waar we de laatste tijd zoal zoet mee waren …

Was een stukje bloggen tot vorig jaar een bijna dagelijkse gewoonte, dan schiet daar vandaag maar weinig van over. Zin en woorden rollen niet aan als vanouds en ik heb er niet echt een verklaring voor. Het is gewoon zo. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat mijn vingers vervellen van verveling. De zorg voor zoon vier, de kleinkindjes en het huishouden blijft. Bovendien maakten we kennis met de geliefde van zoon vijf (schone dochter vier dus), gingen we wandelen in en om het Chartreusebos in Holsbeek en hielden we van zodra het mocht weer buitenfeestjes met alle kinderen en kleinkindjes samen. Bibberend van de kou met moederdag, heerlijk in het zonnetje met vaderdag. Ik verloor nog een beetje extra gewicht en werd een tweede keer gepfizerd. Ik las ‘Persuasion’ van Jane Austen, nam foto’s van de rozen in de tuin en plantte zonnebloemen, netflixte met de echtgenoot en volgde sport op tv. Zoon vier mocht verbroederen met de geitjes bij zoon twee en met de kleine prins at ik een ijsje bij zijn Kempens ijsjeskantoor (“Maar oma, jij zegt ijssalon. Dat is fout. Dat is geen ijssalon maar een ijsjeskantoor!”)

Maar een groot deel van de rest van de vrije tijd ging toch naar onze nieuwste make-over, die van de wasplaats. Ooit een donker kot met lemen vloer in het oudste gedeelte van ons huis (volgens de Heemkundige Kring zou dat zelfs dateren van de tweede helft van 19de eeuw).

Toen de zonen nog met z’n vijven thuis woonden, was de hoeveelheid was (en strijk) haast niet te overzien. Dagen waarop de wasmachine vier keer en de droogkast acht keer draaiden, waren eerder regel dan uitzondering. Vooral in de winter, of als er truitjes van een hele voetbalploeg mee naar huis kwamen of de lakens van zes bedden ververst moesten worden en het weer kwakkelde zoals vandaag.

De eerste tien jaar (het kan ook langer geweest zijn) gooide ik alles via de trap naar beneden met als gevolg dat de onderste helft van de trap helemaal onder het beddengoed hing en het een hachelijke onderneming was om beneden te geraken zonder een slippartij op bedkatoen. Toen er na verloop van tijd ook boven een badkamer werd geïnstalleerd, vond de echtgenoot het tijd om aan die eindeloze wasverplaatsingen iets te doen. Want hoe leuk zou het zijn als alles door een gat naar beneden kon worden gekeild en rechtstreeks in een XXXL wasmand zou belanden?

En zo rijpte het plan om boven een gooigat met klep te maken dat opging in de lambrisering van de badkamer en beneden uitmondde in de wasplaats. Zo geschiedde maar weer ging er een jaar of ettelijk voorbij waarbij er regelmatig natte spullen naast de mand belandden op de afgedankte, maar nog altijd multifunctionele fineereettafel uit mijn ouderlijk huis. Vandaag is ook dat hoofdstuk voorgoed omgeslagen dankzij de houtkundige handen van de echtgenoot.

Want de voorbije weken werd de wasplaats met steigerhout gepimpt. Het gat boven de mand (die laatste kreeg ondertussen wel een maatje kleiner aangemeten) kreeg een verlengstuk in waterbestendige mdf dat bekleed werd met dunne steigerplanken met een greywash finish. Er kwam een afneembaar plafond dat alle buizen van elektriciteit en wateraan- en afvoer netjes aan het zicht onttrekt, maatkasten om emmers en poetsspullen in op te bergen, met de hand genaaide gordijntjes in chippie linnen en een uitgietbak met kraan van Ikea. De deuren lakte ik roomwit en muren en plafond kregen een jas van krijtverf (Carte Colori kleur Sculptura). Accessoires kocht ik bij Dille en Kamille en via twee Nederlandse webshops (het Mandenhuys en De Wilgenkrans).

Met een gezonde dosis trots toon ik hier het resultaat. Geloof het of niet, wassen en poetsen waren nog nooit zo leuk! 😉

44 gedachtes over “waar we de laatste tijd zoal zoet mee waren …

  1. Ik denk dat we wat hetzelfde hebben met “wat minder bloggen”…. Maakt niet uit!
    Ik bewonderde al eerder jullie verbouwing en ben er stiekem best een beetje jaloers op, heel erg knap!

    Geliked door 1 persoon

  2. Al wat ik bij jou al heb zien passeren qua inrichting of verbouwing is altijd voor in chique interieurbladen. Ik bewonder mateloos wat jullie met z’n tweeën presteren op dat vlak.
    Het gooigat is denk ik een was- of linnenkoker. Ik zag zo ook één in de nieuwbouw van een nichtje. Hier is zo’n gat niet nodig, want de wasmachine staat boven, naast de badkamer. Helaas in een veel te klein washok met daar ook de verwarmingsketel en een uitgietbak voor het poetsen. Ik kan daar m’n kont amper keren. Iets moois zal ik daar dus nooit kunnen van maken.

    Geliked door 1 persoon

  3. Wat een prachtige taart! Zo mooi gemaakt.
    En ja, de wasplaats, die is zo sfeervol ingericht. Ik ruik de geur van frisse was en lekkere zeep. Het lijkt me een zegen om met de was bezig te zijn. Het is sowieso mijn favoriete werk.

    Geliked door 1 persoon

  4. Fijn weer van je te horen, en ik herken me in het mindere bloggen ……
    Wat een mooie wasplek, prachtig!
    Met drie zonen (en de nodige vriendinnen die regelmatig bleven slapen) heb ik heel wat bedwas gewassen. Ook ik ‘flikkerde’ het fijn langs het trapgat omlaag 🙂

    Geliked door 1 persoon

  5. Fantastisch! Lekker creatief èn pragmatisch, daar houd ik van!
    Tja en dat minder bloggen, daar heb ik zelf ook een beetje last van. Soms gebeurt er gewoon té veel om te gaan zitten schrijven….

    Geliked door 1 persoon

  6. Wat een super schoon resultaat, trots op zijn. Als ik je blog las dacht ik, wanneer heb jij tijd om “ te bloggen & inspiratie “ Lees je graag, aantrekkelijke taart.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.