van de hak op de tak

Auteur anna b.

Misschien heb ik deze foto al eens gebruikt. Ik nam hem vier jaar geleden in het Meerdaalwoud, even nadat ik zoon vijf naar zijn hogeschoolcampus had gebracht. De dreef door het bos is van daaruit de kortste en mooiste weg naar huis. Het is alsof je er door een kathedraal van bomen rijdt. Dwars door de kilometerlange hoofdbeuk heen.

Bankjes in een bos zijn vandaag weer een kostbaar goed. Enkel be-zit-baar door de zwangere, oudere en mobiel beperkte medemens. Het is hun gegund. Maar ook in gedachten kun je soms aangenaam zitten.

Vriendin A. is weer oma geworden. Een verademing voor elke grootouder. Een welkome rustpauze als je hoofd overuren maakt. Ik hoop dat ze het ‘boeleke’ snel mag zien.

Het ‘leuke’ gedoe in Gert Late Night is niet aan mij besteed maar via Facebook kreeg ik een link naar het stukje waarin journaliste Goedele Devroy vertelt over de opvang van haar gehandicapte zoon in tijden van corona. Ik zie hoe collega Wim Devilder haar met een bos bloemen thuis opzoekt, hoe de zoon uit zijn normale doen wordt gehaald. Terwijl ze vertelt hoe lastig het is, wandelen ze door de groene rust van het Arenbergse park. Elke reclame voor hun vzw is mooi meegenomen. Ook Neef zit daarin. De camera volgt hem als hij na acht weken quarantaine voor het eerst op bezoek mag bij Achterneef. Hun schuitjes klinken en ogen vertrouwd. Maar ook in de gehandicaptenzorg wordt gelukkig versoepeld. Zoon vier mag binnenkort af en toe een weekend naar huis. Vier keer op 12 weken om precies te zijn. De andere weken mogen we op bezoek blijven gaan. Al het andere is onzeker.

Mijn mailbox pingt met een bericht van de BUSO-juf. Ze wil graag delen dat ze onze zoon gisteren tijdens zijn wandeling toevallig zag en dat hij haar zelfs achter haar masker herkende met zijn grootste glimlach ooit. Ook al ligt het Aquarelklasje al drie jaar achter hem, zijn favorietjes blijft hij kennen en herkennen.

In mijn nek groeit vogelvreemd dons. Daar had ik zelf nog niet bij stilgestaan maar de media duidelijk wel. De online agenda van de kapster zit barstensvol. Toch slaag ik erin nog een plaatsje achter de kaptafel te bemachtigen voor juni. Korte snit en brushing kies ik. Het kleuren doe ik zelf.

De zonnewarmte van de voorbije dagen heeft de oude rozelaars de ogen geopend. Hun geur mengt zich met die van gele kamperfoelie in een explosie van groen. Het gras ligt bezaaid met madeliefjes en dode takken en de bomen snakken naar water.

Tijdens een wandeling op het pad naast de beek spotten we onder het wateroppervlak, tussen een stroomversnelling en een hak*, een grote, gelige vis. Iets verderop nog één met een hele kleuterklas in haar zog. Nu maar hopen dat de reiger hun geluk niet verstoort … .

hak* een haakvormige, kromme boomtak

31 gedachtes over “van de hak op de tak”

  3. Ik ben fan van je hakken en takken. Genoten van je sfeervol schrijven.

    Zoon vier mag één keer per maand naar huis, ik begrijp niet altijd de redenen erachter, waarom dan wel en anders niet? Maar er zal wel over nagedacht zijn. En ondertussen ondervond je dat hij er zich echt thuis voelt, dat is geruststellend.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  7. Of die foto nu al gebruikt is of niet, hij is mooi. En de woorden er rond ook.
    Mijn haar is precies of ik doe mijn plechtige communie. Het mag groeien dus. 🙂
    Ik wacht nog even om naar de kapper te gaan. Eerst kijken wat alle versoepelingen doen met de pandemie. En ik ga ook nog altijd naar mijn vertrouwde kapster, en die is niet echt in de buurt.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  10. Spring jij maar lekker van de hak op de tak.
    Ik blijf lekker hangen bij die mooie, oude picknicktafel. Bankjes op mooie rustige plekjes in de natuur zijn de afgelopen jaren stilaan belangrijker voor me geworden. Ik heb weliswaar een voorkeur voor bankjes met een fijne rugleuning, maar bij deze picknicktafel zou ik ook wel even lekker kunnen bijtanken. 🙂

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. Zo af en toe heb je dat, ik noem dat meestal even bijkletsen, maar hak op de tak is ook leuk. Nou ja… even je gedachten kwijt, het helpt altijd!

    Dons in de nek, ik ben nu eigenlijk blij dat ik juist lang haar heb, ik hoef alleen mijn pony even bij te houden, en dan komt dat later ook wel weer goed.

    X

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.