Er zijn drie soorten van wachten: het verveeld wachten, het angstig wachten en het verlangend wachten. En als we dames en heren die het kunnen weten mogen geloven, zijn we dat wachten in ijltempo aan het verleren. Rennen we weg van zittend duimdraaien zonder onmiddellijk resultaat. Terwijl het wachten, en zeker als daar ook wat smachten in zit, net de hummus van geluk zou kunnen zijn.
Daar dacht ik zoal aan toen ik vanmorgen, zoals elke woensdag, in de wachtkamer van de kinégroepspraktijk in een naburig dorp zat te wachten om professioneel onder handen te worden genomen. En hoeveel aangenamer dat wachten zou zijn als de ruimte waarin je wacht warm, aangekleed en gastvrij zou aanvoelen. Niets van dat alles.
De genoemde wachtkamer is een ongeïnspireerde, koude en tochtige ruimte met twee rijen plastic stoelen om op te zitten, één stoel die dienst doet als betaalkassa, een bureautje met een computer, een hometrainer en een trap naar een open zweetruimte met kweltoestellen. Elke trap en zucht, elk woord dat valt of niet valt, hoor je tot waar je zit. Vijf deuren geven uit op de wachtruimte. Rond elke wissel van de wacht de setting voor een heuse deurenkomedie. Plinten zijn slordig geplaatst, bakstenen muren te haastig en met te weinig verf gewit. Aan de muren hangt geen enkele afleiding. Als goed wachten een kunst is, zou een meer artistiek kader helpen om het wachten in te kleuren en op te fleuren.
Met een beetje verbeelding en weinig geld is er nochtans heel wat mogelijk. En het hoeft voor mijn part echt geen poster van het menselijk lichaam te zijn. 😉 Waarom geen dromerige natuurfoto’s om het koude wit te breken? Wat ingelijste IG-spreuken om op te kauwen? Gedichten om van te proeven? Een Waar-is-Wally poster voor wie zoekt en graag vindt? Een afwasbare wandtekening die we zelf mogen inkleuren? Waarom geen mand met wol, haakpennen en breinaalden voorzien? Met een uitnodiging om collectief iets te doen voor het goede doel? Warme wintersjaals voor daklozen bijvoorbeeld? Een kopje koffie en thee (ik wil het zelf zetten en er ook voor betalen 😉 ) zou ook helpen. Zo krijgt het wachten kleur en zin. Zo houden de wachtenden het op weg naar Kerstmis lekker warm.
Foto genomen in Versailles.
annasblogeenjaarertussenuit.com 
‘k Zit regelmatig in de wachtkamer van de chiropractor… ’t Zou daar kunnen zijn…
Je foto is wel adembenemend… !
Lie(f)s.
LikeGeliked door 1 persoon
Echt? Bij onze huisdokter is het op dat vlak ook huilen met de pet op. Ik ga er niet meer zitten. Zo hard dat die banken zijn …
LikeGeliked door 1 persoon
Wat is dat toch met kinesisten. Die van mij werkt gewoon achter een gordijn. De patiënt erna hoort alles van de gesprekken tot het kraken van de botten toe.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is er toch helemaal over. Ik vraag me af of dat trouwens wel mag i.v.m. privacy en zo.
LikeLike
Wachten op lukt me beter sinds ik op pensioen ben. Maar in de wachtkamer zit ik toch graag gezellig en wat privacy is nooit overbodige luxe.
LikeGeliked door 1 persoon
Een mens leert bij. 😉 Bij mij lukt het ook al wat beter dan voor de burn-out.
LikeLike
Oefening blijft kunst baren👍
LikeGeliked door 1 persoon
Hè bah, dat is toch helemaal niks. Een beetje moeite en een beetje fantasie en geld erin steken en je hebt zomaar een mooie wachtplek. Moet middelste eens vragen hoe het in Brussel is maar zoiets maak ik hier toch nooit mee. Ook niet van dat direct betalen trouwens 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dat van die koffie betalen is maar een ideetje van mij hè. Maar na elk voorschrift moet je wel ter plaatse betalen.
LikeLike
Helemaal mee eens. Tot mijn blijde verrassing is bij mijn tandarts de nieuwe wachtkamer gewoon echt gezellig! Een mooi bankstel, een lange tafel met gemakkelijke stoelen er omheen, mooie lampen, planten, leuke tijdschriften over natuur en lifestyle en mooi speelgoed voor de kinderen. Ik zie er altijd als een berg tegenop om naar de tandarts te gaan, maar dit maakt het zoveel meer ontspannen!
LikeGeliked door 1 persoon
Dat klinkt al heel wat aantrekkelijker. 😊
LikeLike
De wachtkamer van de kinépraktijk waar ik ga is klein, maar knus. De behandelingen gebeuren in aparte en geluidsdichte kamers. De oefenzaal is boven. Ik mag dus niet klagen. Hoewel, een kopje koffie tijdens het wachten zou welkom zijn. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Nu maak je hier wel een aantal mensen jaloers. 😉
LikeLike
groot gelijk. Onze maatschappij is arm aan sensualiteit (= zintuiglijkheid), alles is ‘doods’ en klinisch ingericht. Onze omgeving, in dit geval de inrichting, bepaalt hoe we zijn. ‘Leven’ is in te brengen via wat kleur, planten,… zo uitnodigend. Trouwens, ook het interieur zegt vaal over de mes(en) die er wonen of erin werken: hoe doodser en sterieler, hoe minder expressie van hart-elijke warmte…
LikeGeliked door 1 persoon
Functioneel is niet altijd synoniem voor uitnodigend, rustgevend of gezellig.
LikeGeliked door 1 persoon
Helaas niet zo’n prachtige wachtkamer als in Versailles… Jouw ideeën bevallen me zeer. Je zou ook een heel goed binnenhuisarchitect zijn!
LikeGeliked door 1 persoon
Als ik niet voor taal had gekozen, was dat zeker een optie geweest. Maar ik vrees dat ik te veel in dezelfde stijl zou werken. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is net heel goed, dan kiezen ze bewust voor jou omdat ze van jouw stijl houden. 👍
LikeGeliked door 1 persoon
😀
LikeGeliked door 1 persoon
Bij mijn kine was dat wachten gewoon in de gang. Maar ik heb daar eigenlijk geen probleem mee. Ik ga dan wat zitten overdenken of beredderen.
LikeGeliked door 1 persoon
In tocht en koude? Jij liever dan ik. 😉
LikeLike
Het is dat ik gelukkig weinig in wachtkamers bivakkeer, maar ik voel geheel met je mee. Maar ja, een superwachtkamer had dan weer niet zo’n leuk stukje opgeleverd.
LikeGeliked door 1 persoon
😃 Zo heeft een mens vers voer voor een logje.
LikeLike
Dat is een herkenbaar relaas, Anna. Over het algemeen heb ik weinig problemen met wachten. Maar de inrichting en aankleding van een wachtkamer kunnen het gedwongen verblijf wel enigszins verlichten. Eerlijk is eerlijk: zo bont als in jouw wachtruimte heb ik het hier nog niet meegemaakt.
LikeGeliked door 1 persoon
😄 Het hoeft ook niet allemaal in één keer.
LikeGeliked door 1 persoon
Eén voordeel: je hebt er de tijd en ruimte om dit soort ideeën te bedenken.
Maar tocht en koude… brrrr neen.
Ik heb de laatste jaren ook heel wat tijd doorgebracht in wachtkamers. Ik heb geleerd niet meer ongeduldig te zijn (bij de dokter, bij de slager & co. lukt dat al wat minder), maar waar ik nog steeds een probleem mee heb, zijn de slechte stoelen. Pijn aan de rug / het achterwerk is maar al te vaak mijn deel.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat je zegt en je zou bij een kinesist toch verwachten dat over de stoelen is nagedacht hè.
LikeLike
Oh ja, die wachtkamers… verschrikkelijk, overal! En die boekjes, dat is her aller, aller, aller, allervieste wat er bestaat 👿.
En wat jij zegt, je hoort bijna overal, zelfs met de deuren gesloten wat er gezegd wordt, kan tellen qua privacy.
LikeGeliked door 1 persoon
Weet je dat er bij onze huisarts nog roddelboekjes liggen van 10 jaar geleden? 🤤
LikeLike
Ieuw 🤮
LikeGeliked door 1 persoon
Juist. 😣
LikeLike
Persoonlijk vind ik dat opendeurengedoe best leuk. Ik luister al eens wachtend mee naar gesprekken. Voor mij veel zinvoller dan een boekje zitten lezen of naar een poster van een perfect gesculpteerd lichaam te zitten kijken.
Maar misschien kun je volgende keer vragen of je de keer erna al wachtend wat verbeteringen moogt aanbrengen?
LikeLike
Wij hebben een tv in de wachtkamer. Kan je lekker tv kijken of muziek luisteren. En nog wat schilderijen. Net iets gezelliger dan wat jij beschrijft.
LikeGeliked door 1 persoon
O fijn voor al wie er werkt of wacht.
LikeLike
Bij mijn laatste kinesist waren er 2 harde plastic stoeltjes naast de inkomdeur, IN de oefenruimte. Gelukkig hadden de behandelkamers wel deuren en stond er steeds een (te luid) muziekje op dat voor wat relatieve privacy zorgde.
Eigenlijk hou ik wel van wachten. Raar he? Als je alles met het openbaar vervoer doet, heb je weinig keuze. Wachten op de bus, wachten tot de luidruchtige schoolkinderen afgestapt zijn, wachten tot jouw halte. Zolang ik een uitzicht heb, ben ik tevreden – zitten of staan en niets specifieks te doen hebben is de gedroomde setting voor meditatiebeoefening. En anders ben ik altijd gewapend met koptelefoon en boek om me af te sluiten van extreem lawaai of extreem veel volk.
LikeGeliked door 1 persoon
Misschien moet ik een petitie starten tegen onaangename wachtkamers. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Wachtkamers zijn vaak zo kil…niet fijn!
LikeGeliked door 1 persoon
En het is blijkbaar een algemeen gegeven.
LikeLike
Oh ja wachten en meestal ben ik nog graag op tijd ook, wat ik meestal doe, hangt ervan af waar ik moet gaan wachten, is een boek mee nemen of pen en papier. Dan ga ik tijdens het wachten wat nuttigs doen, of lezen dus, of schrijven, en soms blijkt dat observeren ook leuk is.
Fysio therapie, dat is een terug kerend item, daar ga ik op een tijd naar toe dat ik niet zolang hoef te wachten, maar ik ben in de gelegenheid om alvast naar de oefenzaal te gaan en ik maak thuis mijn besluit, of even op de telefoon? Als er al mensen zijn even bijkletsen een hoop ken ik namelijk daar in de zaal, of ik ga zo vroeg dat ik verzekerd ben dat ik zelf even wat oefeningen kan doen voor ik geroepen wordt. Dat betekent de loopband vaak en wat krachttraining voor mijn benen en borsten, maar op dit moment lukt dat even niet, en lopen doe ik vooral buiten. 😉
X
LikeGeliked door 1 persoon
Fysio is eigenlijk mooier dan kine.
LikeGeliked door 1 persoon