“Come, little leaves,” said the Wind one day.
“Come to the meadows with me and play.
Put on your dresses of red and gold.
For summer is past, and the days grow cold.”
uit een kindergedicht van George Cooper
Er staat behoorlijk wat wind vandaag. Van zodra ik de woorden intik, twijfel ik over mijn woordkeuze. Want wat heet ‘staat’ als er buiten duchtig en dynamisch aan de boom gerammeld wordt?
Misschien hou ik het bij woorden van H.C. ten Berge. “De wind loopt om, hij gaat zoals hij komt door boomkruinen en hagen.” Door het houtgeruite raam zie ik hoe de takken van de beuk van links naar rechts waaien en weer terug. Hoe ze koppig proberen wat nog rest van de goudgele blaadjes aan takboord te houden. En met succes want er valt nauwelijks een blad.
Binnen zorgt zoon vier voor koude luchtstromen. Hij loopt bijna onophoudelijk rondjes (van de living, naar de tv-hoek en door de keuken en eethoek weer terug) met de spelcomputer die we vorige dinsdag uit de speel-o-theek van de zorginsteling ontleenden. Van zodra het ding zwijgt, krijgt een andere toets een duw. Zo gaat het waarschijnlijk de hele dag door.
Naast me ligt de brief van het Vaph*.
“Uw persoonsvolgend budget daalt naar XX,XXXX.”
Enkele weken geleden lag hij onaangekondigd in de bus. Die ochtend stond er een klein artikel in de krant. Dat de zorgbudgetten zouden worden aangepast, maar vooral voor mensen in dagcentra en vormen van begeleid zelfstandig wonen. Niet voor wie zoals zoon vier in nursing zit, de groep met de hoogste nood aan begeleiding en permanentie. De opluchting duurde welgeteld een uur.
We ‘krijgen’ dus een serieuze daling van het budget. Gespreid over 7 jaar. Maar het cijfer op de brief komt in niets overeen met de cijfers op de toekenningsbrief van begin vorig jaar. Ik kan dus niet met zekerheid zeggen of het een bedrag is of een aantal personeelspunten.
Ik bel naar de sociale dienst van de instelling. Daar vallen ze net niet uit de lucht. Ik ben de eerste die belt en ze kunnen me nu nog niet meer informatie geven. Dan maar weer een lichtvlammende mail gestuurd naar het Vaph zelf. Na de middag al krijg ik telefoon van één van hun medewerkers. Hij begrijpt de twijfel en wil mijn vragen wel beantwoorden. Geeft toe dat de communicatie in de brief niet heel duidelijk is en excuseert zich daarvoor. Maar, zegt hij, we moeten ons niet al te veel zorgen maken want de instellingen hebben zich geëngageerd zorggarantie te bieden voor wie zijn zorg sinds 1 januari 2017 niet heeft uitgebreid en zijn integrale budget met een voucher* bij dezelfde instelling inzet.
Dat klinkt plausibel en toch blijf ik het vreemd vinden. Want als ze dezelfde zorg kunnen bieden met 25% minder, is er de voorbije jaren dan niet veel te veel betaald voor de deeltijdse opvang van zoon vier? De scepsis blijft.. Zeker nadat er een week later vanuit de instelling een brief komt waarin gezegd wordt dat de overeenkomsten zullen herbekeken worden. Dat ruikt in ons geval alleszins naar minder. Ik steek ook mijn licht op bij de DOP-dienst* i.v.m. onze kansen om meer budget te vragen. De dame in kwestie ziet het niet rooskleurig in. Alleen als er in het netwerk drastische veranderingen zijn, zegt ze, – lees: je wordt vreselijk ziek of één van de ouders sterft – maakt zo’n aanvraag kans … .
De zekerheid die we vorig jaar kregen, is bijgevolg weer grotendeels weggewaaid. Net nu de dagen alsmaar korter en vooral kouder worden en het buiten, as we speak, begint te regenen … .
Vaph: Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap. Zij bepalen hoeveel zorgbudget een gehandicapte toegewezen krijgt.
voucher: Met het zorgbudget kun je zorg inkopen, cash, met een voucher of met een combinatie van beide. Omdat wij enkel een beroep doen op deeltijdse opvang in één zorginstelling was een voucher de makkelijkste keuze. Het integrale budget gaat zo niet eerst naar de gehandicapte zelf maar rechtstreeks naar de zorginstelling.
DOP-dienst: Diensten Ondersteuningsplan. Regionale diensten die gehandicapten helpen hun zorgnood in kaart brengen en mogelijke oplossingen aanreiken. Om in Vlaanderen een budget te krijgen, heb je ook een uitgebreid ondersteuningsplan nodig.
Wat zo herfstig lyrisch begon, wordt inderdaad een koude wind, zoals hierbuiten nu waait.
Als mantelzorger moet je toch oneindig veel zelf navragen én in het oog houden. Wat doen mensen die volledig worden overgeleverd aan de zorg en alleen staan?
Ik hoop vooral dat het voor jullie zoon oké komt en bij het oude kan blijven, of sprongske vooruit 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, je moet veel zelf uitzoeken. En dat is niet voor iedereen evident.
LikeGeliked door 1 persoon
Mensen met zoveel zorgen aan hun hoofd, emotionele zorgen om een mens, zou zich geen zorgen moeten maken om al die administratieve rompslomp en wie raakt daar nog aan uit? Zij ook niet meer vrees ik, dus de gevolgen zijn voor, je mag één keer raden… Ik hoop dat je toch een klein beetje kan genieten van je mooie herfstbladeren. Dikke knuffel.
LikeGeliked door 1 persoon
Het probleem is altijd het geld. Er wordt veel te weinig uitgetrokken om iedereen op maat te helpen.
LikeGeliked door 1 persoon
Natuurlijk en daar snoeien ze ook altijd het eerste in, ze weten zelf niet wat het kost. Ze kennen nog de prijs niet van een brood, laat staan van iets ander.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, hier krijg je ‘t niet warm van.
Je moet idd zelf overal achteraan en vooral je geduld niet verliezen als je weer eens van het kastje naar muur wordt gestuurd en/of onvriendelijk wordt bejegend…
Maar we geven niet op, nietwaar…
LikeGeliked door 1 persoon
Nee, hoor. Ik kan me goed vastbijten in die dingen. 😉
LikeLike
Fijn dat je zo mondig bent Anna, evengoed nog een zorg. De hele zorg trouwens. Ik heb bewondering voor jullie. Het blijft met liefde een niet-aflatende zorg en dan is het maar goed dat je de wegen kent en het niet over moet laten aan instanties of derden. Sterkte met uitzoeken. ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je.
LikeLike
Eén jaar? En dan herbeginnen ze? Om moedeloos van te worden.
LikeGeliked door 1 persoon
Hij heeft pas sinds 1 januari 2018 een budget. 😣
LikeLike
Als je dan ziet hoe er overheidsgeld verspild wordt vraag ik me af of ze zich niet schamen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk niet dat er iemand van wakker ligt. Deze operatie is beslist door de vorige Vlaamse regering en de nieuwe doet niks extra.
LikeLike
Net als de jaarlijks weerkerende herfst. Dat is alvast wat in me opkomt. Telkens opnieuw, net als de vier seizoenen, door hetzelfde proces. Ik leef alvast met je mee. Wat de titel betreft… een koude douche in de herfst kan ik afraden. Enkel in hoogzomer kan dat enigzins deugd doen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je. Ik hou niet van koude douches. In geen enkel seizoen. 😃
LikeLike
Amai Anna! Ik leef met je mee!
LikeGeliked door 1 persoon
Zo is er altijd wel wat.
LikeLike
Ai,Anna,dit bly ‘n bekommernis!
LikeGeliked door 1 persoon
Zo is er altijd wel wat.
LikeGeliked door 1 persoon
Een vervolgverhaal.
LikeLike
‘De zekerheid die we vorig jaar kregen …’ Zekerheid, bestaat dat nog? Om de haverklap wordt er iets veranderd, en meestal niet ten goede. Laat ons hopen dat het voor jullie nog enigszins meevalt.
LikeGeliked door 1 persoon
De zekerheden in de zorg zijn altijd voorlopig en voorwaardelijk.
LikeLike
Ik lig wel wakker, Anna, van jouw vervolgverhaal…
Helemaal anders, maar ’t komt me bekend voor.
Lie(f)s.
@’k Wil je toch een beetje van onze poëzie meegeven: http://cf.hum.uva.nl/dsp/ljc/gezelle/laatste.gedichten/blader.htm
LikeGeliked door 1 persoon
Jammer dat we zo afhankelijk zijn van administraties e.d. Gezelle maakt de dag een tikkeltje gezelliger.
LikeGeliked door 1 persoon
Denk je dat alles netjes is geregeld, komen ze weer met aanpassingen in negatieve zin. Wat een opdoffer. Ik hoop dat het alsnog kan hersteld worden. Je moet wel heel strijdbaar zijn om hier voortdurend te moeten tegenin gaan. Er zijn ook mensen die dat niet kunnen… daar hopen ze waarschijnlijk op… Veel goede moed.
P.S.: ik neem nog steeds dagelijks mijn koude douche – maar daar kies ik dan wel zelf voor. Als een ander die over je heen gooit, dan is het heel wat anders.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk niet dat het hersteld wordt. We hopen gewoon dat we nu niet minder opvangdagen gaan krijgen. Veel plezier nog met je koude douches. Dat is pas dapper.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat het altijd zo hard moet zijn en zo moeilijk wordt gemaakt voor diegenen die het zwakst zijn.
Arm Vlaanderen!
LikeGeliked door 1 persoon
Kwestie van prioriteiten. 🤤
LikeLike
Pfoe, hoe vaak moeten jullie niet wéér iets proberen regelen, wéér vechten tegen een administratie…? Dat is toch niet normaal? Dapper dat je toch blijft volhouden (al is het natuurlijk ook van moeten, maar toch)!
LikeGeliked door 1 persoon
Het wordt gewoon over de hoofden heen beslist en we moeten er ons maar bij neerleggen.
LikeGeliked door 1 persoon
een koude douche..
beter kan je het niet verwoorden
groeten
LikeGeliked door 1 persoon
Dank voor je reactie.
LikeLike
He bah 😦 Veel sterkte en moed gewenst.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je.
LikeLike
Niet fijn!
LikeGeliked door 1 persoon