met de stroom mee en soms ook niet …

Auteur anna b.

“als iedereen altijd de stroming van de rivier volgt, 

eindigen we allemaal samen in zee”

Pascal Kerkhove in De Zondag

Een hapklare, behapbare quote. Tussen een slok koffie en een hap van mijn pistolet in, op een onbewaakt zondagochtendmoment, moet hij naar binnen zijn geslopen. En voor ik er erg in had, zat ik erop te kauwen. Op die eeuwenoude, oersterke metafoor van het leven als rivier.

Rivier. Nu eens gezapig meanderend, dan weer recht op doel af. Kabbelend of bruisend onderweg naar wat je (nog) niet ziet. In water van allerlei slag. Tot zover was ik helemaal aan boord. Het waren de hyperbolen die een dam opwierpen. Iedereen. Altijd. En dan ook nog eens allemaal samen.

Sommige mensen praten graag in uitvergrotingen en generaliseringen. Ze zetten een boodschap kracht bij. Dat denken we toch. Want bij een overdosis kunnen ze zich tegen je keren. Bestaat het risico dat je niet au sérieux wordt genomen. En je quote niet geloofd.

De bedenker van de quote wilde gewoon een statement maken over hoe het leven te leiden. Elk op zijn hoogsteigen manier. En met de riemen die hij heeft. In een kano, speedboat of zelfgevouwen papieren schuitje. De column trekt mild van leer tegen eenheidsworst en grijze soep. Is een pleidooi voor gezonde rebellie en buiten de lijntjes kleuren. Om af en toe eens aan wal te gaan en het allemaal eens van aan de waterkant te bekijken.

En zelfs wie al-tijd de stroming volgt, vindt obstakels onderweg. Stenen, dammen, zandbanken, aftakkingen, samenvloeiingen, ze horen bij de rivier als het leven bij de dood. Je kunt niet overal even vlot voorbij en niet iedereen zwemt of peddelt even snel. Vliezen kunnen scheuren. Spanen laten het al eens afweten. Riemen kunnen knappen. En dan heb je een ander nodig. Iemand die met je me(e)-andert. Die materiële of mentale steun biedt als je dreigt vast te lopen of verstrikt raakt in het riet. En soms laat je beter los. Laat je je beter drijven op de golven van de stroom.

Nee, met z’n allen samen, op hetzelfde moment, in (dezelfde) zee uitmonden, lijkt me allesbehalve een goed idee. Het zou er ontieglijk druk worden. Haar spiegel zou dramatisch kunnen stijgen met alle nare, nog ongekende gevolgen vandien … .  Tenzij …

De foto nam ik afgelopen zomer in De Haan aan Zee. Hopend dat hij op een dag van pas zou komen. 😉

20190820_113156

de zee zit op slot

voor instromers is er geen

doorkomen meer aan

29 gedachtes over “met de stroom mee en soms ook niet …”

  8. Knappe foto, dat in ieder geval. Maar ik denk dat je niet moet vrezen dat we massaal gelijktijdig in zee eindigen… net omdat eenieder met zijn eigen riemen roeit…

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.