* vliegen de dagen voorbij als de reiger over onze tuin. Klapwiekend. Het ging van winter naar lente over eventjes zomer en weer terug. Net als je denkt dat de lente zich genesteld heeft, is het terug naar af en zijn we bij Four seasons … Lees verder In deze tussentijd …
… en weekt de kleefband los. Wegende woorden, zorgvuldig gewikt en gewogen, wapperen en wuiven in de wind. “Plant eens een gedicht in je tuin“, luidde de onverwachte oproep van de gemeente. Of “hang eens poëzie aan je raam“. “Bezorg ons je lievelingsgedicht en wij … Lees verder De regen valt in beken neer
Als we niet beter wisten, zouden we geloven dat deze tijd één langgerekte vakantie was. Gezegend met stralend lenteweer en een zee aan vrije tijd. Genietend van kommerloze rust. Samen in en om ons kot. Maar, ook al voelt het bij momenten zo, dat is … Lees verder buitengewoon (leven in coronatijd)
We wonen weer wat groener en dat mag je letterlijk nemen. Na mijn blogpost van vier dagen geleden, vloog ik, vroeg uit de veren, in de verfkleren. De groentinten die ik vorig jaar voor de achterhal – door de Engelsen zo mooi ‘mudroom’ genoemd – … Lees verder groener wonen I
of hoe we alles nu uitladen en dan weer in ~ ons leven ontspullen met zin of tegenzin ~ en zien hoe het later weer aanzwelt als blaadjes aan een boom ~ anders dan normaal en toch ook heel gewoon Kringloopgedachte: Nog even en onze … Lees verder opgeruimd staat netjes
vliegtuigen zijn uitgebromd hun sporen uitgegomd wij hebben ons luchtruim terug Omdat momenteel (en gelukkig maar) ook niet alles kommer en kwel is. Op de foto: het kunstwerk Totem van Jan Fabre op het Ladeuzeplein in Leuven. 17 februari 2020
wind ruizelt door de anemoontjes; het bos in zijn wit, zondags pak
annasblogeenjaarertussenuit.com 