de gouden jaren

Onze krant heeft vandaag een themabijlage en ik voel me aangesproken, want Warre Borgmans heeft het over het leven als vijftigplusser: “Mijn beste jaren moeten nog komen.” Dat belooft en ik sla nieuwsgierig de/het katern open, in blijde verwachting van heel veel goed nieuws.

Het voorwoord opent met “De gelukkigste, rijkste, gezondste én actiefste generatie”. Wel, wat mij betreft, nu even niet, hoor. “Als 50-plusser wil je vooral kwaliteit en je begrijpt dat daarvoor een prijs betaald moet worden.” OK, dat begrijp ik en het klopt nog ook. Vanaf vandaag heb ik namelijk geen inkomen meer, want ik koos voor de kwaliteit van een jaar loopbaanonderbreking en bij de RVA hebben ze zoveel nieuwe aanvragen gekregen van mensen die er net zo over dachten dat ze hopeloos achterop zitten met het goedkeuren van de dossiers. Op de kleine aanmoedigingspremie die ze je daar geven omdat je de moed hebt om je ‘carrière’ te onderbreken én de goedheid om een jongere tijdelijk aan werk te helpen, zullen we dus nog een tijdje moeten wachten. Maar voor kwaliteit betaal je immers graag een prijs. De rijkste en actiefste generatie, nietwaar.

Over het positieve nieuws in de themabijlage kan ik kort zijn. Ik leer vooral dat je ook in deze context ‘positief’ met een korrel zout moet nemen. Naar het schijnt kan een bezoek aan een wellnesscentrum overdag me even helemaal doen ontspannen. Een matras van een bepaald merk, op maat van mijn lichaam en gevoel, zal me door de nacht loodsen. Nog meer tijd voor mezelf nodig? Dan zijn er de dienstencheques om me de poets uit handen te nemen of ik kan gaan nazomeren aan de Meren van ‘Eau d’Heure’. OKRA wenst me zelfs welkom aan boord van hun schip. Help! Is dit het beste dat nog moet komen?

En wat dan met de andere 50+ thema’s? Voor wie door het voorgaande brandt van ongeduld om de/het katern te lezen (ik geef ‘m/het gratis weg!) is er nog deze niet te missen info: erfelijke haaruitval komt zowel bij mannen als bij vrouwen voor – stel je voor! -, voor gehoorproblemen ga je best naar een specialist – echt? -, een assistentiewoning heeft zo z’n/haar? voordelen, curcumine voorkomt ontstekingen en dat op natuurlijke wijze, Kathleen van de vorige K3 schreef een boek over jongdementie, je kan mantelzorger worden – maar dat zijn we al 21 jaar! – of je geld weggeven met een duolegaat, we nemen met z’n allen te weinig omega 3 op, Flexofytol helpt tegen pijnlijke gewrichten en spieren, enzovoort, enzoverder. Ik vergeet namelijk nogal wat – de leeftijd natuurlijk -, maar die Flexofytol, die ga ik misschien toch eens uitproberen.

O ja, er worden ook vier bloggers in de kijker gezet. Drie van hen lijken me verdacht veel op twintigers en dertigers…

Als ik de laatste bladzijde heb omgeslagen, bekruipt me het enge gevoel dat er hier iets heel erg niet in de haak is. Ik voel me niet meer aangesproken. Voor deze gouden jaren bedank ik van harte. Maar dan slaat de vrouwelijke twijfel in mij ongenadig toe. Misschien heb ik mijn krant verkeerd begrepen. Of ben ik helemaal geen 53. Misschien hebben mijn ouders in een complot met het ziekenhuis en de burgerlijke stand mijn geboortejaar gemanipuleerd opdat ik me vandaag aangesproken zou voelen. In dat geval had ik die Vichy Neovadiol crème voor de rijpere huid gisteren helemaal niet moeten kopen. Had ik deze week meer dan 30 euro kunnen uitsparen voor dat duolegaat.

Meer weten? Surf dan naar http://www.vijftig-plus.be.

4 gedachtes over “de gouden jaren

  1. Dat soort onzin kan ik echt niet meer lezen (valt gerust te veralgemenen naar “lifestylemagazines” maar ’t ligt ook op het internet overal op de loer).

    Het katern, daar ben ik zeker van. Maar het huis z’n/haar/hets? Al heel m’n leven afgevraagd 🙂

    Geliked door 1 persoon

  2. Voor mij klopt het wel hoor. In die zin dat ik niks meer moet. Dat ik ook niks meer moet bewijzen. Ik mag (van mezelf) eindelijk zijn wie ik ben. En die het niet aanstaat, die heeft pech gehad. Dat heeft me zo’n rust gegeven.
    Ook op materieel vlak klaag ik niet. Misschien volgend jaar weer wel, want het vervroegd pensioen loert om de hoek. Maar dat doe ik tenslotte mezelf aan.
    Ik ben een tevreden mens en geniet volop, samen met mijn partner-in-crime (aka echtgenoot).

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.