herfst die valt, in kleren kruipt en zich opwarmt voor later
Maand: september 2017
61 ~ een peperkoekenhuisje
Met de restfoto’s van vandaag neem ik een kaartje ‘retour in de tijd’. Een treinreis naar 1785 met één tussenstop: onze driedaagse in Versailles afgelopen augustus. Op dag één wandelden we door de imposante Franse tuinen achter het paleis. We genoten van weidse uitzichten en … Lees verder 61 ~ een peperkoekenhuisje
met zoon vier naar de tandarts
Ook al laat het draaiboek zich tot detailhoogte raden, toch moeten we met zoon vier langs de raadpleging tandheelkunde in het UZ Leuven. Om daar te horen wat we eigenlijk al weten: dat de verzorging van zijn gebit alleen onder algehele narcose kan. Het was … Lees verder met zoon vier naar de tandarts
paddenstoelentijd
Ik zag er al ettelijke op Facebook en Instagram passeren. En ook op blogs en ‘in de boekskes’. De prachtigste paddenstoelen ooit. Gevonden langs de kant van de weg, verscholen in het bos of open en bloot in een wei. Zorgvuldig gefotografeerd met Canons en … Lees verder paddenstoelentijd
een antwoord met vertraging
Waarom steken we het puntje van onze tong uit als we een priegelig handwerkje doen? De vraag van gisteren woog te licht vergeleken bij het nieuws van de geboorte. Net als mijn hoofd. Het ging aan het zweven. Het lag in de lappenmand. Warm toegedekt … Lees verder een antwoord met vertraging
waarom ik het vandaag niet ga hebben over waarom we het puntje van onze tong naar buiten steken als we een priegelig handwerkje aan het doen zijn
… Omdat hij geboren is. Onze kleinste prins. Hij liet ons allemaal wachten. De jonge ouders nog het meest. Hij had geen haast. Alsof hij wachten wilde tot in het warmste en zonnigste weekend dat september voor onze contreien in petto had. Hij is mooi, … Lees verder waarom ik het vandaag niet ga hebben over waarom we het puntje van onze tong naar buiten steken als we een priegelig handwerkje aan het doen zijn
met zomer in het hart en herfst al aan je voeten
tussen de bomen hangt mist als wangen. ik sla ze wakker, net als de kraakverse draden die als suikerspin aan mijn neus en bril kleven. kilte om-arm-t me en onder mijn voeten barst jammerlijk een slakkenhuis. het boompje op het terras draagt nog even vrucht: drie … Lees verder met zomer in het hart en herfst al aan je voeten
60 ~ Anna kijkt omhoog
Als je klein van gestalte bent, moet je wel. Je kunt niet anders. Ik doe het al mijn hele leven. Voor van alles en nog wat. Om mensen en mooie dingen. Want als ik op mijn ooghoogte blijf, mis ik de helft. Of zelfs meer. … Lees verder 60 ~ Anna kijkt omhoog
Nevelland
en toen de nevel ’s ochtends opkwam, raakte Dijleland ver-dicht tot Nevelland
de regenboog
geluk is iets kleins om op te knabbelen terwijl je in de zon zit (naar Jean Giraudoux uit het boekje Elke dag een beetje geluk.) Maandagochtend half tien. Zoals elke maandag breng ik zoon vier naar de dagopvang in de zorginstelling niet ver van ons … Lees verder de regenboog
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.