tamme kastanjes en bomen die loslaten … herfst op een bedje Herfsttafereel in de tuin. 🙂

tamme kastanjes en bomen die loslaten … herfst op een bedje Herfsttafereel in de tuin. 🙂
in dit land van Laan en Voer, Ijse en Dijle plooien heuvelkammen als krolse ruggen ~ tussen bossen en een eeuwenoud Kolenwoud ~ glooiende velden die opbollen en zich weer intrekken, een langzaam ademende buik ~ heupwiegend wriemelen waters zich een weg van bron(netjes) naar … Lees verder lenige landschappen 2 ~ Zuid-Dijleland
Lang geleden dat ik nog eens een ‘as we speak’ over blogland blies. Een ideale format om wat losse krabbels uit hoofd en vingers te schudden. Om te beginnen over het weer. Want buiten is het koud. De tweede ochtend op rij al. De buitenthermometer op … Lees verder nog eens een ‘as we speak’
Zeker als het over eten gaat. Want ook al sta ik open voor culinaire hypes en nieuwe producten en kook ik geregeld vegetarisch, toch hou ik vast aan lekkere klassiekers uit grootmoeders keuken. Net daarom kwam het volgende bericht binnen als een jobstijding. “We eten … Lees verder Anna roeit al eens tegen stromen in
~ een plek waar lief en lief, om-ring-d door hun (ge)liefde(n), huwen ~ Foto van de neo-gotische zaal waar zoon één en zijn ge-lief-de trouwden. De foto is ietwat wazig, maar dat waren mijn moederogen ook toen ik ‘m nam. 😉
Niet iedereen gaat recht door zee. Restfoto (Cadzand, mei 2018) met onderschrift in het kader van de zeswoordverhaal-uitdaging op Doldriest.
… dezer dagen. Om te beginnen, op het pad. Want … met bermen netjes geschoren kunnen er weer twee naast mekaar: mijn wandelende ik op rechts en daarnaast een zee van ruimte voor de rest. Dacht ik … tot een mannelijke fluoloper vond van … Lees verder Plaats zat …
to sit in the shade on a fine day and look upon verdure is the most perfect refreshment ~ (Jane Austen in Mansfield Park) Ik boom nog even door op het logje van gisteren. Op de eenvoud die geen meervoud heeft. En dat ook niet … Lees verder van waar je zit in de schaduw …
Soms zit er nog een mini-orkaan in mijn hoofd. Zo één die draait en spint en ter plaatse trappelt. Die flarden van gedachten tegen mijn hersenpan gooit en dan weer naar achter zuigt. Naar de stilte in het oog. Ze komen in vlagen en in … Lees verder eenvoud heeft geen meervoud
Boeken van Khaled Hosseini schieten wat mij betreft altijd raak. Misschien door hun prikkelende stijl. Door een verteltrant die in traankanalen sijpelt. Soms zelfs kleine waterwegen doet ontstaan (maar dat kan ook aan mij liggen uiteraard). Misschien door de hallucinante onvoorstelbaarheid van verhalen over een … Lees verder Anna las het nieuwste van Hosseini
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.