na een korte blogstilte

Auteur anna b.

Dinsdagnamiddag. Onze poetshulp waart stil en onopvallend door het huis terwijl ik de laatste stuks uit de strijkmand wegwerk. Ik plof languit in de zetel – een overdosis artrose-onvriendelijke activiteiten heeft sporen nagelaten – , dommel net niet in en land bij Vijf. Bij de film Julie & Julia (zowat de eerste film die gebaseerd is op een blog 🙂 ) met Meryl Streep als Julia Child, een diplomatenvrouw die tijdens haar verblijf in Frankrijk in de ban geraakt van de Franse keuken en de annalen in zal gaan als de vrouw die Amerika ‘Frans’ leerde koken. Het boek Mastering the Art of French Cooking (1961 en 1970) dat ze samen met twee Franse dames schreef, zal één van de invloedrijkste kookboeken aller tijden worden. Er is ook het parallelle verhaal van de New Yorkse grijze muis Julie Powell die bij het begin van de 21ste eeuw een blog begint rond een uitdaging die ze zichzelf heeft opgelegd: alle 524 recepten uit het kookboek van Julia Child uitproberen in 365 dagen. Ik haak me vast, blijf hangen en kijk de film, ondanks het mooie weer, helemaal uit.

Het begin van een blog … Ik word teruggeflitst naar 4 jaar geleden. Toen ik na de burn-out en onder impuls van de stresstherapeute besloot wat te gaan schrijven en bij WordPress terecht kwam. Ik herken wat Julie in de film ervaart: de twijfels of wat je schrijft wel goed genoeg is. Of er überhaupt iemand een letter van wat je uit je schrijfmouw schudt, zal lezen. Het wachten op en uitkijken naar reacties. De opwinding als de eerste reactie effectief op je blog verschijnt. De verwondering bij de eerste like. Het sabbelen op gevoel, interesses en taal. Het kronkelen, wikken en wegen in je hoofd. Het kijken naar mens en ding in functie van een foto. De drive om voort te doen. Het voorzichtig verbinden met mensen die je van haar noch pluim kent. … Vier jaar nog maar volgende week en toch lijkt dat prille begin verder weg.

Hoe meetbaar ook, er kleeft iets irrationeels en inconsequents aan de tijd. Want mijn laatste log was 7 dagen geleden en toch lijkt het alsof ik de letters ervoor eergisteren nog aan de computer toevertrouwde. Niet dus. Een week lang stond het ding in een hoek van de leefruimte stof te vangen.

Vakanties zijn niet mijn beste schrijfperiodes, merk ik. Ze zijn – bloggewijs gezien – te wispelturig en drukken me met de neus op het feit dat ik regelmaat en relatieve leegte nodig heb om in de blogflow te blijven.

En die regelmaat, die relatieve leegte, die waren de voorbije weken echt wel zoek. Telkens voor de echtgenoot het einde van de vakantie nadert, lijken we een versnelling hoger te schakelen om toch nog dat tikkeltje meer uit onze vrije dagen te halen. Zo plaatste de echtgenoot nog een buitenlantaarn en hij voorzag die en het waterelement dat we vorig jaar kochten van elektriciteit, ging aan de slag met cederhout en zijn nieuwe tweedehandse houtcombiné en werkte dakoversteken en een stuk van het overdekte terras netjes af. Ik lakte ondertussen binnendeuren en stak de achterhal in een nieuw verfkleedje. We plantten een bloemenperkje aan, schoven met meubelen, ruimden de terrassen op en brachten alles in gereedheid voor de babyborrel van afgelopen zondag. Ik werd tot tweemaal toe uitgedaagd een speciale taart te bakken en nam zoete weerwraak met een, al zeg ik het zelf, geslaagde aardbeienmousse op een bodem van oreo-cookies, overgoten met een ganache van pure chocolade.

Twee weken geleden hielden we zoon vier enkele dagen thuis van de zorginstelling zodat we twee nachten op zijn jaarbudget konden uitsparen voor een laatste weekendje weg vooraleer de echtgenoot weer aan het werk moest. En we hadden geluk dit jaar. Het was stralend wandelweer en De Haan bleek echt de moeite waard: een stijlvolle en rustige badplaats aan de Belgische kust. Waar gaan we dat schrijven!?

Hier. 🙂 Ergens, in de loop van de volgende dagen vermoedelijk, …

34 gedachtes over “na een korte blogstilte”

  1. Wat een pracht van een lantaarn! Wij hebben een lantaarn op zonne-energie gekocht, niet goedkoop, en ze geeft al niets meer??
    Jullie kennen er wat van, van tuin- en maagverwennerij!

    Die twijfels met dat bloggen blijven ook mij geregeld overvallen.

    En…. den Haan is ook mijn lievelingslocatie aan de Belgische kust. Voor het eerst sinds heel veel jaren waren we er deze zomer eens niet op vakantie. Ik liet de stad aan jou 🙂

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  2. ‘k Lees je… ‘graag’ ! Vaak ontbreken mij de letters om te reageren, om te schrijven wat ik voel… ‘k Vermoed dat je die virtuele blogger intussen een beetje kent…
    De Haan ! Je stapt er in een filmdecor ! Prachtig !
    Lie(f)s.

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

  3. Ik had je hier al gemist, maar dacht wel dat jullie genoten van de vakantie samen. De Haan is inderdaad prachtig met z’n oude, sfeervolle villa’s. Dat zal vast nog een mooi logje opleveren. Het werk dat manlief deed ziet er schitterend uit. Die lamp, en die oude pomp, daar ben ik ook helemaal weg van. En ja, die lekkere homemade taart natuurlijk… daarmee zou je mij ook kunnen verleiden… maar ik heb al zoveel gezondigd deze zomer…
    Nog een paar fijne, laatste vakantiedagen!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  5. Blij je weer te lezen. Het is wel herkenbaar, die blog onder het stof. De mijne lijkt met momenten zelfs onvindbaar. Niet dat er niet genoeg is om over te schrijven.
    Misschien morgen, of vanavond nog, of niet…
    Jullie bricolleren daar mooie dingen samen trouwens!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Ik ben benieuwd naar je ervaringen met De Haan. Ik was er de afgelopen zomer, en ook al eerder, en ik vind het er prachtig. Tijd is een raar ding. Het is voorbij voor je het weet. Daarom is het goed je er bewust van te zijn. Door het vast te leggen bijvoorbeeld. In, waarom ook niet, een blog. Goed je terug te zien.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Mooi Anna, het ziet er allemaal goed uit. Vredig en harmonieus. Dank voor de tip, ik ken de Haan niet. Ha ha die film moest ik ook maar eens gaan kijken. Heel herkenbaar, de twijfel en het doorzetten…<3

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  9. Ik heb je toch maar mooi “gevonden” hier en ben en blijf aangenaam verrast door een fijne connectie, ik meen toch te durven zeggen dat ik de vrouw achter de letters een beetje ken.
    De Haan, pure nostalgie… we spendeerden er menig vakantie toen de kids nog klein waren, mijn schoonouders hadden er een appartement, tot onze ZEER grote spijt verkocht.
    Fijn dat jullie er nog mooie dagen hadden!
    Liefs.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. Een mooie film en je maakt me nieuwsgierig … aardbeienmousse op een bodem van oreo-cookies, overgoten met een ganache van pure chocolade. Plots is mijn ochtend-kopje-koffie niet genoeg … ik ga op zoek naar het recept.
    De Haan. Ik was er als 16 of 17 jarige. Twee weken bij een Waalse familie … om mijn Frans een ‘boost’ te geven. Ik ga d’r eens over bloggen want het was geen onverdeeld succes en dat had niets met mijn Frans te maken …

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  12. Daar ik van boven naar beneden lees, heb ik reeds een stuk van je avontuur in De Haan gelezen maar dat maakt dit blog er niet minder fijn om. Zo werken aan je terrassen en deuren. Helaas is die tijd voor mij voorbij. Niet getreurd, ik geniet van je woorden en foto’s!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  13. Oeh, die taart ziet er heerlijk uit. En de flow, ik denk dat het normaal is, die film overigens ooit aan gestart maar niets voor mij, ben na 10 minuten of 30… afgehaakt.

    Ik weet er dus niets van, hoe zij het deed, ik weet nog dat het vernieuwend was ooit, in 2001, op mijn eigen site, .nl domein toen… later web-log, ja ik ga al wat jaartjes mee, en zo zijn er gelukkig meer, maar toen was het hip en in… ik kan mij niet voorstellen hoe het nu zou moeten om te starten met een blog weer…

    Ik ben er 3 jaar uit geweest ook nog.. maar toen ik terug kwam op wordpress.. lol… ik tikte wat namen in, en de surprise… hahahaha en zo vergaarde ik binnen een week de oude garde weer terug wat nog blogte.. en nog steeds blogt.

    Het komt zoals het komt! Rustig aan!

    X

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

      1. Dat had ik gelezen, van de 4 jaar 😉 Dat is ook al behoorlijke tijd, en wat ik wil zeggen, is dat iedereen zijn of haar momentjes heeft om even offline te zijn of in elk geval niet op blog aanwezig te zijn.

        Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op omabaard Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.