Op een winderige dag in november postte ik dit logje. Daarom, voor onze annalen en voor wie het interesseert, vandaag een update van hoe het nu verder moet met dat gekrompen zorgbudget voor zoon vier. Wel, euhm, het is zoals het is. Tenzij we in beroep gaan – ik moet eigenlijk zeggen ‘gingen’, want de…
fan van oranje
wiekend in een jas van kobalt, z’n buik fel en vurig fan van oranje ~ sneller dan snel strijkt het ijsvogeltje op de ijzeren lokvogel neer Op mijn wandelingen langs de Ijse (Zuid-Dijleland) kruist er geregeld zo’n ijsvogel mijn pad. Een kwiek en kleurrijk vogeltje dat ik onmogelijk met mijn smartphone vastgelegd krijg….
van waaidagen en saaidagen
op waaidagen vliegt de tijd je om de oren ~ op saaidagen staat hij even stil (vrij naar Bette Westera) Maar klopt dat eigenlijk wel? Hebben we het gevoel dat waaidagen sneller om zijn dan saaidagen? Columniste Floor Rusman* buigt zich vandaag over de manier waarop een mens tijd beleeft. Er is daar…
#Throwback Thursday 3
Winter aan zee Ook toen ik vijftig werd, wilde ik geen feestje. Ook geen rist cadeautjes. Ik wilde alleen een winterweekje aan zee. Van jaar wisselen met uitzicht op de baren. Zo last minute een betaalbaar appartementje voor vier met uibreidmogelijkheid naar zeven (de drie oudsten zouden met Nieuwjaar twee dagen langskomen) vinden, bleek geen…
op naar een spetterend 2020 !
2020 ~ zo’n jaar met een schrikkelend dagje meer om te vonkelen en te parelen, te bruisen of te sprankelen ~ en zo nu en dan of zoveel als nodig helemaal ‘plat’ te gaan maar altijd en liefst spelenderwijs weer op te staan ~ en te mousseren te scintilleren te petilleren in…
we slaan weer een blogpagina om …
Met 917 gepubliceerde berichten op zijn conto begint dit blogverhaal stilaan uit naden en voegen te barsten. Nooit gedacht dat dit “probeersel, een stukje therapie misschien, een hersenoefening ook, om niet te verzanden in louter huishoudelijke taken” (september 2015) na relatief weinig moeite maar vooral veel letterpret zou uitgroeien tot deze lijvige turf van gespuide…
op een dag als vandaag
We hadden het er laatst nog over met zoon vijf. Dat er iets wezenlijks ontbrak in het overaanbod van (al te) matige kerstfilms. Dat het toch niet kon dat we nog geen enkele aankondiging hadden gezien. Dat de kerstvakantie niet compleet zou zijn zónder. En net nu we straks weg moeten, komt ie vandaag dan…
kerstwens
en ook al fonkelen er geen vlokken, dwarrelen er geen sterren tussen kale kruinen en laat de maretak niet blozen toch kussen we de prille kerstnacht in en klaren lichtjes het decemberdonker zo kan een mens er zich weer van vergewissen dat de zin van al wat is in wezen goed en schoon…
een spiegelelfje met blosjes op de wangen
de dag liep op wieltjes; een herfstwinterzon met lentekriebels toverde blosjes ~ op onze wangen en het prinsesje kraaide intussen van de pret ~ Met ons prinsesje van bijna 6 maanden op pad. 🙂 Ijsepad, Zuid-Dijleland, donderdag 19 december 2019, 12u, 14,5°C
spaken in de blogwielen
het jaar sluit haast zijn deuren hangt de maanden aan de haak er moet nog wat roteuren eer ik weer aan ’t bloggen raak 😉 Fijne maandag!
