over vriendschap en een cactus op zoek naar een knuffel

Ooit komt de dag dat onze Kleine Prins en – wat later – ons Kleine Prinsesje een mooi verhaal kunnen uitzitten. En ook al liggen er hier nogal wat oude voorleesparels in beletterde (schat)kisten, toch hou ik een half oog en oor open voor potentiële nieuwe. Het heet hier niet voor niets een letterleven. 😉

Op een Engelstalige blog stuitte ik zo op een prentenboek met de knuffelige titel Hug me (Simona Ciraolo). Het is het lieflijke verhaal van een kleine cactus die hunkert naar een knuffel maar de pech heeft geboren te zijn in een familie die niet aan emoties doet. Hij zoekt toenadering tot een gele ballon maar als die te dichtbij komt, is die  – je raadt het al – gedoemd te ontploffen. Op een dag besluit het cactusje dan maar op zoek te gaan naar een familie die hem beter past, maar hij komt van een kale reis thuis want niemand zit op hem te wachten. En net als hij zich lijkt te schikken in een leven met zichzelf, ontdekt hij dat hij niet de enige is die eenzaam is. Hij vindt een soulmate in een kleine rots die te gevoelig is voor zijn versteende soortgenoten. En als die twee mekaar uiteindelijk knuffelen, loopt niemand gevaar. 🙂

hugme

Eind goed al goed.

Ik hou van dit soort geruststellende verhalen. Van hun eenvoud en hun toon. Van hun haast vintage geworden ode aan ‘zachte’ waarden als vriendschap. Ik hou van hun tijdloosheid en universaliteit terwijl ze tegelijk brandend actueel zijn. Het probleem van eenzaamheid en uiterlijk vertoon bijvoorbeeld. Het verlangen naar verbinding en het zoeken naar zinvolle, vervullende en onschadelijke vriendschappen. Naar raakvlakken en wederkerigheid. Naar zielsverwanten die verder kijken dan je bleke, saaie, harde, stekelige of blinkende buitenkant.

Toen ik Hug me las, hoorde ik echo’s van Kahlil Gibrans ode aan de vriendschap die ik lang geleden moest bestuderen:

  • your friend is your board and your fireside
  • if he must know the ebb of your tide, let him know its floods too

En ook iets over dauw en een ochtend. Zoals de dinsdagochtenddauw vanmorgen.



 

Voor wie wil, post ik hier de Engelse tekst omdat ik die nog altijd poëtischer en krachtiger vind dan de Nederlandse vertaling ervan.

And a youth said, Speak to us of Friendship.

And he answered, saying:

Your friend is your needs answered.

He is your field which you sow with love and reap with thanksgiving.

And he is your board and your fireside.

For you come to him with your hunger, and seek him for peace.

When your friend speaks his mind you fear not the nay” in your own mind, nor do you withhold the “ay”.

And when he is silent your heart ceases not to listen to his heart;

For without words, in friendship, all thoughts, all desires, all expectations are born and shared, with joy that is unacclaimed. 

When you part from your friend, you grieve not;

For that which you love most in him may be clearer in his absence, as the mountain to the climber is clearer from the plain.

And let there be no purpose in friendship save the deepening of the spirit

For love that seeks aught but the disclosure of its own mystery is not love but a net cast forth: and only the unprofitable is caught.

And let your best be for your friend.

If he must know the ebb of your tide, let him know its flood also.

For what is your friend that you should seek him with hours to kill?

Seek him always with hours to live.

For it is his to fill your need but not your emptiness.

And in the sweetness of friendship let there be laughter, and sharing of pleasures.

For in the dew of little things the heart finds its morning and is refreshed

 

 

27 gedachtes over “over vriendschap en een cactus op zoek naar een knuffel

  1. Prachtig!
    The Prophet is ook een van mijn lievelingsboeken. Ik kreeg onlangs ook een Nederlandse versie opgestuurd, maar Jezus, wat een verschrikkelijk ouderwetse vertaling. Ik stond er echt van te kijken hoe een boek in één taal zo mooi kan zijn en in een vertaling bijna onleesbaar.

    Geliked door 1 persoon

  2. Prachtig, en heel mooi gevonden ook van de cactus en de steen.. want echt alles leeft, zelfs een steen…

    Gibran… ja, heb ik een heel mooi boek van thuis staan, zo nu en dan pak ik het op,e n sla het open en lees… het gedicht of de wijsheid, die altijd weer klopt voor dat moment.

    X

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.