binnen begint de dag blauw

Of er me, na het doornemen van de weekendkranten, iets speciaals is bijgebleven, wil de echtgenoot weten. Ik roer nog eens in de wildragout die op het fornuis staat te garen en kan zo voor de vuist weg niets vinden. Mistslierten belemmeren mijn zicht en slenteren door mijn winterbrein. Het resultaat van te veel buitengrijs, uien snijden en een beslagen bril, besluit ik. De echtgenoot schuift de krant aan de kant, trekt zijn laarzen aan en stapt de tuin in, de snoeiklare buxus tegemoet. 🙂

Ik ruim de ontbijttafel af, snij voor zoon vier een banaan in schijfjes en roer verder in de sudderpot. Na wat herkauwen van het leesvoer achter mijn kiezen vind ik uiteindelijk toch iets: de geschenksuggesties die de kranten ons voorschotelen, zijn echt niet mijn kopje thee. Maar tussen de 26 boekentips (waarvan ik, toegegeven, maar heel even nipte) was er één die me kon bekoren: En blauw zal alles zijn. Een bloemlezing. Samengesteld door Elisabeth Lockhorn en uitgegeven bij Rainbow Poëzie. De naam van de dame doet geen kerstbelletje rinkelen maar het gedichtje helemaal rechtsonderaan de bladzijde wel.

zet het blauw

van de zee

tegen het

blauw van de

hemel veeg

er het wit

van een zeil

in en de

wind steekt op

(Willem Hussem)

Naar mijn smaak één van de meest eenvoudige en schilderachtige Nederlandstalige zeegedichten. En, om in blauwe sferen te blijven, een gedicht dat perfect past bij het begrip ‘blue mind‘, oftewel het positieve effect van water op ons denken en ons voelen en dat resulteert in een soort van milde, meditatieve staat. Een gevoel van rust en eenheid, van tevredenheid met het leven hier en nu. Uit mijn zee van smartphonefoto’s diep ik een kiekje op. Ook dat past perfect bij dit moment.

Is dat geen mooi begin van het weekend?

22 gedachtes over “binnen begint de dag blauw

Geef een reactie op anna b. Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.