eindelijk

There’s a place up ahead and I’m goin’
Just as fast as my feet can fly

Creedence Clearwater Revival


Eindelijk is ze nog eens op het appel. De zon. Stralend aan een staalblauwe hemel met hier en daar een wolkje wit.

Ik breng zoon vier naar de zorginstelling en besluit het inclusiepad af te lopen. Of toch een stukje ervan. Twintig minuutjes uitwaaien voor ik naar de (wan)orde van de dag terugkeer. Er is geen kat te zien vanochtend. Ik loop er alleen met mezelf en de stilte. Maar niet voor lang. Want tussen het vrolijk vogelgekwetter hoor ik het getokkel van een specht in het bosje links van mij. Om de vijf minuten klinkt het gebrom van een vliegtuig dat naar het oosten vliegt. Aan de andere kant zie ik fijne, zilveren lijntjes bewegen. In vogelvlucht ligt Zaventem niet eens zo ver.

De regen van de voorbije weken heeft ook hier huisgehouden. De leembodem ligt er verzadigd. bij. Zilverkleurige plassen schitteren in de zon en op de wakende wachtakkers lijken wel streepjes getrokken. Waar de zon niet geraakt, ligt het wintergroen bedekt met rijm.

Het pad buigt lenig links en rechts. Een kromme in een weids vlak. The long and winding road. Zoiets. Het waait stevig en ik trek mijn sjaal wat warmer rond mijn nek. In mijn herinnering klinkt Come on the risin’ wind. We’re going up around the bend van Creedence Clearwater Revival. Een overblijfsel uit een tijd vol Vlaamse kermissen, zo’n halve eeuw geleden.

Ik geniet. Een frisse neus onder de zon doet zóveel deugd. En dan hoor ik weer de echo van wat een dermatologe onlangs zei. Dat we de zonnecrème naast onze tandenborstel zouden moeten zetten. Niet zouden mogen buitengaan zonder te smeren. Winter en zomer. Maar wie doet dat!?

De echo maakt een beetje bang. Ik moet dat vlekje misschien toch maar eens laten nakijken … .

26 gedachtes over “eindelijk

  1. Het inclusiepad ligt schitterend in de zon. Veel mensen zullen vandaag genoten hebben van een licht lentegevoel. Jammer…..het zal een eendagsvlieg worden.
    Smeren in de winter? Nog nooit aan gedacht!?
    Huidvlekjes houd je best in het oog, zegt iemand die dit nooit doet…

    Geliked door 1 persoon

  2. Inderdaad laten nakijken. De zorgen vooraf zijn vaak voor niets, maar je weet nooit.
    Maar wat dat smeren betreft: dat moet dan toch geen hoge factor zijn neem ik aan in de winter. Hoe nemen we anders onze broodnodige vitamine D op?

    Geliked door 1 persoon

  3. Mooie foto’s!
    Toch maar even laten controleren, dat vlekje. Waarschijnlijk is het niets, maar dan weet je dat (en zijn die muizenissen erover ook weg), maar als het wel iets is, wil geen mens moeten denken “wat als ik sneller…”.
    Ik smeer zonnecrème wanneer ik in de bergen ga wandelen, omdat je daar op hoogte én met sneeuw anders razendsnel verbrand. Hier bij ons in lagergelegen gebied, dat is weer wat anders…

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.