januari in abc

Aangetekende brieven: niet mijn favoriete, maar meestal wel een effectieve bezigheid. Ook nu. Een klachtenbrief naar de Watergroep en binnen de week werd een scheve situatie in ons voordeel recht getrokken.

Blogtijd: die was er nog maar eens te weinig. Werkpunt!

Cake en andere zoetigheid: op grijze dagen biedt koffie troost en iets lekkers erbij nog meer. Ik bakte een gezonde cheesecake en trakteerde de humanioravriendinnen op een koffieklets met verse appelcake en een zanddeegtaartje met rood fruit.

Donkerte: ook al lengen de dagen, op bewolkte dagen moet hier binnen nog altijd het licht aan. Ik heb een hekel aan fel licht. Gelukkig hebben we nu – dankzij de Nederlandse werkgever van één van de zonen – enkele slimme lampen. Met een app op mijn gsm kan ik kiezen uit een zestal sferen en nog dimmen ook. Ook het licht van de nachtwandlampjes naast ons bed kan nu gepersonaliseerd worden.

En … nog minder dan 6 maanden tot onze zomervakantie. En binnen minder dan 3 maanden maken we kennis met een waterrijk gebied in het groene Noorden.

Fleur de sel: van Dille en Kamille. Staat op mijn Leuvens ‘toedeloelijstje’.

Gezondheid: bij de kleine prins lag rond Nieuwjaar het hele gezin plat; ons prinsesje kreeg ‘krentenbaard’ en mocht daarom niet naar de kribbe. Wel naar oma. 😉

Haken: ik nam letterlijk de draad weer op met een nagelnieuwe haakpen en een wolpakket van Wolplein.nl. Blij dat ik het nog kan!

Instagramvondsten: vooral van Amerikanen met een klein hoekje af. Zoals ‘the poetry bandit’:

poetry is a bandaid for the wounds nobody sees but you.

Of van Brooke Hampton.

When I grow up, I want to be that old lady with long grey hair, who lives in the corner of the countryside, surrounded by mountains and rivers and all the animals, who grows her own food and makes her own remedies, and her house is surrounded by plants, wind chimes and all sorts of weird and funky ornaments.

Jas: ik ging een vol half uur! naar de koopjes en vond een coole jas voor zoon vier: zo’n camelbruine daim-achtige met wollig witte randen. Zijn smalle schouders ogen nu een pak breder.

Kleinkindjes die groeien als kool: de kleine prins (2 jaar en 4 maanden) verbaast ons elke keer weer met zijn woordenschat. Pletwals, branddetector, avocado of flamingo, hij zegt het allemaal. Het prinsesje (7 maanden ondertussen) brabbelt en schatert en bijt in je wang. Hen oppassen is vermoeiend, maar ook heel fijn. En je bouwt een band op die niemand je nog afpakt. 🙂

Lectuur: beschamend weinig. De laatste bladzijden van een romannetje dat ik begin december begon, wat logjes, gedichtjes op IG, twee woonbladen en de dagelijkse krant in vogelvlucht.

Mos en molshopen: in overvloed in onze tuin.

Netflix en Shaun the Sheep: de kleine prins is er dol op. En wij ondertussen ook. Wat een zalige animatiereeks voor de kleintjes! Herkenbaar en vol Britse humor en spitsvondigheid.

Oma-boom bij de vriendinnen: vriendin M. werd voor het eerst oma en was daar behoorlijk ondersteboven van, vriendin K. werd voor de derde keer plusoma. En vriendin A. is oma-in-verwachting.

Poëzieweek: zie gisteren.

Quinoa: stond deze maand niet op het menu want zoon vijf studeerde thuis en die lust ‘geen gehypte zaden’.

Risotto: lekker wel klaargemaakt. 🙂

Stout: de Kleine Prins was stout geweest in de kribbe. Samen met een vriendje had hij het toilet net niet onder water gezet. Toen ik hem vroeg of hij dat gedaan had, zei hij trots ‘Ja’. Maar mag niet, hé oma?’

Tour(née) minérale in onze tuin. De beuken staan met hun verzopen voeten in een kring van water.

Uitvlooien van offertes voor zonnepanelen. Het is vooral de echtgenoot die zich ermee bezighoudt maar ik luister (half) mee naar de vertegenwoordigers die vreemd genoeg allemaal het beste of laatste nieuwe product hebben. Deze week hakken we de moeilijke knoop door.

Verbouwen: dat zit hier in de genen. En bakstenen in de maag. De zonen hebben het al bijna even erg zitten als de echtgenoot. Er ging dus bijna geen dag voorbij of er werden boren, schijven, schroeven, …, geleverd. De echtgenoot reed menigmaal naar de parel van de Kempen om zoon één te helpen bouwen.

Wandelen: bedroevend weinig! Officieel haalde ik de 10000 stappen maar 1 keer, maar mijn stappenteller hing dan ook meer aan de oplader dan aan mijn pols. Het lijkt dus erger dan het was.

X – hier zet ik mijn joker in.

Yes Yes Yes to de lentetekenen buiten: narcissen, krokussen en tulpen staan met meer dan hun kopjes boven de grond. De vogels tjirpen er vrolijk op los.

Zoon vijf had nood aan een beetje moederlijke verwenning. 7 examens afleggen, tot daar aan toe, maar daar elke dag voor moeten werken, dat doet hij liever niet. Maar zie, hij is voor alle vakken geslaagd. Nu nog een eindpaper en een stage en hij mag zich informaticus noemen. 🙂

34 gedachtes over “januari in abc

  1. Wat een leuk overzicht! Hier word ik blij van… zoveel fijne, kleine dingetjes. Alleen die slimme lampen… ik weet het niet. Ik ben dan altijd bang dat ze slimmer worden dan wijzelf. Ik ga dan toch liever voor ‘that old lady’ van Brooke Hampton 😉 (waarbij de weird and funky ornaments dus geen slimme lampen zijn, maar dat zul je begrijpen 😉 )

    Geliked door 1 persoon

  2. Cheesecake en gezond: daar wil ik wel een recept van.
    En tijd voor bloggen staat ook op mijn verlanglijstje. Met zin in verandering op dat vlak en bang om mijn vertrouwde stek achter te laten ook.
    Ik broed nog wat.
    Mooi ABC.

    Geliked door 1 persoon

  3. whauw, infomaticus !
    hier is zoon één blij dat hij volgend jaar, in de derde graad, eindelijk kan kiezen voor informaticabeheer. en hoger onderwijs zal mss ook in die richting gaan …
    al blijft het voor mij helemaal compleet chinees. een andere wereld. hoe voelt dat voor jou ?

    Geliked door 2 people

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.