hoe alles weer wordt wat het was wolken op de vlucht wind die woorden plukt opstuivend zand heel even oogt klif ook kathedraal en dan weer niet(s) Een restfoto van het zandsculpturenfestival in Oostende afgelopen zomer.
Tag: vergankelijkheid
de zon en haar bloemen
We zeggen en schrijven de vooravond van Allerheiligen. Buiten is het herfst ten voeten uit: donker, nat en kil. Een nichtje maakt zich op voor een Halloweenfeestje en post een selfie in griezelmake-up. Dan gaat de bel en uit twee aarzelende kinderkelen klinkt een dreiging. … Lees verder de zon en haar bloemen
solovaarders
zoals een eend allenig op zoetrimpelend water drijft, zo lijkt ook soms de mens ~ een solovaarder die wegebt van de ander en even ook van zichzelf ~ maar gelukkig nooit voor lang Vanochtend reikte dit logje gewoon tot hier. Was dit wat ik … Lees verder solovaarders
een zondagse e.d.i.t. van vergankelijkheid
ook dit is herfst: een ochtendlijke samenscholing in de tuin van een uit de kluiten gewassen klas jong geweld in verenuniform, een leger recruten dat snaterend samentroept tussen blad en gras. schuinsmarcherend links rechts links rechts tot aan het tuinhek waar rusteloze vleugels worden uitgeslagen. … Lees verder een zondagse e.d.i.t. van vergankelijkheid
annasblogeenjaarertussenuit.com 