knikkende kopjes op bedjes van mos. luiden daar de sneeuwklokjes? *** snowwhite drops on a wintery blanket, ringing bells of newborn spring
Tag: gedichten
haikusuite
Tegen het canvas van geschiedenis lijkt ons leven een sneeuwvlok. ~ gekristalliseerd water dat ons herinnert aan wat we echt zijn ~ pluisjes die tollen, dwarrelen, dollen in een doorluchte ruimte, ~ hoopvol onderweg wetend dat nieuwe vlokken de sporen wissen ~ en ondertussen uitkijkend … Lees verder haikusuite
Plaats zat …
… dezer dagen. Om te beginnen, op het pad. Want … met bermen netjes geschoren kunnen er weer twee naast mekaar: mijn wandelende ik op rechts en daarnaast een zee van ruimte voor de rest. Dacht ik … tot een mannelijke fluoloper vond van … Lees verder Plaats zat …
om ter groenst
Het lentegroen wil me om de tuin leiden maar ik trap er niet in. En dat mag je, gezien de ligging van onze tuin, allemaal heel letterlijk nemen! 😉 Tegelijk is het zo groen dat mijn ogen er bijna pijn van doen. … Lees verder om ter groenst
metaforen
Vanochtend las ik in het dS weekblad een boeiend stuk over metaforen en hoe ze ons leven zijn gaan definiëren. Naar het schijnt gebruiken we gemiddeld 1 metafoor elke 8 woorden. Je hoort het goed. 1 op 8. Veel is dat. Heel veel. En zowat iedereen gebruikt … Lees verder metaforen
Pluizen
Een struik vol pluizen En geen zuchtje wind om de Hemel te wolken
selfitis
Stel je dit eens voor: een ontsteking aan je selfies. En als selfies ook je zelfbeeld zijn, ben je helemaal ontstoken. Best confronterend. Zowel letterlijk als figuurlijk. Besmettelijk bovendien en relationeel ongezond. De vraag is: hoe geraak je ervan af? Bestaat er een probate pil? Of … Lees verder selfitis
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.