en het water kleurde rood

Auteur anna b.

Ik zit in de comfortabele stoel van de voetverzorgster en als de conversatie even stil valt, kijk ik door het raam naar buiten. Tussen de hagen in hun zomerblad zie ik het meertje achter het pad dat naar de oude molen en de kasteelgracht leidt. Twee zwanen glijden gracieus van links naar het midden en weer terug. Uiterst rechts, voor de bomen, strijkt een reiger neer.

Een mooi uitzicht voor een werkplek, fluistert het stemmetje in mijn hoofd. Ik keek al vaker door dit raam naar de wereld erachter. Het zicht is dus vertrouwd, maar vandaag scheelt er iets. Er is iets met de kleuren. Het water kijkt niet groen, blauw of blauwgroen zoals gewoonlijk, maar eerder rood. Als een gewimperd, bloeddoorlopen oog in het hart van het dorp. Met de groene leden eromheen en een zon die volop schijnt, een zomers en warm plaatje, maar door mijn associatie met het bloed krijgt het iets lugubers. Ik vraag de dame met het stofmaskertje of zij weet wat het is. Ik ben niet de eerste die haar erop attent maakt, zegt ze. Maar ze weet het niet. Misschien groeien er rode bloemen langs de kant?  Zonder bril kan ze zo ver niet zien. Ik kijk nog eens goed en zwijg.

Als het eelt vakkundig van mijn voeten is geschraapt, de nagels geknipt, gefreesd en weer gelakt zijn – in de kleur Got the blues for red van o.p.i. , echt waar! 😉 – , spring ik op mijn hipp(i)e fiets en besluit een ommetje te maken om deze Dijlelandse Roter See van dichtbij te zien. Ik steek het pasgemaaide en nog natte gras over en loop tot aan de waterkant. Van rode bloemen of verdwaalde bloemblaadjes geen spoor, maar achteraan kleurt het water rood. Zoals de Rode Zee in een oude Bijbelfilm. Een wonderlijk fenomeen dat ik met mijn smartphone vastleg vooraleer naar huis terug te trappen.

Daar post ik een foto van wat ik zag op Instagram. Een bevriend bioloog suggereert blauwalgen. Ik ben een leek in die dingen en raadpleeg nog maar eens Dokter Google. En daar staat het zwart op wit: Blauwalgen hebben doorgaans een blauwgroene schijn , maar soms kunnen ze het water wel degelijk rood kleuren. Trage stroming en hoge temperaturen zorgen ervoor dat cyanobacteriën (door te veel fosfaat en nitraat) zich vliegensvlug ontwikkelen en voor een rode drijflaag op waterplassen en rivieren zorgen … .

Weer een klein mysterie opgelost.  🙂

38 gedachtes over “en het water kleurde rood”

  16. Ik las op de site van de gemeente dat er bij ons in het kanaal ook blauwalg gesignaleerd is. Er werd uitdrukkelijk bij vermeld om zich niet in het water te begeven.
    De rode kleur ziet er inderdaad niet gezond uit. Het verwonderd me dat de voetverzorgster er zelf nog niet achteraan gegaan was. Ik zou dezelfde reactie als jij gehad hebben: willen weten…

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  17. Hahahaha, ja dit wist ik toevallig ook, maar dat komt omdat blauwalg in ons gebied zich vrij snel kan laten zien en dan is het verboden te zwemmen, of eigenlijk… op eigen risico…

    Toch mooi zoiets, en ergens, in de Efteling, kennen ze wel gekleurde duiven en ook water soms.. of was dat lang geleden ooit ;-0

    X

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

      1. Dat is lang geleden, toen begon ik weer, mijn dochter is nu 27… en toen zij 2 was.. ongeveer gingen we weer, en vanaf die tijd bijna elk jaar wel… begrip in Nederland bij velen. ❤

        Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.