na burn-out
“als iedereen altijd de stroming van de rivier volgt, eindigen we allemaal samen in zee” Pascal Kerkhove in De Zondag Een hapklare, behapbare quote. Tussen een slok koffie en een hap van mijn pistolet in, op een onbewaakt zondagochtendmoment, moet hij naar binnen zijn geslopen. En voor ik er erg in had, zat ik erop […]
tamme kastanjes in hun hemd gezet op het slagveld van de herfst
En weer lag er zo’n brief in de bus. Handgeschreven en helemaal in drukletters. Alsof elk woord nadruk behoeft. Het eerste wat ik dan doe, is de echtgenoot bellen. Om stoom af te laten, om te kalmeren. Nadien zoek ik een tweede, betere adem en als dat gelukt is, probeer ik het restje storm dat […]
pompoenen op een bankje, badend in de zon ~ ik wou dat ik zo’n huidje had waarin ik blaken kon ~ geel, oranje, wit of groen de kleur maakt echt niets uit ~ het vlees, de pit erbinnenin dáár is het om te doen 🙂 ~ toch? afbeeldingen via Google Images
Het is volop herfst in Zuid-Dijleland. Het natuurstenen terras blinkt van het nat terwijl gevallen bladeren door de wind van de laatste dagen zonder pardon in de hoek zijn gezet. Het druilt en het pruilt de hele zondag lang. Wolken van lood klitten samen en laten hun lip hangen als een kind dat z’n zin […]
Bewogen dagen. Onwezenlijke uren. Ze leggen een snoer rond je maag en geven je hart een extra tik. Drijfzandervaring. En het lag niet aan de wind die pramend en wakkerend over de Lage Landen blies. Zelfs niet aan de ontroerende doopviering voor het kleine prinsesje. Het was het telefoontje zaterdagavond net voor het slapengaan. Schone […]
en plots zakt de grond onder mensenvoeten weg: leven op drijfzand ~ waterspiegeling: op het strand drijven wolken. fata morgana het duingras wuift in weer en wind en strooit wat zand in onze ogen ~ al eeuwenlang dat dollen met water en zand: spel zonder grenzen Daguitstap Schouwen-Duiveland, tussen Nieuw-Haamstede en Renesse, maandag […]
Van zodra ik de Leuvense ring nader, stropt het. Fietsen schieten heen en weer, van links naar rechts en vaak dwars door rode lichten en voorrangsregels heen. Ogen op je rug moet je hier hebben en een lichte, maar snelle voet. Wat een verschil met twee weken geleden toen de studenten nog vakantie vierden. Ik […]
in de stilte van de ochtend houdt de dag nog even haar adem in ~ het is fijn ontwaken in een wereld die slaapt ~ als de nachtuil niet langer roept en de vos geen poten meer zet in de nacht ~ ik zet koffie, lees de krant en wacht
Maandag De roodblauwe reiskoffer puilt uit met frisgeurend wasgoed. De zak met natjes en droogjes barst net niet uit zijn stiknaden en de rugzak staat vertrekkensklaar. Alleen de computerapparatuur moet nog ontmanteld. Het is weer die tijd van het jaar. Kottijd voor zoon vijf. De rit naar Leuven een vast ritueel voor zondagavonden. Misschien voor […]
