Het is de laatste dag van onze citytrip. Als ik de Japanse ‘stores’ voor het kamerraam openschuif, kijk ik in het blauwe oog van de dag. Dan toch! Een meevaller na het grijs dat voorafging. In den vreemde vertoeven is zoveel fijner met de zon … Lees verder Anna ging op citytrip: echo’s uit Trier 2
een nieuwe kerst komt aangewaaid ~ professioneel verlicht en uitgestald onder een wassende maan ~ wacht de stad ~ op een startschot ~ dat de stilte van haar wonderland vertrappelt ~ straks schuifelen weer duizenden voeten met koude neuzen tussen geuren en stalletjes vol overvloed ~ … Lees verder kerst in/and the city
Tussen ons stilstaan en dat van de oude kathedraal ~ gleed een glimmende tram haastig ~ en geruisloos aan de tijd ~ voorbij. foto: Orléans, 10 april 2018. Minitrip met de echtgenoot en zoon vijf.
Wat zou ik, anders dan me-zelf, geworden zijn als ik niet voor taalonderwijs had gekozen? Ik heb het me wel eens afgevraagd. Historica misschien of archeologe? Of, wie weet, (binnenhuis)architecte? Niet dat ik mezelf voldoende opgraaf- of tekentalent toedicht, of zo, verre van. Maar als … Lees verder het doosjesplafond
Een huismus was ze niet; eerder een tegendraadse trekvogel zo je wil. Een meisje mét status én een dood kind, samen vereeuwigd in een boomkist van Deense eik. Een brons-tijdelijk mysterie dat ongewoon lang bewaard bleef: met tanden, haren, een doorkijkrokje en een riemplaat met … Lees verder een meisje uit de bronstijd
restauratie: verleden in de verf gezet … Of een voorbeeld van hoe de Brabantse Gotiek (15de eeuw) de tand des tijds doorstaat en zich in zijn nopjes voelt in dit hedendaags kleurenjasje. Het contrast tussen de witte en de warmbruine verf laat de verfijnde … Lees verder zeswoordverhaal: architectuur
Zij is 91, hij 96. Zij, al 65 jaar The Queen en hij, al 70 jaar de Gemaal aan haar zij. Vandaag vieren ze hun platina jubileum. Rustig en in kleine kring. Dat mag wel, want niet veel stellen halen dat getal. Daar is wat … Lees verder een lange huwelijksgeschiedenis
Lang, heel lang geleden hadden de Chinezen een geheim. Een geheim dat de wereld zou veranderen. Het geheim van papier maken. Uit een brij van bamboerietvezels. Eeuwenlang was het veilig, het grote geheim. Tot de Arabieren kwamen. Die namen de arme Chinezen gevangen en ontfutselden … Lees verder 3 ~ gehamer
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.