip voor een tandarts wilt, wij gaan aan de Sint-Jacobskerk… Ik ga daar al 15 jaar maar enkel voor onderhoud, het lief intussen ook al enkele jaren en bij hem is er dikwijls wel boorwerk mee gemoeid.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.