een begeester(en)d project

Ook de media zoeken dezer dagen koortsachtig naar gouden randjes. Via drones, camera’s, smartphones of gewoon letters op papier realiseren ze een wat ondergesneeuwde missie: ons lichtpuntjes bezorgen in het beklemmende coronadonker. Vanochtend bleef mijn oog hangen bij een klein berichtje in de krant, onderaan bladzijde D2 .

Over Sanne De Wolf, kunstenares en nomade, en haar nieuwste project. Ze heeft iets met brood en bakkerij. Een plek waar een basisbehoefte gecreëerd en gedeeld wordt. De wit stuivende bloem heeft in haar ogen iets sacraals. Ideaal dus om van daaruit te verbinden en te verkondigen. Met inspirerende ecologische en sociale boodschappen naar mensen toe te gaan. Hoopvol wachtend de gist in hun hoofd en hart te zijn. Tot het blijft kleven. Dat deed ze bijvoorbeeld eerder al in Iran met dit brood …

Let’s make more poems. Less politics.

Voor haar nieuwe ‘in sito’-project slaat ze de handen in mekaar met een Antwerpse bakker. Hun eerste brood kijkt naar de toekomst. Het verleden kunnen we niet veranderen, maar de toekomst wel. En (dankzij corona en) met wat goede wil zou die er wel eens anders kunnen uitzien dan we dachten …

Of de woorden profetisch bleken, zullen we misschien over een jaar of wat weten. Maar ziet dat brood er vandaag niet gewoon heerlijk uit?

17 gedachtes over “een begeester(en)d project

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.