zeswoordverhaal: isolatie

Auteur anna b.

het leven lieven

binnen onze spouwmuren

foto uit de WordPress afbeeldingenbibliotheek

naar een idee van Marion van Doldriest

22 gedachtes over “zeswoordverhaal: isolatie”

  2. Hier groeit elke dag om 20u het venster- en balkonapplaus voor de zorg en andere sectoren die (moeten) blijven doorgaan. Het is een momentje geworden om naar af te tellen, en we roepen “tot morgen” naar de buren die we niet kennen 🙂

    Geliked door 3 people

    Beantwoorden

      1. Dat laatste herken ik maar al te goed, Anna, het was vorige week een rare gewaarwording om de jongste kleinzoon van 9 alleen van achter het dubbele glas te kunnen bekijken. Meer dan even wuiven, zat er niet in.

        Zelf ben ik voorlopig mijn lieve wandelvriendin 1 x per 2 weken kwijt. Maar verder valt het allemaal mee, het begint te wennen.

        Geliked door 1 persoon

  9. Pingback: Zeswoordverhaal: Isolatie – DOLDRIEST

  10. Prachtig beschreven, Anne! ‘Het leven lieven…’ ❤

    En dan hebben we het hier nog goed! We hebben huizen met water en elektriciteit, met supermarkten en medische zorg. Internet, TV, afleiding genoeg.

    Mijn schoonzusje appte gisteren: 'Zuid-Afrika in een zeer strenge lockdown vanaf 26 maart om middernacht. 59 miljoen mensen waarvan het grootste deel geen eten meer heeft vanaf dag twee dat ze niet meer werken. Geen sociaal vangnet. Advies van de president is dat het wassen handen met water en zeep de eerste regel is waar de bevolking zich aan moet houden. Miljoenen in de townships hebben geen water, laat staan zeep. Als er een kraan is staat die centraal en moeten daar honderden mensen zich van bedienen. Zie je het gebeuren: anderhalf uur aanschuiven om je handen te kunnen afspoelen. Gaat niet gebeuren. En social distancing is niet mogelijk.'

    Als je je dat voorstelt…

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.