en plots zakt de grond onder mensenvoeten weg: leven op drijfzand ~ waterspiegeling: op het strand drijven wolken. fata morgana het duingras wuift in weer en wind en strooit wat zand in onze ogen ~ al eeuwenlang dat dollen met water en zand: spel … Lees verder drift zonder bui
aan zee breekt het licht anders dan aan land maar o zo rimpelend mooi Wij waren zelf helaas niet aan zee met Oudjaar. Dan maar surfen op deinende gedachten. Grasduinend tussen foto’s. Me lavend aan het licht van een kakelvers jaar en bubbelzoete herinneringen. Gelukkig … Lees verder dat licht
er zijn nu éénmaal dingen die zich lastig laten insnoeren ~ je kunt dan wel dijken leggen en gordels van steen of zomen tegen het rafelen ~ dingen komen en gaan ~ in golven ~ sijpelen weer door of ritsen zich een weg waar je … Lees verder woorden bij wat foto’s
“there is a crack in everything that’s how the light gets in” uit: Anthem van Leonard Cohen ~ een werk van weer en wind en ook wel van de ~ tand der tij(d). gebarsten palen zijn ook schoon en lucht-ig bovendien … Lees verder schoon gebarsten
zwevend tussen wit gewolkt en gasblauw ~ luchtkastelen in een draagmand ~ beneden wuift nietsvermoedend het fluitenkruid restfoto: Breskens, Hemelvaartweekend 2018.
Zo oogde het daar op zondag: grauw en kleurloos als een drenkeling die levenloos aan land lag, geborgen onder een zompig grijswollen deken. Een aan-wakker-ende wind vernevelde zilt zeewater op onze aangeslagen brilglazen en vertroebelde het zeezicht. De Polder mag dan al een … Lees verder Anna zag de Verdronken Zwarte Polder bij grijsweer
aan zee is het strand net zo afgeborsteld* als de lucht erboven een heel klein scheepje op een volle zee en wij daarin met z’n twee schelpjes rapen, waar is de tijd? een kind vergeet in geen eeuwigheid *afgeborsteld: is ook Vlaams voor ‘netjes … Lees verder in gedachten
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.