Is er iets? vroeg je. Ja, zei ik. Is het groot? vroeg je. Het is niet te overzien, zei ik. En is het erg? vroeg je. Erg mooi, zei ik. Kan ik helpen? vroeg je. Ik ben hulpeloos, zei ik. En wat is het dan? vroeg je. Jij, zei ik. Geert De Kockere (https://www.facebook.com/geertdekockere )…
Month: juni 2016
neonatale screening op mucoviscidose?
Toen één van de zonen jaren geleden last kreeg van sinusitus, hadden we nooit kunnen denken dat een atypische vorm van mucoviscidose aan de basis lag. Toch was het zo en ik herinner me het slecht-nieuws-telefoontje vanuit het UZ Leuven alsof het gisteren was. Ik wilde het eerst niet geloven. Dacht dat het een vergissing…
over matchen gesproken … een maandagse as we speak
Het EK in Frankrijk. Ook in dit huis waart een lichte voetbalkoorts en sluipt de vermoeidheid langzaam in de gelederen. Voor koning Voetbal draaien de televisie en wijzelf overuren. Drie matchen op een dag, een stuk of wat verlengingen en penalty’s maken ons meer dan anders zendertrouw. Mocht je het gemist hebben: de Belgen hebben…
het aan zee zijn
Zo ver is het hier gekomen. Dat ik foto’s scan op hun bruikbaarheid voor de blog. Zoals de foto bovenaan bijvoorbeeld. Zoon twee nam ‘m vorig weekend ergens aan de Belgische kust. Ik vond ‘m mooi en dacht onmiddellijk aan een logje over de zee. En toen ik midden in de week las dat de…
het busje komt zo
Nog even en we zijn weg. Met ons busje naar het zuiden. Uit praktische overwegingen gekocht toen ons gezin nog uitdijde. Een handig voertuig toen we met z’n zevenen, een hoop bagage en een rolstoel met vakantie gingen. En ondertussen een ruim zittend en flexibel vervoermiddel voor de echtgenoot, zoon vier en mezelf. Het busje…
nog eens een ernstig stukje … over burn-out/bore-out*
(*Volgens Fons Leroy van de VDAB gelden alle initiatieven ook voor bore-out, maar omdat er een probleem is met de perceptie van die term in de publieke opinie, spreekt men doorgaans alleen over burn-out.) Gisteren had ik een déjà vu. Ik las een elfje van iemand die zich aan het opvreten was omdat ze naar…
sporen nalaten
(Joeng joeng! Vandaag al wat kluns-sporen verdiend hier. Vroeger zou ik dat aan het premenstrueel syndroom wijten, maar dat zou gezien mijn leeftijd wel heel laf zijn. Na wat geknoei omdat de knoppen van de WordPress backspace op mijn Smartphone en op mijn laptop anders geschikt zijn (en na Publiceren en weer Verwijderen en nog…
Lize spit het verleden om maar doet me allesbehalve smelten
Ik had het kunnen weten. Dat Het Smelt niets voor mij zou zijn. Dat het verhaal me niet zou doen smelten, maar veeleer bevriezen. Dat er tijdens het lezen nausea zou komen bovendrijven. Een brakke smaak in de mond na een te lange tocht op woelig water. Na al dat grasduinen in het ruim van…
heppie van muziek
foto : ergens in Barcelona Van muziek heb ik echt geen kaas gegeten. Zelfs geen nootje. Ik weet wat ik mooi en niet mooi vind, dat wel, maar daar stopt het zo ongeveer. Mijn muzikale smaak is beperkt en ik kan bovendien geen noot lezen. Tenzij ik zo een hulplijntje trek voor de do…
zoon vier en het rijglaarsjesincident
foto: koepel van de Basiliek van Boulogne-sur-Mer, oktober 2015 Bijna alles is communicatie. We praten veel. Heel veel. Zowel verbaal als non-verbaal. Zelfs in de stilte. En je staat er in principe niet bij stil. Maar evident is het niet. Zeker niet bij een ernstig mentaal gehandicapte jongvolwassene met autisme. Zoon vier is nu 21…
