al fietsend malen je benen als waren ze baggermolens heel wat memorabels naar boven dat ze je hoofd in kieperen je moet er het beste uit kiezen en dat dan zien te onthouden Anton Korteweg ( in Het leven deugt. Althans op onderdelen. 2017) Niet … Lees verder wat januari in petto had
Tegen het canvas van geschiedenis lijkt ons leven een sneeuwvlok. ~ gekristalliseerd water dat ons herinnert aan wat we echt zijn ~ pluisjes die tollen, dwarrelen, dollen in een doorluchte ruimte, ~ hoopvol onderweg wetend dat nieuwe vlokken de sporen wissen ~ en ondertussen uitkijkend … Lees verder haikusuite
je hult je in de kleur van de zee en net als het ruisen van de golven neem jij zoveel rust met je mee #liefbrief 2018 Uit een mozaïek van ‘lieve briefjes’ op Instagram kies ik er eentje uit om te visualiseren. Begin oktober. De … Lees verder lieve briefjes
aan een duizelingwekkende 60 minuten per uur sporen we de toekomst in ~ daarom vraag ik je: ga zitten en schrijf me een mooie zin ~ om in mijn jaszak te stoppen voor ik ga ~ ik vouw ‘m dan weer open in het … Lees verder je liefde gaat op aan de tijd*
The Wife between Us van Greer Hendricks & Sarah Pekkanen ~ When you read this book, you will make many assumptions. It’s about a jealous wife, obsessed with her replacement. It’s about a younger woman set to marry the man she loves. The first wife … Lees verder leestip voor thrillerfans
Het was winter en buiten lag een dik pak sneeuw. Van verrukking schreeuwde ik het hele huis wakker. … Het begin van een lagereschoolopstel over de eerste sneeuw. Ik herinner me vooral die tweede zin. Ze leverde me een schaarse pluim op van de meester … Lees verder van een opstel, een column, twee liedjes, moeders en ja, nog maar eens sneeuw
Door de band/k krijg ik het niet warm van Belgische winters. Hun koppige grijstinten en lichtarme dagen kunnen me zelden bekoren. Maar soms hebben ze verrassingen in petto en opvallend veel kleur. Nauwelijks een dag na het rood van de bloedmaan en het azuur van … Lees verder sneeuwval
bleek als krijt en poedermat bibberde het land onder een wintervliesbehang
Toen ik vanochtend in alle stilte naar het kippenhok liep en het gras onder mijn voeten hoorde kraken, begon mijn zanggeheugenschijf uit het bevroren niets te draaien. Het lied van de Vriezeman zwol aan en kringelde met mijn adem de ijskoude buitenlucht in. Bij manier … Lees verder het lied van de Vriezeman
Ik liep er eigenlijk al een tijd over te ijsberen. Zou ik of zou ik niet? Anderen was het gelukt, dus waarom mij niet? En na meer dan 750 logjes mocht het ook wel, vond ik. Maar bange vogeltjes houden niet van glad ijs en … Lees verder Anna stak haar blog in een nieuw winterjasje
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.