het waait, het rammelt
het loeit en het knapt; uit een
foto stijgt rust op
Met dank aan mijn Facejaardag die deze foto in herinnering bracht. Ik nam ‘m een jaar geleden in het Park van Tervuren. Op een koude, maar volstrekt blauwluchtige dag. Van wind was toen geen spoor.
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Mooi.
Eigenlijk zou je nu naar dezelfde plek moeten gaan en een identieke foto nemen, maar ik vermoed dat die boomrijke omgeving geen aanrader is vandaag!
LikeGeliked door 1 persoon
Goed idee, maar … Het Park zou wel eens gesloten kunnen zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Een blauwluchtige dag… hoe mooi is dat. Hier is het een grijsluchtige met heel veel snelle wolken.
LikeGeliked door 1 persoon
Hier ook. Het contrast is groot.
LikeLike
Hier heerst rust binnen met zachte muziek om het geraas van Dennis niet constant te moeten aanhoren. Van jouw foto en gedicht geniet ik en word ik ook heerlijk rustig.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is dan mooi meegenomen. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Wind vastleggen op foto is uitkijken naar iets dat wappert (of flappert).
LikeGeliked door 1 persoon
👌
LikeLike
Toen was het beter!!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja hoor. Veel aangenamer
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi! Uit de tijd toen het ’s winters nog wel eens echt winter was … * zwijmel * …
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie tegenstellingen! Van die foto word ik ook helemaal zen 🙂 (en hier rammelt gelukkig niks, ondanks Dennis)
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je. We hebben weer wat schade. Afgewaaide dakpannen, twee geknakte palen en een dubbelgeplooid poortje aan de kippenren.
LikeLike
Jeetje, dat is niet fijn! Dan heeft Dennis blijkbaar toch wel enige spierballen (gehad). Succes met het herstellen van die schade…
LikeGeliked door 1 persoon