de dag liep op wieltjes; een herfstwinterzon met lentekriebels toverde blosjes ~ op onze wangen en het prinsesje kraaide intussen van de pret ~ Met ons prinsesje van bijna 6 maanden op pad. 🙂 Ijsepad, Zuid-Dijleland, donderdag 19 december 2019, 12u, 14,5°C
Tag: gedicht
#Throwback Thursday 2
21 jaar geleden uitgekozen en de wereld ingestuurd. Dingen die nooit overgaan. 🙂 Wieg Geur van honing en jonge melk van een nestdiertje dat slaapt. Een ademhalen van dons En speurbaar aan de neusvleugels de geur van wat er gebeurd is; geboorte, geheim. Ida Gerhardt Â
zaterdagochtendbeeld
zo staan en liggen ze loeiend in hun vel en koe aan koe onder de vriezende kou ~ het land dampt nog na van een nacht vol maan ~ ik hou in, kadreer en kringel een wolkje warme adem de ochtend in ~ er roert niet eens een blad Foto genomen aan de zorginstelling van…
Verhuizen is een V-woord
Verhuizen is een V-woord; het Verdeelt in blijvers en Vertrekkers en kan Verdomd puinhopig zijn; het hele hebben en het houwen de hort op in dozen met tape; Verkas(s/t)en naar een terra incognita Vol Van Verwachting. Als straks de Vermoeide Verhuishulpen naar huis zijn Vertrokken, Vlijen de blijvers zich neer bij een Vuur van Verandering. …
pompoenvers met karamelsausje
pompoenen op een bankje, badend in de zon ~ ik wou dat ik zo’n huidje had waarin ik blaken kon ~ geel, oranje, wit of groen de kleur maakt echt niets uit ~ het vlees, de pit erbinnenin dáár is het om te doen 🙂 ~ toch? afbeeldingen via Google Images
in alle vroegte
in de stilte van de ochtend houdt de dag nog even haar adem in ~ het is fijn ontwaken in een wereld die slaapt ~ als de nachtuil niet langer roept en de vos geen poten meer zet in de nacht ~ ik zet koffie, lees de krant en wachtÂ
ode aan de dochter van de wind
op ranke benen wuiven kopjes heen en weer in luchtig wit en zomers geel houden ze Herfst nog even op armslengte De Anemone Honorine Jobert staat momenteel uitbundig te bloeien. Ik vind het één van de mooiste bruggenbouwers tussen zomer en herfst. 🙂 De schoonheid van de bloem schuilt ook in haar naam….
toerist in De Haan
Net nu ik aan dit logje wil beginnen, heeft de krant het over de strijd om de congrestoerist. Een zeer gegeerd humaan specimen blijkbaar dat meer dan gemiddeld geld spendeert tijdens zijn of haar kortverblijf in één van onze (kust)steden. Het doet me stilstaan bij welk soort toerist wij waren toen we van zondagnamiddag 18…
narcistische woede
vanuit de leegte waait ie aan, opvliegend als mistral. zand stuift, schuurt, Â snijdt door merg en ziel. stil sla je een wikkel om je heen.
momentopname
minder mythisch dan een meermin en zonder vissenstaart zit ik aan de rand van het bad ~ de zon warmt ziel en huid en uit de kruinen klinkt krekelgezang ~ vermoeide voeten wiegen heen en weer in het winkelende waterding ~ momentane schittering ~ tot plots … een libel lonkend over het water scheert ~…
