21 jaar geleden uitgekozen en de wereld ingestuurd. Dingen die nooit overgaan. 🙂 Wieg Geur van honing en jonge melk van een nestdiertje dat slaapt. Een ademhalen van dons En speurbaar aan de neusvleugels de geur van wat er gebeurd is; geboorte, geheim. Ida Gerhardt Â
Categorie: leesvoer
alsof het gisteren was
Je kunt nu eenmaal niet alles onthouden, zegt geheugenspecialist Douwe Draaisma. En die filter is goed voor je mentale gezondheid. Een mens zou knettergek worden als hij zich elk detail uit zijn leven zou herinneren. Er zijn van die dingen en momenten die je je herinnert alsof het gisteren was. En toch zeggen en schrijven…
zou dat een troost kunnen zijn?
Ze post zelden iets op Facebook, maar als ze het doet, is het goed raak. Zoals enkele dagen geleden. Een vraag om een cartoon met tekst te delen. Een cartoon met een tegenstelling van formaat. Iets in de aard van: toen ik last had van mijn rug: kaartjes, wensen en lieve boodschappen. toen ik depressief…
het is weer lettertijd
Lieve lezer De meeste draken halen hun neus op voor lezen. Ze briesen en roken en broeden op hun vangsten. Een sappige ridder als avondeten is het enige wat ze willen (het zwaard spuwen ze gelukkig uit 😉 ). En daarna gaan ze slapen op hun hopen van gulzigheid. Honger voor het geschreven woord kennen…
een hoogst onbetrouwbare vertelling
Een doorsnee kind laat het eerste leugentje op zijn wereld los als het tussen de 2 en 3 jaar oud is, lees ik. Een volwassene vertelt er zo’n 4 per dag (ook tegen zichzelf; een slordige 1460 per jaar) en mannen liegen meer dan vrouwen. Vaak zijn dat de zogenaamde leugentjes om bestwil. Om jezelf…
over vriendschap en een cactus op zoek naar een knuffel
Ooit komt de dag dat onze Kleine Prins en – wat later – ons Kleine Prinsesje een mooi verhaal kunnen uitzitten. En ook al liggen er hier nogal wat oude voorleesparels in beletterde (schat)kisten, toch hou ik een half oog en oor open voor potentiële nieuwe. Het heet hier niet voor niets een letterleven. 😉…
na een korte blogstilte
Dinsdagnamiddag. Onze poetshulp waart stil en onopvallend door het huis terwijl ik de laatste stuks uit de strijkmand wegwerk. Ik plof languit in de zetel – een overdosis artrose-onvriendelijke activiteiten heeft sporen nagelaten – , dommel net niet in en land bij Vijf. Bij de film Julie & Julia (zowat de eerste film die gebaseerd…
“zoals de zee zichzelf weerlegt”
Dat woorden veel van zeggen-s zijn en vaak ook niet. En hoe lastig het soms is de juiste toon te strijken. Origineel en zin-vol uit de hoek te komen. Zoveel is al geschreven. Nog meer gezegd. En toch blijven we zoeken. Naar nieuwe woorden. Naar oude woorden in nieuwe jasjes en tasjes. Gedachten gingen aan…
momentopname
minder mythisch dan een meermin en zonder vissenstaart zit ik aan de rand van het bad ~ de zon warmt ziel en huid en uit de kruinen klinkt krekelgezang ~ vermoeide voeten wiegen heen en weer in het winkelende waterding ~ momentane schittering ~ tot plots … een libel lonkend over het water scheert ~…
Bakermat
daags voor de grote vakantie flaneer ik door bevlagde straten onder een hemel vol blauw. vers gekapte haren tollen in de zomerwind terwijl gedachten allerhande me belagen. vol verwachting beluister ik de laatste update: het prinsesje maakt zich klaar voor haar bakermat. nog even en dan ligt ze in hun welkome handen. I’m Leuven it….
