bakfietsbruid

Auteur anna b.

Drijfnat ben ik. Mijn haar plakt in mijn gezicht en lekt onophoudelijk. Dat heb je met zo’n kwakkellente. Het ene moment schijnt de zon. Minuten later klitten wolken samen en gaan de sluizen open.

Toen ik rond de klok van twee vertrok voor een wandeling naar het dorp, leek de kust nochtans veilig. Wat witte wolken om de zon en voor het overige hemels blauw. Ik trok mijn sandalen aan en ruilde mijn verfjurk voor een meer presentabel, lichtblauw kleedje met een donkerblauw schoudermanteltje erover. Jas of paraplu zou ik voor dat halfuurtje vast niet nodig hebben. Dacht ik.

Het dolomietpad naast de beek was nog nat van een vroegere bui. Twee lawaaierige kikkerkoren slaagden er niet in het lieflijke gekwetter van vogels in het bosje te overstemmen. Het fluitenkruid aan de waterkant leek weer Hollandse kant en pluisjes van de paardenbloem dwarrelden aan mijn neus voorbij. De lucht geurde jong en fleurig.

Ik was nog geen tien minuten ver toen het maagdelijke wolkenwit veranderde in één grote grijze formatie. In het dorp was het opvallend rustig voor een woensdagnamiddag. Het terras van de brasserie was gesloten en in de open deur van het ijssalon stond niet eens een klant. Ik kocht waarvoor ik was gekomen: verse asperges en suikervrije pralines voor bij de koffie.

Net als ik naar huis wil terugkeren, begint het toch te druppelen. Ik besluit even te wachten onder het afdakje van wat al twee jaar onze nieuwe bibliotheek moet worden. Voor mijn ogen vormt zich aarzelend een kleine huwelijksstoet. Vier blauwgejurkte dames met feestkapsels en drie mannen strak in het pak staren ietwat verweesd naar het grijsgrauwe wolkendek. Vanuit een geparkeerde auto roept een schouderblote dame iets over een bakfiets.

Het gedruppel wordt voorlopig niet erger en ik besluit het erop te wagen.

Maar net als ik de gebouwen achter me heb gelaten en weer op het pad ben, worden de druppels langer en harder. Mijn bril krijgt de volle lading. Daarna mijn hoofd. Ik schakel een versnelling hoger en loop tot aan de eerste bomen, maar hun bladerdek is nog niet dicht genoeg om me droog te houden. Hier schuilen is dus geen optie. Doorlopen moet ik. Zo hard mogelijk. De riempjes van mijn sandalen zijn ondertussen donker uitgeslagen en ik voel hoe onder mijn voetzolen zand en regen zich mengen tot een modderig goedje. De boven- en onderkant van mijn jurk zijn nu helemaal doorweekt. Het katoen kleeft tegen en tussen mijn benen. Alleen mijn buik houdt het droog. Op het wateroppervlak zie en hoor ik het geroffel van de regen. Al het andere is stil. Zelfs de kikkers zwijgen.

Op enkele honderden meters van huis hoor ik plots vrolijk belgerinkel. Ik doe een stap opzij en zie hoe een gevolg van vijf op vier feestelijk uitgedoste fietsen onverstoord door de regen trapt. Een blauwgestrikte man voorop baant de weg voor een bakfiets en twee wachters erachteraan. Vanuit de witte bakfietsbak roept een zomerse bruid instructies naar de gangmaker. Een doorzichtige, witomlijnde paraplu houdt de bloemetjes in haar mooi opgestoken haar netjes droog. Haar toekomstige blikt trots glimlachend vooruit. De laatste man roept uitgelaten hallo naar zijn publiek van één man. Ik beantwoord zijn groet en kijk geamuseerd naar het onverwachte tafereel. Op het pad bij de beek. In de gietende regen.

Dat ik daarover vandaag nog een logje zou schrijven, had ik niet gedacht.

37 gedachtes over “bakfietsbruid”

  1. Wij zouden deze namiddag een stapje doen, maar ergens rond 10en begon het te kriebelen, dat zonnige weer. Rond middag en een half waren we terug en de regen viel met volle bakken uit de lucht.

    We zagen geen bakfietsende bruid maar we waren toch content.

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

  6. Gisteren had ik een gelijkaardige ervaring. Een wilde appelboom met afhangende takken en een grijze afvalzak (die ik gebruik om op natte ondergrond, foto’s te kunnen maken, zitten op de knieën) brachten me redding. 1u 15 min heb ik onder een stukje plastiek, gespreid over de afhangende takken, doorgebracht maar mijn fotogerief en ikzelf bleven wel droog 🙂

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. Je kunt in de ‘corona lente van 2021’ niet voorzichtig genoeg zijn als je van huis gaat, dat blijkt maar weer. Maar met je al te optimistische start, de daarop volgende bui die niet uit kon blijven en het heerlijke slot met de bruid op de bakfiets heb je er weer een fijn logje van gemaakt. 🙂

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  14. Wat schrijf jij mooie verhalen, je weet de sfeer goed weer te geven, ik heb genoten!
    Ik hou niet van regen, van kou, van wind, ik blijf dan ook veel binnen maar na dit verhaal denk ik toch dat ik veel mis 🙂

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Geef een reactie op anna b. Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.