een weerzien in de bib

Auteur anna b.

Het zou originele stof kunnen leveren voor een aangrijpende roman, maar dit is (nog) geen fictie. Dit is een staaltje realiteit dat via de Engelstalige pers het NRC Handelsblad ter ore kwam. Een hallucinant en toch ook een beetje feel-good docudrama dat je van verontwaardiging het hoofd doet schudden en dat tegelijk naar de keel grijpt.

Het is nog vroeg  – “wij zullen uw stookolie leveren tussen 5:00 en 12:00” – en stil als ik het artikel in de krant lees. Een mens vindt blijkbaar altijd wegen om iets heen. En dus ook om het inreisverbod dat Trump niet lang na zijn aanstelling als president tegenover Iraniërs (en ook inwoners van zes andere landen) instelde. Ze kunnen the land of the free niet meer in en zij die er al zijn, kunnen wel weg, maar niet terug. Met alle gevolgen vandien voor de fysieke contacten tussen families, geliefden en vrienden.

The Haskell Free Library. Een oude bibliotheek op de ‘vergeten’ grens tussen het Canadese Quebec en het Amerikaanse Vermont. Tussen de plaatsjes Stanstead en Derby Line om precies te zijn. De bib dateert van het begin van de 20ste eeuw en is pal op de grens gebouwd. En ook al hebben beide landen geen vrij verkeer van personen, toch kunnen boekenliefhebbers en anderen er naar binnen zonder zich bij de douane te melden.

Het is een hoogst bijzondere grensplek. Met een voordeur in Amerika, maar een leeszaal en uitleenbalie in Canada. Een zwarte grenslijn loopt dwars door de stemmige leeszaal met glas-in-loodramen en krakend parket. Onder invloed van gewijzigde politieke omstandigheden is het gebouw uitgegroeid tot een uitgelezen ontmoetings- en herenigingsplaats voor vooral Iraanse gezinnen. Wat/wie Trump gescheiden heeft, brengt deze bib gelukkig weer samen. Al moeten mensen vaak duizenden kilometers afleggen om mekaar ettelijke minuten of uurtjes bij te fluisteren over hun levens. En moeten ze daarbij bovendien heel omzichtig te werk gaan. Niet slaafs de gps volgen bijvoorbeeld, maar de auto parkeren aan de Canadese kant van de grens en dan te voet een ommetje maken tot aan de Amerikaanse voordeur in Vermont.

Douane en grenswacht houden een oogje in het zeil en af en toe wordt er wel iemand opgepakt of teruggestuurd. Het bibliotheekpersoneel van zijn kant reageert begripvol en staat de ontmoetingen oogluikend toe, zonder aan te moedigen. Bijna dagelijks zijn zij discreet getuige van emotionele, soms hartverscheurende en ook hartverwarmende scènes. Van de immense weerslag die politieke maatregelen kunnen hebben op het relationele leven van mensen die helemaal niets te maken hebben met internationaal terrorisme, drugshandel of wat dan ook.

Het ‘hele’ verhaal staat vandaag in De Standaard. De foto van de zwarte grenslijn in de leeszaal leende ik bij Wikipedia

 

35 gedachtes over “een weerzien in de bib”

  12. Ik word er altijd nederig van, wij hebben het zo gemakkelijk, “we” hebben nog niks geleerd uit de geschiedenis, muren zetten, kinderen van hun ouders scheiden, families uit elkaar scheuren… intens droef!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Geef een reactie op anna b. Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.