Als de trailer van Eilish er niet was geweest, hadden we het misschien gemist en dat zou zonde geweest zijn. We besloten te kijken en konden kiezen tussen Eén en BBC. Ik wilde eigenlijk het liefst BBC. Omwille van het commentaar vooral. Maar we waren enkele minuten te laat en hadden het begin daar al gemist. Dan…
Month: juli 2017
prullemie
ik kreeg het label van mijn moeder die niet begreep waarom ik het liefst op mijn kamertje zat, daar las en schreef, huizen met bloemen tekende, breide of borduurde … ik vouwde er ruimte om me heen om te zijn wie ik was en gebleven ben: een bloemenmeisje dat op een regenachtige dag graag bloomon speelt…
52 ~ zeswoordverhaal: schaduw-rijk
beelden die zich rekken als schaduwen Het stikt hier momenteel van de vliegen. En van de schaduw-rijke (rest)foto’s. Vandaar dat ik dacht: waarom niet proberen om twaalf vliegen in één klap te slaan? 😉 Met tien restfoto’s, een challenge en een half jaaroverzicht bijvoorbeeld. Gewoon, omdat ik niet kan kiezen tussen beelden en herinneringen die zich…
aan de overkant van Avignon
Juli in Avignon. Dat is canicule. En theater. Hitte in festivalsfeer. Met kunst en animatie in straten en op pleinen. Combo’s, solisten, levende beelden, clowns, mimespelers, fakirs, fietsende acteurs, … , ze zijn er allemaal. Samen met Drukte en Lawaai. En massa’s toeristen uit alle hoeken van de wereld. Een paar uur van dat bont…
over een uitnodiging, een toekomstige ‘afname’ en het dubbel-denken daaraan
Wie verjaart, overschrijdt een grens. Alleen had ik er nu niet echt bij stil gestaan welke dat was. Tot vanmorgen. Toen ik ‘haar’ in de brievenbus vond. Verborgen tussen het reclameblaadje van de plaatselijke supermarkt en een geboortekaartje, maar omvangrijk genoeg om niet door mijn vingers te glippen. ‘Haar’ dus. De uitnodiging – what’s in a…
(balen) bij de buren
En de echtgenoot die dacht dat dat al lang uit de tijd was! Die zogenaamde ‘versiergrappen’ rond de auto of het huis (of beide) van pasgetrouwde stellen. Niet dus. Wishful thinking van onzentwege. Onze jonge buren zijn gisteren dus getrouwd en iedereen die ons straatje aandoet, heeft dat ondertussen wel door. En toch denk ik…
almaar gekker
Het wordt elk jaar gekker. En driester. Drukker ook. Dat hebben we de voorbije vijf jaar zelf kunnen vaststellen. De rit vanuit Venasque – telkens opnieuw een belevenis omwille van het spectaculaire landschap – gevaarlijker door tegenliggers. De parking elk jaar wat vroeger vol. De bezoekers talrijker, luidruchtiger en meer opdringerig. Ik schreef…
51 ~ een beklijvend beeld
zo reikt hij, als symbool tussen symbolen van nu en toen, beeld van een mens tussen hemel en aarde, voor wie gelooft en wie niet, met open armen en dito blik op een wereldforum, onwrikbaar als betonijzer en blakend in de zon, een universeel gebed voor vrede en verdraagzaamheid, dankbaar om al wat leven is…
het leven zoals het is … op het terras van een zuiderse bar
Buis-les-Baronnies in de Drôme Provençale. Zaterdag 15 juli 2017. Als we iets na de middag het slaperige stadje aandoen, weegt de warmte op de smalle straatjes van het oude centrum. Hier en daar zitten wat mensen te eten. Op het pleintje met de middeleeuwse arcades laden de laatste marktkramers hun koopwaar weer in hun witte,…
