het juk van de Kroon

Auteur anna b.

The Crown. Dat is high end Brits drama met een koninklijk randje. Een peperduur kroonjuweel op televisioneel gebied, dat zelfs voor een instituut als de BBC out of reach was. Netflix wilde er graag mee uitpakken en had maar liefst 110 miljoen euro veil. Daar mag een mens wel wat voor krijgen. Zes seizoenen van tien afleveringen in totaal. Een lang uitgesponnen verhaal over een heel lang gekroond en nog langer gehuwd leven. Het leven van koningin Elizabeth Windsor vanaf haar omstreden ja-woord aan Philip in 1947 tot vandaag.

The Crown is de eerste reeks die we hier op Netflix volgden. Tien weken lang was de streaming service onze vaste zaterdagavondgezel. We zagen hoe Elizabeth veel te vroeg en tegen haar zin op de troon komt na het overlijden van haar vader koning George VI. Hoe ze heen en weer geslingerd wordt tussen al haar rollen: die van echtgenote, moeder, dochter, zuster en last but not least koningin. Hoe ze alle ballonnen tegelijk in de lucht probeert te houden, maar daar niet in slaagt. We zagen haar twijfels en haar ernst. Haar kennis van de grondwet en haar liefde voor paarden. De clash tussen haar persoon en het instituut dat ze belichaamt. En overal tussendoor trilde de echo van haar grootmoeder. The crown must win. The crown must always win.

Peter Morgan heeft met The Crown een sterk staal vakmanschap afgeleverd. Met een cast om u tegen te zeggen. Claire Foy en Matt Smith spelen Elizabeth en Philip én de strijd die zich tussen hen afspeelt met overtuiging en verve. Want Philip heeft de grootste moeite om zijn plek in de schaduw in te nemen. En Elizabeth vindt dat ze niet goed is opgeleid om zich staande te houden in een mannenwereld. Twijfelt omdat ze telkens weer verplicht wordt te kiezen tussen haar plichtsbesef en trouw aan de kroon enerzijds en haar verlangen naar een gewoon gezinsleven buiten de schijnwerpers anderzijds. Omdat ze beseft dat ze haar man en haar kinderen meer onrecht aandoet dan haar lief is. Als deze reeks iets duidelijk maakt, is het dat leven met een kroon op je hoofd geen lachertje is.

Het persoonlijke levensverhaal van de Queen wordt uiteraard geprojecteerd tegen een achtergrond van politieke en historische gebeurtenissen. Die feiten meanderen overal tussendoor.Treden, zoals de Suez crisis, op de voorgrond en verdwijnen wat later weer naar de achtergrond als persoonlijke dilemma’s en conflicten de kop opsteken. Sommige critici vinden die historisch-politieke laag saai. Dat komt, denk ik, omdat er elk uur één thema centraal staat. Zo speelt er bijvoorbeeld een hele aflevering in de dodelijke mist van 1952, is een andere volledig gewijd aan Churchill (John Lithgow) en nog een andere aan het liefdesverdriet van Prinses Margaret (Vanessa Kirby) en de rol van de regering daarin. In die thematische aanpak liggen ook kansen en Morgan grijpt die met beide handen. Want net daar liggen scènes die beklijven. Scènes met de grote Churchill bijvoorbeeld, brompot zonder weerga, die in zijn schaarse vrije uurtjes altijd opnieuw de vijver in zijn tuin schildert. Omdat hij niet loskomt van het verdriet om de dood van zijn dochtertje Marigold. Of de aflevering rond het tragische leven van de jonge en speelse Prinses Margaret die wacht en wacht en uiteindelijk toch niet mag trouwen met haar grote liefde Peter Townsend. Morgan slaagt erin die verhalen uit de entourage met zoveel empathie te vertellen dat je niet anders kan dan meeleven en voelen hoe zeer het juk van de kroon ook op anderen weegt.

Maar ook de fotografie verdient een pluim. De vele close-ups van een starende of worstelende Elizabeth, de flora en fauna die Elizabeth en Philip te zien krijgen op hun wereldreis, de ruige Schotse natuur, de pracht en praal  in de kastelen, de grandeur van Westminster Abbey, het wordt allemaal prima in beeld gebracht. Klassieker dan in Victoria, maar mooi.

The Crown is een reeks die je mondjesmaat moet proeven. Langzaam en met tussenpozen. Want er is veel om te verteren. Veel om te laten bezinken. Te veel voor wie op zoek is naar een hapklare, licht verteerbare reeks voor een dagje binge watching.

Wij kijken al uit naar het tweede seizoen.

foto: Google Images, Netflix.com

38 gedachtes over “het juk van de Kroon”

  3. Ik houd niet zo van waargebeurd omdat het altijd door iemand wordt verteld die het uit eigen interpretatie voorstelt.

    Een beetje zoals vroeger de geschiedenislessen (waar ik ook niet voor te vinden was). Die waren ook altijd nogal eenzijdig.

    Soms kan ik wel kijken naar iets wat ik eigenlijk saai vind. Als er mooie beelden in komen bijvoorbeeld. Maar dan heb ik het meer over mooie natuurbeelden.

    Ik ben ook helemaal geen televisiekijker, ik denk niet dat we Netflix in huis gaan halen.

    Mooi dat we allemaal zo verschillen. En zes seizoenen? Dat wil zeggen dat je nog geruime tijd kan genieten van deze reeks.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  4. Ik deel je mening voor 200%!
    Behalve…wij konden niet stoppen en hebben de reeks op een weekend uitgekeken! 😂😂
    Er staan op netflix nog Britse pareltjes!!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

      1. Hangt er natuurlijk vanaf waar je van houdt: met stip voor ons: “Peaky Blinders” en “Broadchurch”!

        Geliked door 2 people

  5. Ik ben ook om wat netflix betreft. En op dit moment helemaal into ‘Call the midwife’ :). Heerlijke jurken, belevenissen, frisse gezichtjes. Oo, wat goed. De Crown kijken de Man en ik samen, maar aangezien er niet zo veel gelegenheid is zal het een tijdje duren. Ben inderdaad wel erg onder indruk.

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

  14. O O overgestapt op Netflix! Wij nog niet- maar ik geraak nu nog niet rond met alle opnames te bekijken😄.
    Lijkt me een heerlijke serie! Geef mij maar lekker historisch drama 😍!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden
  16. Pingback: een lange huwelijksgeschiedenis – annaknijptertussenuit

Geef een reactie op Samaja Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.