De weergoden lijken te slapen, want het is een zonovergoten, wolkenloze woensdag hier in Dijleland. De dag die pal in het midden van de week staat. Dat hebben die Duitsers goed gezien. Praktisch en pragmatisch. Samen met de Engelsen houden wij het met Wodan mythischer en heroïscher. Want woensdag is Wodans dag. De dag van de Germaanse oppergod en god van de oorlog. Patroon der strijdenden.

Dat flitste door mijn hoofd toen de buitenstilte om de haverklap doorbroken werd door machines. Hier buiten wordt ook strijd geleverd. Met slijpschijven en snijmachines nog wel. Om ter luidst. Om ter langst. Want rechterbuurman zit op zijn dak pannen te slijpen. Linkerbuurman heeft een vloekend mannetje aan het werk om zijn badkamertegels op maat te snijden. En helemaal daartussenin, pal in het midden, staat de echtgenoot aan de gehuurde zaagtafel met waterbak. Om blauwe steen te verzagen en dat betekent dat de aanleg van ons groot terras in de laatste fase zit. Na 28 jaar beton krijgen we een terras in natuursteen. Hoera!

Maar ook binnenshuis wordt op meerdere fronten strijd geleverd. Om te beginnen op tv waar Thomas Vanderplaetsen aan zijn tienkamp bezig is. Ik zou die jongen zo al een medaille geven om wat hij heeft doorgemaakt. Zelf ben ik ondertussen ten aanval getrokken tegen mijn grijzende haren. Ben ik ze met kleur te lijf gegaan in de hoop ze wat op te kalefateren voor het trouwfeest van vrijdag. Ramen en vloeren hebben een sopbeurt gekregen en de bloembakken zijn gewapend met nieuwe plantjes om het uit te zingen tot de winter komt.Nu rest alleen nog wat energie om een stukje te bloggen en veel te zitten.

En ook wat te lezen. Want midden het strijdgewoel vuurt Facebook gelukkig meer pacifistische boodschappen op ons af. Kruit om over na te denken op Wodans dag.

tussen wat wordt gezegd en niet bedoeld en wat wordt bedoeld en niet gezegd, gaat de meeste liefde verloren (Khalil Gibran)

the great challenge of our world is to live a life of contentment, regardless of what other people do, say, think or believe. The fine art of not being offended is one of the many skills for being a practical mystic. Though it may take a lifetime of practice, it is truly one of the best kept secrets for living a happy life. (The Unbounded Spirit)