er zijn nauwelijks woorden voor
Midden het zoeken naar zin in onze tijdelijkheid, slaat zinloosheid weer genadeloos toe. Van Christchurch – what’s in a name!? – […]
het voorbijgaan
… haar kleur sloop in mij laat niet meer los alleen dan als het witte laken van voorbij zijn eens […]
een welgelegen ontbijt
Toen ik enkele maanden geleden, op zoek naar een B&B voor één nacht en niet te ver van de congresstek, […]
Gezandstraald
Als verwachtingen hoog gespannen staan, wil de realiteit die wel eens neerslaan. Loeihard, als de regen die gisteren viel. Striemend […]
karamellenverzen in het oog van de storm
donkere wolken drommen dreigend samen boven zee. grauwe golven volgen gedwee Wat een ‘latte karamel‘ op maandag al niet vermag! […]
Throwback Thursday
Watervogels vliegen af en aan. Strijken neer in deze veilige haven voor rust en overschouwing. Met vleugels en instinct […]
wabi sabi op de salontafel
Het is twee uur in de namiddag. Het noodpoetsen is achter de rug en ik kraak in al mijn voegen. […]
Ik pas.
Het is zo’n kille, winderige en miezerige dag middenin de (Vlaamse) krokusvakantie. De eerste dag van de Vasten. Het begin […]
elfje uit de krokusvakantie
reikhalzend en schoorvoetend als eerste liefde bedauwde kro-kusjes uit eigen tuin Vertraagd en later dan elders laten de bloembollen […]
De Gakkende Ouder(s)
Trouwe lezers en lurkers herinneren zich misschien dat ik zo ongeveer een jaar geleden vrijwillig redactielid werd bij de Nieuwsbrief […]
o, oude landkaart
o, oude landkaart met vleugels van papier in verleden kleuren Heel toevallig stuitte ik op deze afbeelding van een oude […]
Lampje, het vuurtorenkind
Leave a light on van Marble Sounds. Dat is ‘m. Na wat woelen in herinnering en met een beetje hulp […]
Kies mij
Als er iemand is die dingen een originele twist kan geven en een relativerend randje, is het Bart Peeters wel. […]
sneeuwklokjes in haikuland
knikkende kopjes op bedjes van mos. luiden daar de sneeuwklokjes? *** snowwhite drops on a wintery blanket, ringing bells of […]
van vroege vogels en turquoiseblauwe eitjes
Het was onderweg naar de GFT-bak dat we ze zagen liggen. Twee dagen op een rij. De eerste dag één. […]
de onverbiddelijke zoener is niet meer
hoe uitzinnig vreugde proeft ~ een matroos zoent een tandartsassistente ~ het beeld dat tijd en ruimte verbindt ~ de […]
Recente reacties