“Come, little leaves,” said the Wind one day. “Come to the meadows with me and play. Put on your dresses of red and gold. For summer is past, and the days grow cold.” uit een kindergedicht van George Cooper Er staat behoorlijk wat wind vandaag. Van zodra ik de woorden intik, twijfel ik over…
Verhuizen is een V-woord
Verhuizen is een V-woord; het Verdeelt in blijvers en Vertrekkers en kan Verdomd puinhopig zijn; het hele hebben en het houwen de hort op in dozen met tape; Verkas(s/t)en naar een terra incognita Vol Van Verwachting. Als straks de Vermoeide Verhuishulpen naar huis zijn Vertrokken, Vlijen de blijvers zich neer bij een Vuur van Verandering. …
de tussentijd
two roads diverged in a wood and I – I took the one less traveled by (Robert Frost in The Road not Taken) Zowat anderhalve week geleden, in een meer gewonnen dan verloren uur, parkeerde ik mijn fiets aan de voet van een bos vlakbij. Het was daar, na een flauwe bocht naar links, dat…
van feniksbossen en een Postkantoor met grote P
Het is 2 november. De dag van alle zielen. Levende en dode. In een decennium dat bijna zijn laatste adem uitblaast. Najaarswinden waaien over tuinen en kerkhoven. Blazen weg al wat los(zi)t. maar zelden de herinnering aan wie er niet meer is. Verdriet uit liefde slijt niet, zegt men. Of misschien toch. Ooit. Maar tergend…
griezelen in de zorginstelling
Het is woensdagnamiddag, iets voor half drie. Ik parkeer mijn auto aan de zorginstelling van zoon vier voor een opdracht binnen mijn redactioneel vrijwilligerswerk. Het is feest vandaag en al wie middenin deze herfstvakantie niet naar huis is, is halloweenig welkom. Ik verwacht dus overwegend volwassen feestgangers te begroeten maar ben lichtjes verrast door het…
het is weer lettertijd
Lieve lezer De meeste draken halen hun neus op voor lezen. Ze briesen en roken en broeden op hun vangsten. Een sappige ridder als avondeten is het enige wat ze willen (het zwaard spuwen ze gelukkig uit 😉 ). En daarna gaan ze slapen op hun hopen van gulzigheid. Honger voor het geschreven woord kennen…
met alle zintuigen
hoog boven de vogels uit kon je de stilte horen ruisen tegen de wind ~ je kon de stilte ruiken als vocht dat uit holen slaat ~ de stilte kon je proeven herfstzwammend tegen je huig ~ de stilte kon je voelen in elke porie van je wandelhuid ~ en overal kon je haar zien …
maandagochtend
Tegen de heuvel aan de overkant van onze tuin kleeft mist. Een wazige, gelaagde sluier die het felle geel en het roestige bruin van de herfst tempert. Vandaag is rozezakkendag*. Een moment van gluren bij de buren. Want willen of niet, wat er in hun zakken zit en hoeveel het er zijn, vertelt iets over…
(g)een kinderspel
in de wilg hangt nog een pompoen; wie niet weg is, is altijd gezien 😉 Fijne zondag!
hoe het leven te leiden
Wolken leunen op het land, delen en dragen samen hun zwaarte. foto: Wolken boven ons dorp vanochtend. Flow. Hoe leef je het leven? Inzichten voor daily life. Het boekje lag bij een vriendin op de salontafel. Woorden die troosten in dagen vol ellende. Enkele minuten houvast als alles wankelt. Iedereen lijdt, iedereen heeft het lastig,…
