misschien
is dit geen kooi
maar
veeleer een cocon
die je toelaat
te metamorfoseren
in iets moois
~
hoe doe je dat
op je wenkbrauwen lopen
of boven je wimpers gaan?
mij is het nog nooit gelukt
onderduiken in eigen stilte
dan weer wel
~
En dan val je
(klaprooswiekend)
uit de (komkommerloze) lucht
~
het zal een tijdje anders zijn
anders dan anders
en uiteindeljk zo anders
dat het misschien weer net wordt
als voorheen
maar misschien toch
een tikje minder vertrouwd
~
sommige gezichten vervagen met de tijd
maar de zeldzame,
de zeldzame
die hangen vast
aan je groeiringen
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Herinneringen (op ons netvlies gebrand) blijven…
Lie(f)s.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat denk ik wel.
LikeGeliked door 1 persoon
Toevallig schreef ik ook net een tekstje over mijn beleven, minder poëtisch, minder aangrijpend , maar wel recht uit het hart. Het staat in de programmatie 🙂
Corona doet ook hier fronsen, houdt veel vragen (en soms angst) open, een onzekere toekomst wacht, maar dit vergeten we nooit meer. In ons geheugen verankerd.
Mooi!
LikeGeliked door 1 persoon
Benieuwd om je kronkels te lezen.
LikeLike
‘Vast hangen aan je groeiringen’: mooi!
LikeGeliked door 1 persoon
🌞
LikeLike
Heel mooi! Meer heb ik er niet aan toe te voegen vandaag. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je.
LikeGeliked door 1 persoon
Als alleenstaande kan je nog alleen tegen jezelf of de muren praten!
LikeGeliked door 1 persoon
😣
LikeLike
klaprooswiekend ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Kon ik niet laten. 😉
LikeLike
Wauw! Stil van…
LikeGeliked door 1 persoon
😊
LikeLike
Prachtig gedicht!
LikeGeliked door 1 persoon
Het zijn wat losse fronsen, hoor. Niet bedoeld om een geheel te vormen. 🌞
LikeGeliked door 1 persoon
Ook die kunnen mooi zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
We maken een omslag voor het leven.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi gezegd.
LikeLike