van ‘roetfilter’ naar ‘bommenwerper’

Auteur anna b.

Het zou een opdracht voor Klikipedia kunnen zijn, het spelletje in Iedereen Beroemd waarin twee duo’s in zo weinig mogelijk kliks van het ene Wikipedia-onderwerp naar het andere moeten klikken. Maar dat is het natuurlijk niet. De titel is niet meer dan een scherfje van de voorbije week, die vooral in het teken van krijtverfwerken in de wasplaats – door onze landsburen zo mooi bijkeuken genoemd – en afzonderlijke bezoekjes van kinderen en kleinkindjes stond.

Ik begin met een akkefietje met mijn dieselauto. Die heeft last van corona. De derde keer al op enkele maanden tijd. Het winkelhieren, de (semi-)lockdowns en zijn leeftijd doen hem sputteren en luider-dan-normaal brommen. De roetfilter houdt duidelijk niet van korte ritjes aan lage snelheden (je mag hier nergens meer dan 50 km) en dus doet hij het waarschuwinglampje oranje oplichten. En ging het de eerste twee keren netjes uit nadat ik de tips in het instructieboekje uitprobeerde, dan bleef het nu hardnekkig branden.

Maar waarschuwingslampjes, gemotoriseerde dingen en ik, dat betekent angstzweet, klamme handen en telefoonvrees. 😉 Ik hoorde mezelf al de garage bellen om er dan met wat geluk binnen een week of zes misschien terecht te kunnen. Daarom wilde ik nog één poging wagen. Met ingebouwde veiligheden uiteraard: niet te ver van huis en van de echtgenoot voor het geval de auto de geest zou geven. En om dezelfde reden, ook niet te ver van de garage. Het plan was om via Leefdaal naar Bertem te rijden en daar de autoweg te nemen richting garage en weer terug. De eerste vijftien kilometer gebeurde er niets, maar net toen ik rechtsomkeert had gemaakt, gebeurde het gelukkig toch. Het lampje ging uit.

Hoog tijd vond ik om wat stoom af te laten. Ik parkeerde de auto op het dorpsplein van Leefdaal en stapte met de jas goed dichtgesnoerd – die koude noordooster wilde maar niet luwen – naar het kasteel dat eigendom is van één der edelen de Liedekerke. Al jaren rijden we aan die plek voorbij, maar nog nooit stapten we er af.

De koude ochtendwandeling leverde broodnodige stappen, een frisse neus, een handvol foto’s én een streep lokale geschiedenis op.

Want tegenover de roze magnolia die het kasteel vanop straat ietwat aan het zicht onttrekt, aan de andere kant van de Boskee, staat immers een gedenkteken. ’t Herderinneke staat erop. Ten tijde van Wereldoorlog II een drank- en dansgelegenheid die eigendom was van de kasteelheer, maar bewoond en uitgebaat werd door een zekere Angèle Brumagne. En daar hoort een verhaal bij …

Op een mooie zondag, 26 november 1944 om precies te zijn, rond twee uur in de namiddag naderde vanuit het oosten de zoveelste Amerikaanse bommenwerper. Ter hoogte van Bertem verloor het toestel hoogte en zij die buiten waren, zagen hoe het oorlogstuig aan zijn fatale glijvlucht boven het Voerdal begon. Ze vreesden het ergste voor het kasteel, de kerk en de dorpskern. Maar uiteindelijk raakte het vliegtuig de kruinen van het Voerbosje bij de Boskee waarna het neerstortte op een vleugel van ’t Herderinneke. Het huis stond onmiddellijk in lichterlaaie. Angèle, die in haar keuken stond, kon aan de vuurzee ontsnappen via en laag raam. Bluswerken brachten geen soelaas meer en het hele huis werd in de as gelegd.

Het neergestorte toestel bleek een Amerikaanse bommenwerper Liberator B24 te zijn die deel uitmaakte van de Ringmasters (een groep bommenwerpers die opereerden vanaf de Engelse kust) en terugkeerde van een mislukte raid nabij het Duitse Hannover. De bemanningsleden sprongen uit het toestel en konden zich bijna allemaal redden met hun valscherm. Eén man echter, Lee A. Taylor, werd later dood teruggevonden bengelend aan een gevel in Leuven .

Op de plaats van de crash, rechts van de kasteeldreef, staat nu een gedenkteken. Het Herderinneke van Angèle werd nooit heropgebouwd … .

(En zo deed ik door het akkefietje met de auto uiteindelijk toch van klikipedia. Twee kliks. Van roetfilter naar bommenwerper. 🙂 )

bronnen: Wikipedia en http://www.bertem.be

28 gedachtes over “van ‘roetfilter’ naar ‘bommenwerper’”

  2. Eerst interpreteerde ik de titel figuurlijk en vreesde een heel negatief gebeuren.
    Gelukkig bleef het bij de echte roetfilter en een vreselijk gebeuren uit het verleden.
    De magnolia en het kasteel steken prachtig af tegen de felblauwe lucht. Soms rijden we vele kms naar de kastelen van de Loire, terwijl hier ook mooie gebouwen staan. Zo ontdekte ik onlangs toevallig een heel mooie abdij in de buurt, schande, nog nooit van dichtbij gezien.
    En hoe de roetfilter een mooi schrijven toverde.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  5. Voor veel wagens is het Corona tijdperk niet ok, diesels moeten geregeld wat km’s doen, je kan eens naar hier rijden, dan ben je even gerust, toch? 😂😆🙃

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Kastelen en oorlogsverhalen, daar is België rijk aan. Kastelen heb je graag, oorlogsverhalen liever niet, maar dat bepaalt de geschiedenis. Mooi log! Aanleiding om weer eens kwartiertje door Google Maps te dwalen. Er is nog veel te zien en te beleven.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Mooi logje weer, Anna. Corona laat volgens mij veel mensen de eigen omgeving ontdekken. Voor wie dat wil en wie goed kijkt, valt er vaak verrassend veel te zien en te ervaren. Maar ja, landschappen, stranden en kastelen in de verte lonken nu eenmaal meer. 🙂

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  10. Wist dat ik dat kasteel herkende maar moest toch even lezen waar het te vinden was…
    Ja te weinig rijden is ook niet goed voor een auto. De laatste keer moest ik ook iets laten vervangen. Meer rijden, zeiden ze in de garage. Hallo in de eerste lockdown mocht dat niet. Geeft problemen en dat is niet gezellig. Een auto moet van punt A naar punt B zonder te sputteren 🙂 . Mooie log!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Geef een reactie op ms Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.