wie er achter de naakte statistieken zit die WordPress.com zo netjes voor ons bijhoudt? Wie is die geheimzinnige lezer in Rusland, de VS, Japan, India of Australië? Waarom zou hij of zij mijn blog willen lezen? Is het toeval of niet? Heeft hij of zij ook kinderen misschien of is een zoektocht naar informatie en een persoonlijk verhaal over burn-out omgeleid naar deze blog? Hoe zien de lezers die ik niet ken eruit? Hoe wonen ze?

Soms, als WordPress weer eens enthousiast meldt dat de blogstatistieken door het plafond gaan, flitsen die vragen als pijlen door mijn hoofd. En dan vraag ik me stiekem ook af wat die lezers er eigenlijk van vinden. Het fijne gevoel te weten dat je gelezen wordt, is een mooi randverschijnsel van mijn eerste opzet: schrijven over wat me bezighoudt, omdat ik merk dat het helpt, omdat ik nu de tijd heb.

Wonderbaar, hoe dit medium linkt en verbindt. Hoe wereldwijd, vanuit een mooi Vlaams dorp, onbedoeld draden worden gesponnen tot een minuscuul webje. A WWW. Alsof je briefjes in een fles stopt en die dan in zee gooit. En de zee die fles aan de andere kant van de wereld weer uitstrooit. Om daar gelezen te worden door een wildvreemde. Wonderbaar.